โอ้นี่หรือคือความรักประจักษ์แจ้ง ดุจดั่งแสงประกายดาววับวาวไข กระพริบริบหรี่แล้วคลายสูญไป เหมือนรักใครหายวับไปกับตา ครั้นรักติดห้วงหทัยใจเรียกร้อง เพื่อหมายปองตามรักจักเรียกหา ดั่งบ่วงบาศพาดพันกันไปมา คล้องวิญญาแล้วหายมลายไป นี่นะหรือความรักสุดแสนรัก คล้ายกับดักกักดวงใจไม่ผ่องใส พรานล่อเนื้อเถือรักจากดวงใจ เมื่อได้ไปแล้วสลัดพลัดพรากกัน โลกนะโลกนี้หรือคือโรครัก สุดแสนภักดิ์รักไปคล้ายเนื้อสมัน ถูกเขาถากถอนเถือเนื้อทุกวี่วัน แต่ก็หันกลับสู่รักแปลกใจจริง อนิจจาโรคความรักมักแตกยอด พอเล็ดลอดปลอดภัยในทุกสิ่ง ยังถูกแมลงหนอนกัดจนหยุดนิ่ง จนทุกสิ่งสร้างไว้หายมลายพลัน ฉันสาธกวกเวียนไว้เพื่อให้คิด จึงลิขิตบทกลอนอักษรสมานฉันท์ สร้างตำนานผ่านรักมาไว้ให้แก่กัน เพื่อสร้างสรรค์คนที่คิดรักจักได้ชม. แก้วประเสริฐ.
7 เมษายน 2547 15:33 น. - comment id 242858
นี่แหละคือความรัก ที่ประจักษ์แจ้งไว้ให้ มีสุขทุกข์เคล้าไป ให้หัวใจพิสูจดู >>แต่งได้ไพเราะดีนะคะ
7 เมษายน 2547 15:42 น. - comment id 242871
..๏ อันสุขลาภยศพร้อม.....................สรรเสริญ ใครลุ่มหลงเพลิดเพลิน.....................ค่ำเช้า ยามเมื่อเสื่อมสิ้นเกิน.........................ระงับจิต ทุกข์โศกจักรบเร้า..............................รุ่มร้อนฟูมฟาย ๚
7 เมษายน 2547 15:44 น. - comment id 242875
เพราะจัง ... พักนี้เขียนกลอนเศร้าจังเลยนะคะ
7 เมษายน 2547 15:47 น. - comment id 242880
รักเอย ชื่นฉ่ำชูใจ ผมละคนหนึ่งที่คิดจะรักต้องขอบคุณด้วยละกันสำหรับข้อคิดล่วงหน้า ครับโผ้ม
7 เมษายน 2547 15:59 น. - comment id 242891
เพราะมากกกกกกกกค่ะ เปรียบเปรยได้เริ่ดหรูมาก นี่แหละรัก จริงๆเลยค่ะ
7 เมษายน 2547 16:05 น. - comment id 242901
นี่ละความรัก ค่า ^__^ กลอนไพเราะค่ะ ชอบ
7 เมษายน 2547 16:40 น. - comment id 242936
แสนหมื่นพันล้านรักประจักษ์แล้ว สุขสม-แห้ว-แคล้วรัก-อกหักสุม มิสมหวังพลั้งพลาดอาจร้าวรุม แต่สาวหนุ่มยังตกหลุมชุมนุมกัน มารับไปทดลองปองสวาท ใครสามารถรับรักไปให้สุขสันต์ ที่พลาดไปรางวัลใจได้รู้พลัน บทเรียนนั้นท่านว่า..ประสบการณ์ ..
7 เมษายน 2547 18:14 น. - comment id 242983
ยิ่มตาม..ก็ยิ่งหนี.... นี่ใช่มั๊ยคะที่เรียกว่า..ความรัก.. ................. กลอนเพราะมากค่ะ ^_^
7 เมษายน 2547 19:37 น. - comment id 243019
เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาเยี่ยมชมงานของคุณ จะแวะมาขอบคุณที่ไปเยี่ยมบ้าน เมื่อวันก่อน แต่ก็ต้องได้พบกับบทกลอนที่ไพเราะมาก ขอบคุณนะคะ...ที่เขียนกลอนดีๆมาให้อ่าน อ่านแล้วอิ่มเอมจริงๆ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ....ก็นี่แหละน้า...ความรัก.....
7 เมษายน 2547 19:38 น. - comment id 243020
ภาพสวยด้วยค่ะ... ลืมบอก
7 เมษายน 2547 19:43 น. - comment id 243024
มาเยี่ยมชมความงามน่ะครับ เพราะ ๆ *-*..เดี๋ยว ๆ รอรูปโหลดเดี๋ยว... อื้มมมมมม สวยเหมือนที่คุณถนนสายเก่าว่าทีเดียวล่ะครับ *-*
7 เมษายน 2547 22:15 น. - comment id 243137
ความรักมีหลากหลายรูปแบบ อยู่ที่ว่าเราจะเจอความรักในรูปแบบไหน
8 เมษายน 2547 18:05 น. - comment id 243618
คุณ ลำนำรัก ขอบคุณครับแวะมาเยือนเตือนใจฉัน ความรักนั้นที่คุณว่าเป็นจริงเสมอ รักมากนักหากคลายรักทำพร่ำเพ้อ สุดละเมออาจเพ้อพกหมกไหม้ดิน. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณที่แวะมาเยือนครับคงได้พบกันอีกนะครับ
8 เมษายน 2547 18:08 น. - comment id 243620
คุณ อัลมิตรา อันยอดหญิงนักกลอนอักษรแถลง เพราะรู้แจ้งเหตุได้แลผลเสีย เมื่อมีสุขย่อมโดนทุกข์จอเจีย สุดจะเพลียละเหี่ยจิตจึงจดจำ แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับ ยอดนักกลอนที่แวะมาเยื่อนนึกว่าจะลืมผมเสียแล้ว ขอบคุณอีกครั้ง
8 เมษายน 2547 18:11 น. - comment id 243621
คุณ completely เพราะว่าผมผ่านร้อนแลลมหนาว ที่คลุกเคล้าปนเปแลสับสน มรสุมหนุนกระหน่ำซ้ำยากจะทน เลยเป็นคนที่มีแต่เศร้าเร้าจิตใจ. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับที่ไม่ลืมชายคนนี้เลย คิดว่าเป็นแค่อุทรหรณ์เท่านั้นนะครับ
8 เมษายน 2547 18:15 น. - comment id 243623
คุณ วิจิตร ภู่เงิน ก่อนอื่นขอขอบคุณที่หนุนเกื้อ ที่เอื้อเฟื้อเยี่ยมเยือนในกลอนผม การเล่นรักระวังรักมันจะอลวล ดุจดั่งคนกินน้ำผึ้งบรเพ็ดเข็ดจนตาย แก้วประเสริฐ. ขอบคุณครับ
8 เมษายน 2547 18:18 น. - comment id 243625
คุณ นางฟ้าซาตาน ขอบคุณครับในคำชมผมน้อมรับ จะประทับไว้ในห้วงดวงใจเสมอ เปรียบหยาดเพชรจากฟ้ามาบำเรอ ที่ตัวเธอกรุณามาชี้แจง. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับ
8 เมษายน 2547 18:24 น. - comment id 243632
คุณ ตฤณ ขอบคุณครับพูดความรักเหมือนได้แร่ ยากจะแปรเปลี่ยนแร่เป็นอื่นได้ มีทั้งร้อนและเย็นปะปนถ้าดูไป ทั้งดีร้ายอีกมีหวานขมระคนกัน. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณครับที่แวะเยือน
8 เมษายน 2547 18:29 น. - comment id 243635
คุณ กุ้งหนามแดง ประสบการณ์อันวิบากประทับจิต ติดสนิทฝังส่วนลึกยากสุดถอน ร้อนและหนาวคลุกให้บั่นทอน มันร้าวรอนดุจคนนอนบนกองไฟ แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับคุณกุ้งฯ ยังไม่ลืมมิตรคนนี้
8 เมษายน 2547 18:34 น. - comment id 243638
คุณ ผู้หญิงสีม่วง ขอบคุณครับอันว่ารักยิ่งตามยิ่งหนี พอหลีกหนีกลับเข้ามาสู่ชิดใกล้ เหมือนเงาคนจะติดตามทุกแห่งไป หากจะไร้สบั้นรักแทบหนักทรวง. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับแวะมาเยือน โอกาสหน้าคงพบกันอีกนะครับ
8 เมษายน 2547 18:39 น. - comment id 243643
คุณ ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม ขอขอบคุณมอบให้ช่างมีน้ำใจเหลือ โดยเอื้อเฟื้อติดตามมายังถิ่นผม พร้อมยกยอปอปั้นผมด้วยคำชม จนตัวผมจะลอยสู่ท้องฟ้านภาลัย. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับในมิตรไมตรีแก่ผม
8 เมษายน 2547 18:50 น. - comment id 243648
คุณ พู่กันหูกวาง ขอบคุณครับเชิญเลยครับนับว่าให้เกียรติ พร้อมทั้งเจียดคำชมไว้ให้เสมอ นึกว่าเป็นเพื่อนเตือนจิตมิละเมอ จนพลั้งเผลอปล่อยไก่นั้นออกมา. แก้วประเสริฐ.
8 เมษายน 2547 18:54 น. - comment id 243650
คุณ ข้าวปล้อง อันความรักมีได้หลายรูปแบบ แยกจำแนกแบบได้มีหลายอย่าง เป็นนามธรรมล้ำค่าแต่มิสล้าง เพราะแบบอย่างในรักหาไม่มี. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับที่ไม่ลืมผม โดยแวะมาเยือนอีกครับ