color=#3C00C4>นั่งเศร้าซึมขรึมอยู่นานรานความสุข จมความทุกข์ขลุกความท้อต่อหน้าฝืน เป็นเธอทำช้ำตรมล้มทั้งยืน น้ำตารื้นสะอื้นไห้ใช่มายา เธอบอกว่าที่ทำไปไม่ได้คิด ถึงดวงจิตมิตรแท้จะแปรปร่า พอคิดได้ส่งจดหมายหมายขมา อนิจจารักรวนครวญพอกัน เธอก็เจ็บกับความผิดคิดแล้วกลุ้ม ฉันก็รุ่มร้อนใจไม่น้อยนั่น โอ้เพื่อนรักหนักไปนิดจิตต่างกัน มาทอนบั่นความสัมพันธ์มั่นสองคน ทิ้งไปเถอะวันวานเกินการคิด บทชีวิตผิดเป็นครูอยู่ฝึกฝน มาเรียนรู้กันต่อไปในวังวน เรื่องของคนปนโศกสุขทุกข์เคล้าไป.. โดนอีกดอกแล้ว ...เจ็บลึกซะด้วย*
กุ้งหนามแดง 8 เม.ย. 2547 12:31 น. - ID 50603 
778
4
0
8 เมษายน 2547 13:53 น. - comment id 243446
เธอบอกว่าที่ทำไปไม่ได้คิด เพียงแค่จิตหวั่นไหวเมื่อใกล้เขา จึงต้องจบและจากพรากตัวเรา ด้วยมีเขาอยู่ใกล้ในใจเธอ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงจัง*-*
8 เมษายน 2547 15:34 น. - comment id 243522
มาเยี่ยมครับ...*-* กลอนเพราะเหมือนที่พี่หญิงว่าจริง ๆ *-*
8 เมษายน 2547 15:38 น. - comment id 243533
จดหมายมากมายค่า ทำร่างชาไปทั้งร่าง เหนื่อยเหน็ดเจ็บอ้างว้าง ปวดทั่วร่างสรรค์พางกาย
8 เมษายน 2547 15:39 น. - comment id 243535
หน้าส่วนตัว
อันกลอนแล้วนั่งซึมพึงครุ่นคิด
เพราะดวงจิตทั้งสองเป็นหนี้เสน่หา
เจ็บเกินช้ำช้ำเหลือจะเจ็บสุดคณา
เสน่หาพาเราหลงลุ่มไหม้สุมทรวง
ดวงใจจึงต้องอิงพิงพักระยะก่อน
เพื่อจะถอนหนี้รักให้สิ้นไม่ต้องหวง
ดวงใจจำจนฝังลึกอกสิ้นในอกทรวง
เหมือนดั่งดวงแก้วร้าวแหลกแตกทำลาย
โอ้เพื่อนรักเราหัวอกตกแตกร้าว
เพราะเรื่องราวความรักมันหนักหน่วง
เหมือนน้ำผึ้งผสมยาพิษจนล้นทรวง
ดุจดังบ่วงห้วงรักครอบกรอบใจเรา
พึงพินิจพิศดูห่างร้างหลึกหนี
ทำชีวีให้แสนสุขอย่าทุกข์กับเขา
วางหัวใจให้ว่างเปล่าคล้ายดังเงา
เหมือนดั่งสาวท่านผู้หญิงทิ้งไร้เงา.
แก้วประเสริฐ.
เห็นใจอย่างสุดซึ้งครับ ชีวิตรันทดพอๆกันนะ ถึงแม้ว่าเป็นเพียงอดีตของความทรงจำก็ตามที.
8 เมษายน 2547 21:44 น. - comment id 243775
คุณผู้หญิงไร้เงา: ไม่ได้คิดสักนิดคิดไปรัก เลยจมปลักหักใจยากลำบากเหลือ ใช่ว่าใจมีให้ใครไปเหลือเฟือ เป็นแผลเรื้อเพื่ออะไรใครบอกที ...นั่นแน่ หายไปไหนมา พอเจอกันก็บ่นคิดถึง.......... ................................................................... คุณพู่กันของหูกวาง: ขอบคุณค่ะ สำหรับคำติชม ................................................................... คุณเจลใส: จดหมายที่มีค่า สะสมมาหลายฉบับ เรื่องราวหลากระบับ ใจพร้อมรับกับเรื่องราว ..................................................................... คุณแก้วประเสริฐ: เพียงจดหมายหลากหลายให้ครุ่นคิด จากมวลมิตรคิดเขียนมาว่าอักษร มีเศร้าโศกเสียใจในบางตอน เก็บไว้สอนตัวเองบรรเลงไป ที่ยินดีก็มีมากหลากสีสัน ที่จำนรรจ์เรื่องเฮฮาพาสดใส ที่มาเป็นลูกโซ่โม้แช่งไป ส่งมาได้ไม่รู้ใครช่วยฉันที.. *มันก็ต้องมีบ้างล่ะค่ะ จดหมายเศร้าๆ ..* ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
