..ยอม...

ถนนสายเก่า&ตะวันรอน

ไม่อยากอยู่ที่เดิมเวลาคุณไปอยู่ที่อื่น
เพราะเหมือนฉันต้องทนขมขื่นและยิ่งเหงา
เหมือนมีเพียงฉันที่อยู่กับที่ ใครก็เดินหนีไม่เหลือเงา
พอรู้สึกตัวว่าอยู่ไกลจากความคุ้นเคยเก่าๆเลยเหงาใจ
เหนื่อยที่ต้องวิ่งตาม แต่ก็หยุดไม่ได้สักครั้ง
กลัวถูกโลกทิ้งไว้ข้างหลังเหมือนถูกขัง วิ่งไม่ไหว
กลัวยิ่งกว่ากลัว คือการอยู่กับที่มองเธอเดินจากไป
นั่งมองภาพวันเก่าคนเดียวไม่ไหวรู้สึกไม่ดี
มีเธออยู่ - - อย่างน้อยก็ไม่เหงา
ไม่งั้นคงไม่มาตามเธอกลับบ้านเราอยู่แบบนี้
อย่าไปเลยนะ...ห่างกันไปนานฉันรู้สึกไม่ดี
ถ้าเห็นแก่ตัวแล้วได้เธอกลับมาตรงนี้..ก็ยอม
เหมือนเดิมค่ะ...กลอนตามแฟนกลับบ้าน
แหะๆๆๆๆ.........
อ้อ...ขอขอบคุณเป็นพิเศษ กับ รูปภาพนี้นะคะ....ไปจิ๊ก มาจากงาน ดอกไม้...ใจดี ของน้องเรนค่ะ
น้องเรนคะ...พี่ขอนะคะ ...พี่ชอบ ภาพนี้อ่ะ..นะ นะ นะ 				
comments powered by Disqus
  • ชัยชนะ

    13 เมษายน 2547 08:49 น. - comment id 246222

    (สมมุติว่าเป็นแฟนให้เข้ากับกลอนนะครับ)
    
    ถึงอยู่ห่าง ไกลกัน นั้นเพียงตัว
    แต่หัวใจ ด้อมด้อม มองมองหา
    ยังเวียนวน แวะหาคู่ อยู่ใกล้ตา
    คงกลับมา ในไม่ช้า อย่ากังวล
    
  • แก้ม .. ป่อง

    13 เมษายน 2547 09:05 น. - comment id 246226

    แล้วฉันจะอยู่ตรงนี้ข้างๆ เธอ
    
    กอดคอ ร้องไห้เป็นเพื่อนเธอ..ดีไหม
    
    คงเป็นสิ่งเดียวที่เพื่อนคนนี้พอจะทำได้
    
    คืออยู่ใกล้ๆ คอยปลอบใจ และให้กำลังใจแก่เธอ
    
        **  มาช่วยคุณวา .. ตามแฟนกลับบ้าน .. อิอิ ซ้อมไว้ .. คนที่บ้านยิ่งชอบชะแว๊บๆ อยู่ด้วย **
    
  • magic

    13 เมษายน 2547 10:48 น. - comment id 246247

    ห่างกันนั้นแค่กายใจผูกพัน
    เพราะรักมั่นรักแน่แท้หนักหนา
    จึงมาตามกลับบ้านเรายอดชีวา
    รักเกินกว่าห่างกันได้ขอใกล้เธอ
    ................................................
    มาช่วยอีกแรงค่ะ....อิอิ
    ................................................
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 เมษายน 2547 11:31 น. - comment id 246262

    จะรีบกลับมาหาเวลานี้
    เพื่อให้เธอคนดีไม่หมองเศร้า
    เพราะที่ห่างเธอไปใจของเรา
    ก็คอยเฝ้าคิดถึงเธอคนดี
    
    *-*กลับมาแล้วค่ะ อิอิ แต่คนที่เขาตามไม่ใช่เรานี่หว้า  งั้นไปต่อก็ได้ค่ะ อิอิ  กลอนแต่งได้ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • พันดาว

    13 เมษายน 2547 12:13 น. - comment id 246287

    ยิ่งตาม     ยิ่งดู   ไกลห่าง
    ระยาทาง  ยิ่งดู    ห่างเหิน
    ความฝัน  ยิ่งดู    ไกลเกิน
    ทางเดิน   ยิ่งดู     เลือนลาง
    -------------------------------------
    เพราะจังเลย กลอนเราแต่งทำไมเศร้าๆน้า... ถ้าไม่เข้ากับกลอน ถนน ขอโทษด้วย ก็...
    อุตสาห์มาเร็วนึกว่า ตามเรากลับบ้าน ... 
    งั้นเที่ยวต่อเรา.......อิอิ
  • somebody

    13 เมษายน 2547 13:45 น. - comment id 246346

    ตอบเรียงตัว นะคะ 
    
    ***********
    
    พี่ชัย...แหม...ต้องย้ำเลยเหรอ ว่า สมมติ
    
    กลัวใครเข้าใจผิด รึเปล่าคะพี่...แหะๆๆ
    
    *********
    
    แก้ม....ป่อง
    
    ตกลง คนที่บ้านชอบชะแว้บ....คล้ายๆกัน ใช่ไหมคะ
    งั้นเรามาอยู่สมาคมเดียวกันได้ค่ะ
    
    **************
    magic 
    
    ได้แรงใจที่เหนียวนั่นจากแมจิคหยั่งงี้ รับรอง เดี๋ยวเค้าคนนั้น คงรีบกลับเลย
    ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันเรื่อยๆนะคะ
    
    ***************
    ผู้หญิงไร้เงา.....
    
    แหม.....ไหนๆก็กลับมาแล้ว ก็กลับมาเลยเถอะนะคะ
    มีการมาแล้วไปต่ออีก....ไม่อาวน่า...กลับมาเต๊อะอีนาย...คืนกลับมาแม่สาย.....(กรุณาร้องเพลงไปด้วยค่ะ)
    
    ***********
    
    พันดาว
    
    มาสไตล์เดียวกับผู้หญิงไร้เงา....เลยนะ
    ไม่เอาน่าไหนๆก็มาแล้ว เราไปเล่นสงกรานต์กัน ประสาคนโสด(แฟนไม่อยู่) กันเถอะ
    เหอๆๆๆๆ.....งานนี้ตายหมู่
    
    **************
    
  • กระดาษกาว

    13 เมษายน 2547 14:18 น. - comment id 246376

    ***  ว้าๆๆ   งี้แตงก็แย่อ่ะดิค่ะ  ก็เป็นคนไม่มีแฟนอ่าาา  อิอิ ***
    
    ... กลอนเพราะค่ะ   ....
  • ช็อกโกแล็ต

    13 เมษายน 2547 14:31 น. - comment id 246396

    ว้าวอิจฉาจังเล๊ยน้อ
    
    กลอนน่ารักดีค่ะแต่งเก่งจังเลย
    มาทักทายค่า
  • tiki

    13 เมษายน 2547 15:25 น. - comment id 246479

    เขียนไพเราะ ฝากบอก ตะวันกลับมาได้แล้ว
    เที่ยวโคราชนานไปหน่อย คนเขาคิดถึง อิอิ
    
           มาเถิด น้อง ...น้ำเย็นนี้...พี่รดเจ้า
    ทุกขันเข้า..ตักรด..สดชื่นสรรค์
    ให้พลังน้ำเย็นฉ่ำมาจำนรรจ์
    เป็นกำลังสำคัญให้เย็นใจ
    
            น้ำขันนี้ที่พี่รดให้สงกรานต์
    ให้เป็นบุญอันประสานอันยิ่งใหญ่
    ให้ทุกคนร่มเย็นเป็นสุขใจ
    สื่อน้ำเย็นเย้นใสในใจเธอ.... 
    
    ให้ร่มเย็นเป็นสุขในวันสงกรานต์ทุกท่านค่ะ
    ทิกิ_tiki
  • แก้วประเสริฐ

    13 เมษายน 2547 15:41 น. - comment id 246501

    อันความรักแปลกกว่าสิ่งใดในทุกสิ่ง
    หากใจนิ่งเฉยมันกลับมาตามหา
    ถ้าไล่ตามมันยิ่งห่างหนีไกลตา
    หากห่วงหาจะมิเห็นแม้แต่เงา.
    
                    แก้วประเสริฐ.
  • พู่กันของหูกวาง

    13 เมษายน 2547 17:54 น. - comment id 246629

    มาเยี่ยมชทงานกลอนนะครับ *-*
  • แม่จิตร

    14 เมษายน 2547 00:50 น. - comment id 246877

    ยอม มาก ๆ ไม่ดีนะ เด๋ว ได้ใจ อิอิ
  • rain..

    14 เมษายน 2547 16:52 น. - comment id 247077

    ..ไพเราะ..มากเล้ยคะ..พี่วา...
      รูป..ที่เป็น..ของเรน...
          ก็..ยอม..ให้เป็น..ของพี่วา..คนเดียว..
                ..ยอมคะ..   เรน..ก็ยอม... 
    
          อยากบอก..คนแสนดี...
            วันนี้.. แอบ.นั่ง..ร้องไห้...
        ขอบฟ้า.. สิ้นสุด..หยุด..ตรงที่ใด...
      อยากไป..พบ..ลด..ความรู้สึก.. ที่ห่าง....
            เธอ..หายไป..นานจัง..
      เกลียดชัง.. กับภาพหลัง.. ยาม..ไกลร้าง..
          เหว่ว้า...กับ..ความรู้สึก..อ้างว้าง..
      ดูดิ..มัย?ว่าง.. เปล่า..เหงา..จังเอย...
    
            ..เรน..มานั่ง..ยอม..กับพี่วาน๊า.. อิอิอิ..
      
    
    
  • ถนนสายเก่า&ตะวันรอน

    14 เมษายน 2547 23:16 น. - comment id 247290

    แตงจ๋า....
    
    ไม่มีแฟนแล้วแย่ตรงไหนอ่ะคะ...บอกพี่หน่อยดิ
    
    ***********
    
    น้องช็อคฯ....
    
    เป็นเด็กเป็นเล็ก..ห้ามอิจฉา...
    
    *********
    tiki
    
    ค่ะ แล้ววาจะบอกให้นะคะ ....
    
    ตามที่พี่ทิกิถามมา
    ******************************
    
    แก้วประเสริฐ
    
    ชอบอ่ะค่ะ กลอนเพราะจังเลย
    
    ขอบคุณมากนะคะ
    ********
    น้องกวาง
    
    มาเยี่ยมเรื่อยเลยนะ ...ดีจ้าพี่ชอบ
    *******
    แม่จิตร
    
    ยอมมาก พี่เค้าไม่ได้ใจหรอก พี่เค้าน่ารักออก
    
    อิอิ....
    
    *********
    rain...
    
    พี่รอให้เรนมาอนุญาต เรื่องลิขสิทธิ์ภาพอยู่เนี่ยะค่ะ
    
    ที่ว่ามานั่งยอมกับพี่น่ะ ...ไอ้ตัวพี่เองน่ะ พอจะรู้ว่า ยอมใคร
    แต่น้องเรนนี่สิ ยอมใคร รู้หรือยัง....
    
    **********
    
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน