พร่างพราววาววับแม้อับแสง กระจ่างแจ้งแจ่มชัดในทัสสา ยามฟ้าหม่นไร้เดือนเคลื่อนนภา ดาวจึงเด่นเป็นดาราแห่งฟ้าใจ ดังคนดีแม้มิเลิศประเสริฐทรัพย์ แต่เจ้านับเป็นดาราที่ยิ่งใหญ่ ส่องสกาวสุกสว่างอยู่กลางใจ แจ่มจรัสอิ่มเอมใจในฤดี
ตนชายขอบ 10 เม.ย. 2547 22:19 น. - ID 50862 
1145
4
0
10 เมษายน 2547 22:50 น. - comment id 245007
แม้ฟ้ามืดเดือนดับลงอับแสง กระจ่างแจ้งดวงดาวพราวสดใส ส่องสว่างระยิบระยับประดับใจ นำทางให้ฤดีข้าฯ กล้าฝ่าฝัน ........................................................... ชอบกลอนที่เกี่ยวกับดวงดาวมากค่ะ ชอบดูดาวตอนฟ้ามืด..... เพราะมันทำให้ความหวังมีพลังมากมาย ...........................................................
11 เมษายน 2547 11:07 น. - comment id 245233
เขียนเปรียบถึงได้งามใจดีครับ... ดังคนดีแม้มิเลิศประเสริฐทรัพย์ แต่เจ้านับเป็นดาราที่ยิ่งใหญ่ ส่องสกาวสุกสว่างอยู่กลางใจ แจ่มจรัสอิ่มเอมใจในฤดี .... คนดีนี่หมายถึงคนดีก็ได้ แหละหมายชื่ออันใช้เรียกคนดีในดวงใจก็ได้...เช่นคนดีคนเดียวในดวงใจ...... ชื่นชมครับ... มาด้วยหัวใจ...คนคอน
11 เมษายน 2547 13:55 น. - comment id 245309
กลอนไพเราะและสวยงามด้วยความหมายมากเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานนะค่ะ
11 เมษายน 2547 15:10 น. - comment id 245380
อืม รู้สีกอย่างนี้เลยเวลามีความรัก เพราะค่ะ ชอบๆๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
