เจ็บแปลบ..

ผู้เฒ่า

คบกันมาดีอยู่ดูเธอเปลี่ยน
    ไม่รู้เวียนเป็นอะไรฤทัยหาย
    ฤาลืมกันใช่ไหมใจจะวาย
    เป็นอะไรทำไมไม่ดูแล
        เจ็บแปลบขึ้นในใจทันที
    รักที่มีห่างแล้วเป็นแนวแผล
    บอกฉันนิดความฝันที่ผันแปร
    นั้นเป็นแค่เรื่องหลอกที่บอกกัน
        ทิ้งฉันให้เศร้าและเหงาใจ
    แค่คิดไปเจ็บแปลบให้แสบสันต์
    ทิ้งให้อยู่คนเดียวเปลี่ยวทุกวัน
    ควรบอกฉันอย่าปล่อยให้น้อยใจ
       ตัวสำรองข้างสนามอยากถามเธอ
    ที่พร่ำเพ้อล่วงละหรือจะใช่
    ทุกทุกอย่างออกปากแล้วจากไป
    เธอทำได้ลืมกันคำสัญญา
        เหมือนกำแก้วเศษถือในมือมั่น
    ทุกคืนวันฝันใฝ่.เพ้อใจหา
    รักถนอมเพริศแพร้วดั่งแก้วตา
    หลง.บูชานิยมว่าสมจินต์
        แล้ววันหนึ่งไม่แคล้วเศษแก้วบาด
    รอยผิวขาดเลือดหลั่งที่หวังสิ้น
    พร้อมรอยแผลรักโรยเธอโบยบิน
    ออกจากถิ่นรักเราที่เฝ้าปอง
       อีกบทหนึ่งนิยามของความรัก
    ควรรู้จักเผื่อใจใฝ่สนอง
    ใช่จะหวังชื่นชอบแล้วครอบครอง
    บางครั้งต้องเผื่อสนอง.นองน้ำตา....@				
comments powered by Disqus
  • ทะเลหวั่น

    4 เมษายน 2547 12:48 น. - comment id 241228

    ...เพราะมากเลยค่ะ..
    แวะมาชื่นชมผลงาน..
    ..และเป็นกำลังใจให้ค่ะ..
  • tiki

    4 เมษายน 2547 14:21 น. - comment id 241252

    มาอ่าน
    มาชื่นชมงานดีมีคุณค่าค่ะ
    
    ทิกิ_tiki
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    4 เมษายน 2547 17:38 น. - comment id 241338

    ชื่นชม...ค่ะ...
    
    ผลงานดี...มีความหมาย.....
    
    แวะมาเยี่ยมค่ะ.
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    4 เมษายน 2547 18:18 น. - comment id 241366

    ไพเราะอีกแล้วนะคะ ท่านผู้เฒ่า...
    
    เอ๊ะ..ว่าแต่ทำไมท่านผู้เฒ่าฟังเพลงวัยรุ่นจังอ่ะคะ
    
    เจ็บแปลบขึ้นมาทันที...อกหักใช่ไหมอย่างนี้
    
    อิอิ ...แวะมาทักทาย หยิกแกมหยอกค่ะ
  • ราชิกา

    4 เมษายน 2547 21:41 น. - comment id 241438

    เหมือนกำแก้วเศษถือในมือมั่น
    แล้ววันนั้นแก้วบาดเลือดสาดสาย
    รักวิโยคโบกลับมิกลับกลาย
    เศร้ามิวายจำพรากต้องจากจร
    
    หากลองมองย้อนไปในชีวิต
    ฟ้าลิขิตนั้นหรือคือคำสอน
    มองที่ตนถ่องแท้ให้แน่นอน
    ดุจละครสอนเราให้เข้าใจ......ฯ
    
    เมื่อเกิดปัญหาขึ้น..จงพิจารณาที่ตัวเรา...ปรับที่ตนเอง...เราแก้ใครไม่ได้...ต้องแก้ที่ใจของเราค่ะ....ความผิดพลาดที่เกิดขึ้น...เป็นบทเรียนที่มีคุณค่า...และทำให้เราเข้มแข็งขึ้น....ขอเป็นกำลังใจให้..ผู้เฒ่า...นะคะ..
    
    
    
    
    
    
  • อัลมิตรา

    4 เมษายน 2547 21:56 น. - comment id 241445

    คบกันมาดีอยู่ก็รู้กันดี
    แต่เธอมีคนอื่นชื่นแอบไว้
    สิ่งที่ทำตอกย้ำความช้ำใจ
    คิดเมื่อใด..ก็เจ็บหนาวเหน็บทรวง
  • พุดพัดชา

    4 เมษายน 2547 23:41 น. - comment id 241505

    ชื่นชมและรักค่ะ
  • ผู้เฒ่า

    15 เมษายน 2547 20:02 น. - comment id 247566

    สวัสดีครับ คุณทะเลหวั่น..โอกาสหน้าเชิญอีกนะครับ
    
    คุณทิกิ..สวัสดีครับ..เวลาผมเข้ามา ก็จะไปติดตามงานเขียนของคุณเสมอ
    
    คุณภูตะวัน..สวัสดีครับ..เชิญติชมอีกนะครับ..
    
    คุณถนนสายเก่า..สวัสดีครับ..ผมฟังเพลงทั้งเก่าและใหม่ครับ..ยามว่างจากภาระกิจ  ...
    
    สวัสดีครับ คุณราชิกา..ขอบคุณและยินดีเป็นอย่างยิ่ง สำหรับกำลังใจ..ขอให้คุณมีความสุขเช่นกัน
    
    สวัสดีครับ คุณอัลมิตรา..ทุกสิ่งถ้าคิดแล้วไม่มีความสุข อย่าคิดเลยครับ..จะไม่สบายใจเปล่าๆ รักษาสุขภาพด้วย..
    
    คุณพุด..สวัสดีครับ.ขอบคุณครับที่ยังเป็นกำลังใจ ให้กันเสมอ..
    
    ขอขอบคุณทุกท่าน ที่เข้ามาให้กำลังใจ..
    เนื่องจากติดภาระกิจ จึงมาตอบช้า ขออภัย ไว้ณ.ตรงนี้ เป็นอย่างสูง..สวัสดีครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน