จากหนึ่งเป็นสอง จากคนรักเป็นตัวสำรองคงไม่ไหว จากฉันเป็นเขาที่อยู่ในใจ เธอทำอย่างนี้ได้ไงคนดี เปลี่ยนหน้าที่จากคนรัก มาเป็นคนรู้จักกันแค่นี้ ความจริงใจที่ให้เธอมาหลายปี ไม่เคยมีผลต่อจิตใจเธอ มีหลายอย่างที่อยากจะถาม อยากจะติดใจตามแต่ก็กลัวพลั้งเผลอ กลัวคำพูดฉันไปทำร้ายเขากับเธอ เพราะฉันยังแคร์เสมอกลัวเธอเสียใจ น้อยใจเป็นที่สุด ยากจะขุดมันออกมาบรรยายไหว ความรักต้องอาศัยซึ่งความเชื่อใจ แล้วสุดท้ายนี่ไงการเชื่อใจที่เธอบอกมา สบายใจได้เลยนะ แล้วคงจะไม่ต้องมาห่วงหา จะไม่รั้งเธอไว้ด้วยนำตา และจะไม่กล่าววาจาให้ร้ายเธอ ยังไงก็คือคนที่เคยรัก แม้จะเหลือเพียงคำว่ารู้จักในใจเธอเสมอ ขอร้องอย่าได้มาเจอะเจอ ลืมลืมไปเลยเธอว่าเราเคยรู้จักกัน ไม่ต้องการอะไรอีกนับจากนี้ ในเมื่อเธอคนดีเลือกที่จะทำร้ายฉัน ความเชื่อใจที่เธอใช้ทำร้ายกัน จะไม่มีวันเป็นอย่างนั้นแม้เพียงอีกที
8 เมษายน 2547 18:21 น. - comment id 243628
ทั้งรักทั้งแค้นเลยนะคะ
8 เมษายน 2547 20:15 น. - comment id 243686
ด้วยเพราะไว้ใจและเชื่อใจ จึงทำให้เธอหลายใจกับฉันได้เพียงนี้ ต่อไปพอแล้วกับความวางใจที่มี ฉันจะไม่ยอมให้เกิดกับใจนี้อีกเลย *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยคะ ชอบจัง*-*
8 เมษายน 2547 23:12 น. - comment id 243834
เพราะมากเลยค่ะ มาเยี่ยมนะค๊า ชอบอ่ะแบบว่าเด็ดดีค่ะ ** ^________^ **
9 เมษายน 2547 00:22 น. - comment id 243885
เพราะดีค่ะ ชอบนะเนี่ย เข้มแข็งไว้นะ สู้ๆ
9 เมษายน 2547 03:37 น. - comment id 243931
เขียนอย่างนี้แหละดี มีสีสันแบบ แอ๊ปสแตร็ค ชอบและค่ะ ขอบอก อิอิ
10 เมษายน 2547 12:01 น. - comment id 244624
เพราะมากครับ..มาเยี่ยมนะครับ *-*