..รักไร้เงาเราไร้รักหักสวาท เคยองอาจกลับขลาดมาดไม่เหลือ รักถูกทิ้งแท้จริงหญิงเหมือนเรือ พอเขาเบื่อตัดหางเสือเพื่อปล่อยไป เผชิญชะตาใต้ฟ้าคราไร้ทิศ นาวาจิตผิดหวังวังเวงไหว พายุคลั่งยังฝนฟ้าครามีภัย ต่อสู้ไปอย่างเสี่ยงเพียงลำพัง ลอยล่องไปไร้ใจในโลกกว้าง มีเพียงร่างต่างซากเรือเหลือความหวัง พบแดนใหม่ใคร่ผูกเรือเพื่อประทัง ประโยชน์ยังพอมีที่ใช้งาน คงมีบ้างบางคนสนซากรัก อนุรักษ์เอาไว้ใคร่สืบสาน เรือลำเก่าเสาพังพังยังเหลือคาน แวะมาอ่านผ่านตาเห็นค่าเรือ
6 เมษายน 2547 18:55 น. - comment id 242414
เรือรัก ..ถูกหัก...ให้รักร้าง.. เรืออับปาง...กลางวังวน...คนหันเห... เปล่าเปลี่ยว...เดียวดาวย..ให้หว้าเหว่.. เรือนซวนเซ...เสียหลัก...ล้มปลักโคน... ***--***
6 เมษายน 2547 18:56 น. - comment id 242416
มาชื่นชมผลงานค่ะ แต่งเก่งเหมือนเดิมเลย **-** จะแต่งตอบซะหน่อย สรุปไม่ได้ในบทเดียวเลย.. อิอิอิ
6 เมษายน 2547 19:44 น. - comment id 242435
.....กระไรเลย เอ่ยไข ไยร้างรัก พรหมนำชัก เชิญอ่านงานคุณสูง ดูแววดีดีหางอย่างนกยูง แม้มิจูงใจเอื้อเหลือจะจริง ด้วยว่าเดิมเริ่มเขียนหัดเรียนรู้ เปิดกลอนดูรู้ว่าดั่งนางสิงห์ สัมผัสในไคล้นอกนวลเนาอิง มือเซียนซิงใครกล้าจะต่อกร อ่านเรือร้างใช่จางฤาร้างลับ วันวนกลับปรับเปลี่ยนมีเวียนศร ค่าของคนทรงค่ากว่ารวีวร คุณกุ้งร้อนก้อนรุ้งพุ่งเรืองรอง (ขอโทษนะคะ อ่านกลอนของคุณแล้วอินมาก กลัวคุณ จะนืกว่าคนสมัยนี้ลืม มีสิ่งเปลี่ยนเยอะค่ะ อยากชนะเลือกตั้งยังซื้อเสียง อยากเป็นดาราก็ไปจ้างทีวีมาถ่ายลง แฮ่ะ๐ รู้ว่าคุณเก่งมาก)
6 เมษายน 2547 22:23 น. - comment id 242494
เรือรัก.ลำร้าง.เคว้งแล่น ผ่านแดน.โดดเดี่ยว.เปลี่ยวจิต อดทน.ความดี.ชีวิต ลิขิต.ประสพ.พบใจ ยังยืน.หายใจ.ในโลก ปลดโศก.ยิ้มกัน.วันใหม่ ขาดรัก.เหลือใจ.ไม่วาย ใช่ตาย.อย่าเศร้า.เหงาทรวง...
6 เมษายน 2547 22:27 น. - comment id 242497
เพียงเรือรักเรือร้างทางสวาท สายใยขาดหางเสือ..เรือลอยไหน ไร้ทิศบ่งบอกชี้ที่เป็นไป คงทำได้แต่คว้างกลางทะเล
7 เมษายน 2547 00:30 น. - comment id 242588
เรือเอ๋ยเรือรักชักใบไหลผ่าน สร้างตำนานเรือรักเล่ห์มีให้เห็น แสนสราญสนานสนุกทุกเช้าเย็น คนผ่านเห็นยังคิดรักซากตำนาน. แก้วประเสริฐ.
7 เมษายน 2547 02:19 น. - comment id 242623
เรือจะเก่าไม่เป็นไรใจเป็นนาย ออกทะเลเหพระพายท้ายหางเสือ คอยงัดคัดวัดเหน้ำทั้งลำเรือ ใจจะเชื่อว่าไปได้ให้อดทน ทิกิ_tiki
7 เมษายน 2547 11:57 น. - comment id 242711
คุณน้ำใส: ..แม้เรือรักจักร้างห่างสวาท อับปางพลาดขาดหางเสือเกื้อกูลหนุน แต่เรือรักยังแล่นไปใจค้ำจุน ความอบอุ่นที่ตุนไว้มีให้กัน.. *ขอบคุณและขอบคุณค่ะ* คุณอาภาภัส: เพียงคนเดินผ่านมาเพียงเท่านั้น แวะผูกพันเติมใจใคร่ถนอม มีไมตรีที่ผูกพันฉันไร้ฟอร์ม ถ้าเธอยอมรับได้ใจมีกัน... ขอขอบคุณที่แวะมาทายทัก ได้รู้จักอาภาภัสอรรถสรร มาต่อกลอนเติมใจในทุกวัน ขอให้มั่นในไมตรีนี้ต่อนี้ไป.. *คนธรรมดาน่ะค่ะ น้อมรับคำชมเชยค่ะ ขอบคุณจากใจ...กุ้งหนามแดง* คุณอัลมิตรา: แม้เรือรักถูกหักใบไร้หางเสือ แต่ยังเหลือตัวเรือเพื่อคงฝัน จะลอยไปในหล้าทุกคราครัน เติมใจกันนั่นเชื้อเพลิงเริงยินดี.. *มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า เสมอไป* คุณแก้วประเสริฐ: ซากรักหักร้างห่างฝั่ง ก็ยังก็อยู่สู้ต่อ ขอเพียงแรงใจมีพอ คงก่อต่อเรือเกือ้กูล *ขออนุญาต ไม่ใช้กลอนแปด...น่ะค่ะ* คุณ@ (ครายกันหนอ) เรือร้างห่างรักหักสวาท ยังสามารถแล่นไปในกระสินธุ์ เพียงลมสมคลื่นพื้นดิน ระทมสิ้นดิ้นไปในวารี... *เรือยังไม่แตก..ก็ค่อยประคองไปจนกว่าจะหมดวาระ น่ะค่ะ* คุณtiki: อดทนสู้ต่อไปใต้ฟ้าใส สู้ต่อไปด้วยใจไร้หางเสือ สะเปะสะปะจะละทิ้งความเหลือเฟือ เหลือเพียงเนื้อเกื้อแก่นแท้...แน่คือใจ.. *อืม..ตอบเป็นธรรม..นิดนิดน่ะค่ะ* ..ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ.. ..