คิดถึงแม่ที่สุดเลย

นางฟ้าซาตาน

 คิดถึงสองมือที่เคยโอบอุ้ม
คิดถึงกลิ่นหอมอบอุ่นของใครคนนั้น
คิดถึงเสียงอ่อนโยนคอยปลอบประโลมในคืนอันเงียบงัน
คิดถึงคืนและวันที่เคยอยู่ด้วยกันในวันวาน
คิดถึงผ้าม่านสีส้ม
คิดถึงโต๊ะกลมหน้าบ้านสีหวานๆ
คิดถึงสนามหลังบ้านในวันดอกไม้บาน
คิดถึงตะกร้าสานใบใหญ่ริมทางเดิน
คิดถึงวันคืนที่ไม่มีทางย้อนกลับ
คิดถึงเธอยิ่งนัก..นับวันเรายิ่งห่างเหิน
คิดถึงด้วยหัวใจสัมผัสได้ถึงความรักที่ไม่ขาดไม่เกิน
คิดถึง..จนไม่อาจประเมินได้ว่ามากเท่าไร
                ++++++++++++++++++++++++++
ไม่อาจเห็นเธอได้ด้วยสายตา
รูปกายที่อยู่ตรงหน้าเลือนหายเพราะสังขารผลักไส
ทุกครั้งที่รู้ได้ว่าเธอมา...ฉันเห็นได้จากหัวใจ
รู้สึกอบอุ่น สดใส ความทุกข์หายไปในทันตา
อยากให้เธอมายืนอยู่ข้างๆในวันนี้
ความสำเร็จที่มี...หรือต่อไปในอนาคตข้างหน้า
ที่เป็นฉันได้เพราะมีเธอเป็นแรงบันดาลใจเสมอมา
อาจเหนื่อยล้าหรืออ้างว้างบ้าง...แต่ไม่รู้สึกท้อใจ
รับรู้อยู่เสมอ...
ถึงสองมืออ่อนโยน..ดวงตาที่อบอุ่นสดใส
ตลอดเวลาที่เธอมองลงมาจากฟากฟ้าไกล
เป็นกำลังใจให้ฉันสู้ต่อไปในทุกวัน

**สิ้นเดือนที่ร้อนระอุนี้ แม่จากไปได้  13 ปีพอดีเลยล่ะ วันนี้โดนอาจารย์ว่ามา อากาศร้อนปวดหัวด้วย คิดถึงแม่จังเลยค่ะ**