แสนรัก

แก้วประเสริฐ


                             โอ้นี่หรือคือความรักประจักษ์แจ้ง
	ดุจดั่งแสงประกายดาววับวาวไข
	กระพริบริบหรี่แล้วคลายสูญไป
	เหมือนรักใครหายวับไปกับตา

                            ครั้นรักติดห้วงหทัยใจเรียกร้อง
	เพื่อหมายปองตามรักจักเรียกหา
	ดั่งบ่วงบาศพาดพันกันไปมา
	คล้องวิญญาแล้วหายมลายไป

                            นี่นะหรือความรักสุดแสนรัก
	คล้ายกับดักกักดวงใจไม่ผ่องใส
	พรานล่อเนื้อเถือรักจากดวงใจ
	เมื่อได้ไปแล้วสลัดพลัดพรากกัน

                           โลกนะโลกนี้หรือคือโรครัก
	สุดแสนภักดิ์รักไปคล้ายเนื้อสมัน
	ถูกเขาถากถอนเถือเนื้อทุกวี่วัน
	แต่ก็หันกลับสู่รักแปลกใจจริง

                           อนิจจาโรคความรักมักแตกยอด
	พอเล็ดลอดปลอดภัยในทุกสิ่ง
	ยังถูกแมลงหนอนกัดจนหยุดนิ่ง
	จนทุกสิ่งสร้างไว้หายมลายพลัน

                           ฉันสาธกวกเวียนไว้เพื่อให้คิด
	จึงลิขิตบทกลอนอักษรสมานฉันท์
	สร้างตำนานผ่านรักมาไว้ให้แก่กัน
	เพื่อสร้างสรรค์คนที่คิดรักจักได้ชม.

                                        แก้วประเสริฐ.				
comments powered by Disqus
  • ลำนำรัก

    7 เมษายน 2547 15:33 น. - comment id 242858

    นี่แหละคือความรัก
    ที่ประจักษ์แจ้งไว้ให้
    มีสุขทุกข์เคล้าไป
    ให้หัวใจพิสูจดู
    >>แต่งได้ไพเราะดีนะคะ
  • อัลมิตรา

    7 เมษายน 2547 15:42 น. - comment id 242871

    ..๏ อันสุขลาภยศพร้อม.....................สรรเสริญ
    ใครลุ่มหลงเพลิดเพลิน.....................ค่ำเช้า
    ยามเมื่อเสื่อมสิ้นเกิน.........................ระงับจิต
    ทุกข์โศกจักรบเร้า..............................รุ่มร้อนฟูมฟาย ๚
  • Completely

    7 เมษายน 2547 15:44 น. - comment id 242875

    เพราะจัง ... พักนี้เขียนกลอนเศร้าจังเลยนะคะ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    7 เมษายน 2547 15:47 น. - comment id 242880

    รักเอย ชื่นฉ่ำชูใจ
    
    ผมละคนหนึ่งที่คิดจะรักต้องขอบคุณด้วยละกันสำหรับข้อคิดล่วงหน้า ครับโผ้ม
  • นางฟ้าซาตาน

    7 เมษายน 2547 15:59 น. - comment id 242891

    
    เพราะมากกกกกกกกค่ะ
    
    เปรียบเปรยได้เริ่ดหรูมาก
    
    นี่แหละรัก จริงๆเลยค่ะ
    
    
  • ตฤณ

    7 เมษายน 2547 16:05 น. - comment id 242901

    นี่ละความรัก ค่า ^__^
    กลอนไพเราะค่ะ ชอบ
  • กุ้งหนามแดง

    7 เมษายน 2547 16:40 น. - comment id 242936

    แสนหมื่นพันล้านรักประจักษ์แล้ว
    สุขสม-แห้ว-แคล้วรัก-อกหักสุม
    มิสมหวังพลั้งพลาดอาจร้าวรุม
    แต่สาวหนุ่มยังตกหลุมชุมนุมกัน
    
    มารับไปทดลองปองสวาท
    ใครสามารถรับรักไปให้สุขสันต์
    ที่พลาดไปรางวัลใจได้รู้พลัน
    บทเรียนนั้นท่านว่า..ประสบการณ์
    ..
    
  • ผู้หญิงสีม่วง

    7 เมษายน 2547 18:14 น. - comment id 242983

    ยิ่มตาม..ก็ยิ่งหนี....
    นี่ใช่มั๊ยคะที่เรียกว่า..ความรัก..
    
    .................
    
    กลอนเพราะมากค่ะ ^_^
    
    
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    7 เมษายน 2547 19:37 น. - comment id 243019

    เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาเยี่ยมชมงานของคุณ
    
    จะแวะมาขอบคุณที่ไปเยี่ยมบ้าน เมื่อวันก่อน
    
    แต่ก็ต้องได้พบกับบทกลอนที่ไพเราะมาก
    
    ขอบคุณนะคะ...ที่เขียนกลอนดีๆมาให้อ่าน
    อ่านแล้วอิ่มเอมจริงๆ
    
    ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
    
    ....ก็นี่แหละน้า...ความรัก.....
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    7 เมษายน 2547 19:38 น. - comment id 243020

    ภาพสวยด้วยค่ะ...
    
    ลืมบอก
  • พู่กันของหูกวาง

    7 เมษายน 2547 19:43 น. - comment id 243024

    มาเยี่ยมชมความงามน่ะครับ  เพราะ ๆ  *-*..เดี๋ยว ๆ รอรูปโหลดเดี๋ยว...
    อื้มมมมมม สวยเหมือนที่คุณถนนสายเก่าว่าทีเดียวล่ะครับ *-*
  • ข้าวปล้อง

    7 เมษายน 2547 22:15 น. - comment id 243137

    ความรักมีหลากหลายรูปแบบ อยู่ที่ว่าเราจะเจอความรักในรูปแบบไหน
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:05 น. - comment id 243618

    คุณ ลำนำรัก
    
          ขอบคุณครับแวะมาเยือนเตือนใจฉัน
    ความรักนั้นที่คุณว่าเป็นจริงเสมอ
    รักมากนักหากคลายรักทำพร่ำเพ้อ
    สุดละเมออาจเพ้อพกหมกไหม้ดิน.
    
                   แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณที่แวะมาเยือนครับคงได้พบกันอีกนะครับ
    
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:08 น. - comment id 243620

    คุณ อัลมิตรา
    
           อันยอดหญิงนักกลอนอักษรแถลง
    เพราะรู้แจ้งเหตุได้แลผลเสีย
    เมื่อมีสุขย่อมโดนทุกข์จอเจีย
    สุดจะเพลียละเหี่ยจิตจึงจดจำ
    
                     แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณมากครับ ยอดนักกลอนที่แวะมาเยื่อนนึกว่าจะลืมผมเสียแล้ว  ขอบคุณอีกครั้ง
    
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:11 น. - comment id 243621

    คุณ completely
    
                เพราะว่าผมผ่านร้อนแลลมหนาว
    ที่คลุกเคล้าปนเปแลสับสน
    มรสุมหนุนกระหน่ำซ้ำยากจะทน
    เลยเป็นคนที่มีแต่เศร้าเร้าจิตใจ.
    
                   แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณมากครับที่ไม่ลืมชายคนนี้เลย  คิดว่าเป็นแค่อุทรหรณ์เท่านั้นนะครับ
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:15 น. - comment id 243623

    คุณ วิจิตร ภู่เงิน
    
           ก่อนอื่นขอขอบคุณที่หนุนเกื้อ
    ที่เอื้อเฟื้อเยี่ยมเยือนในกลอนผม
    การเล่นรักระวังรักมันจะอลวล
    ดุจดั่งคนกินน้ำผึ้งบรเพ็ดเข็ดจนตาย
    
                        แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณครับ
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:18 น. - comment id 243625

    คุณ นางฟ้าซาตาน
    
            ขอบคุณครับในคำชมผมน้อมรับ
    จะประทับไว้ในห้วงดวงใจเสมอ
    เปรียบหยาดเพชรจากฟ้ามาบำเรอ
    ที่ตัวเธอกรุณามาชี้แจง.
    
                 แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณมากครับ  
    
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:24 น. - comment id 243632

    คุณ ตฤณ
    
          ขอบคุณครับพูดความรักเหมือนได้แร่
    ยากจะแปรเปลี่ยนแร่เป็นอื่นได้
    มีทั้งร้อนและเย็นปะปนถ้าดูไป
    ทั้งดีร้ายอีกมีหวานขมระคนกัน.
    
                     แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณครับที่แวะเยือน
    
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:29 น. - comment id 243635

    คุณ กุ้งหนามแดง
    
             ประสบการณ์อันวิบากประทับจิต
    ติดสนิทฝังส่วนลึกยากสุดถอน
    ร้อนและหนาวคลุกให้บั่นทอน
    มันร้าวรอนดุจคนนอนบนกองไฟ
    
                แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณมากครับคุณกุ้งฯ ยังไม่ลืมมิตรคนนี้
    
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:34 น. - comment id 243638

    คุณ ผู้หญิงสีม่วง
    
             ขอบคุณครับอันว่ารักยิ่งตามยิ่งหนี
    พอหลีกหนีกลับเข้ามาสู่ชิดใกล้
    เหมือนเงาคนจะติดตามทุกแห่งไป
    หากจะไร้สบั้นรักแทบหนักทรวง.
    
                     แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณมากครับแวะมาเยือน โอกาสหน้าคงพบกันอีกนะครับ
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:39 น. - comment id 243643

    คุณ  ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
    
              ขอขอบคุณมอบให้ช่างมีน้ำใจเหลือ
    โดยเอื้อเฟื้อติดตามมายังถิ่นผม
    พร้อมยกยอปอปั้นผมด้วยคำชม
    จนตัวผมจะลอยสู่ท้องฟ้านภาลัย.
    
                     แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณมากครับในมิตรไมตรีแก่ผม
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:50 น. - comment id 243648

    คุณ พู่กันหูกวาง
    
              ขอบคุณครับเชิญเลยครับนับว่าให้เกียรติ
    พร้อมทั้งเจียดคำชมไว้ให้เสมอ
    นึกว่าเป็นเพื่อนเตือนจิตมิละเมอ
    จนพลั้งเผลอปล่อยไก่นั้นออกมา.
    
                    แก้วประเสริฐ.
    
  • แก้วประเสริฐ

    8 เมษายน 2547 18:54 น. - comment id 243650

    คุณ  ข้าวปล้อง
    
            อันความรักมีได้หลายรูปแบบ
    แยกจำแนกแบบได้มีหลายอย่าง
    เป็นนามธรรมล้ำค่าแต่มิสล้าง
    เพราะแบบอย่างในรักหาไม่มี.
    
                   แก้วประเสริฐ.
    ขอบคุณมากครับที่ไม่ลืมผม โดยแวะมาเยือนอีกครับ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน