หน้าส่วนตัว
แสงพระธรรมบังเกิดขึ้นในโลกนี้
แสดงชี้หนทางธรรมหมู่คนทั้งหลาย
ให้พ้นทุกข์บังเกิดสุขเมื่อยังไม่ตาย
แต่คนทั้งหลายเมินหน้าหาทุกข์ใจ
แสดงให้เห็นเช่นน้ำใจคนโลกนี้
ไม่ชอบที่จะทำจิตกายใจให้ผ่องใส
กลับดิ้นรนค้นคว้าหาทางอื่นร่ำไป
พอใกล้ตายถึงได้คิดจิตทางธรรม.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 3 เม.ย. 2547 15:32 น. - ID 50244 
1554
9
0
3 เมษายน 2547 22:12 น. - comment id 241067
เมื่อมีสุขมีอะไรในทุกสิ่ง ไม่เคยคิดจริงจริงสิ่งสร้างสรรค์ แต่ถ้าหากวันใดใจเศร้ากัน วิ่งหาพระแถบไม่หวั่นในทันที *-*ความหมายดีนะค่ะ แต่งได้ดีค่ะ หายไปนานเลยนะค่ะ หวังว่าคงจะสบายดี*-*
3 เมษายน 2547 22:14 น. - comment id 241071
..๏ ขอนอบน้อมอภิวาทพระรัตน์คุณะประเสริฐ
องค์ชินวรพระคุณเลิศ......................พิไล
..๏ ใจมั่นหมายอนุศาสนีสิริประไพ
ธรรมแห่งพระพุทธองค์ใด.................อดุลย์
..๏ ก้มกราบมวลอรหันต์และสงฆ์มุนิวิทุร
คงกัลยาณศิลคุณ...............................และเกียรติ์
..๏ น้อมจิตตรง ณ กตัญญุตาคุรุเสถียร
มารดาบิดาพระคุณเจียร.....................จรูญ
..๏ อีกปวงปราชญ์วิทวัสประสิทธิ์คติพิทูร
อาจารย์และครูวิทูบูรพ.......................ปณาม
..๏ ทั้งทวยเทพอกนิษฐ์พิสิฐ ธ อภิราม
องค์พิฆเนศพิเศษภาม......................วิชา
..๏ ข้า ฯ ขอร่ายกวิวรรณกรรม สิน* กถา
คงแบบบุราณผิว่าพา........................สราญ
..๏ หากผิดแผกพิธิฉันทลักษณ์ขณะพิจารณ์
วอนมวลมุนีวิชาชาญ........................ประดน ๚ะ๛
3 เมษายน 2547 22:41 น. - comment id 241097
พระกรุณาธิคุณค้ำจุนโลก.. สร่างโศกโลกสุขทุกข์ไหว ลด ละ เลิกความชั่วอย่ากลั้วไป ให้อภัยใจสว่างอย่างที่ควร *เขียนเรื่องธรรมะยากจัง*
4 เมษายน 2547 14:57 น. - comment id 241268
ประทีปส่องผ่องอำไพ ให้จิตใจใส มองเห็นดอกบัวงดงาม พระธรรมตอบทุกคำถาม ปรับใจจิตทราม ให้พร้อมพรักสมัครดี เลวชั่วปนในภพนี้ ภพหน้าคงดี ด้วยธรรมขัดเขลาเป่าไป อริยสัจแก้ไข มรรค8 ส่องใจ สวัสดีตราบจนสิ้นลม ลองเขียนฉบัง 16 ดูค่ะ ... ถูกผิดยังไง พี่ๆโปรดช่วยชี้แนะ กลอนเพราะมากๆค่ะ เห็นแสงสีทองส่งลงจากฟ้าเลยค่ะ
4 เมษายน 2547 15:27 น. - comment id 241289
แสงสีทองฉายฉานกลางลานลุ่ม เมื่อปทุมผลิบานขานวันใหม่ มาเบ่งบานขานรับกับเรือนใจ ส่องสว่างรำไรในหนาวน้ำ ดูอ่อนโยนโอนอ่อนย้อนลมเช้า กลีบบางเบาซ่อนเร้นเห็นคำถาม ดวงดอกบัวย้อมใจหวิวไหวตาม อีกกี่ยามจะลึกลงตรงห้วงจินต์ ตื่นจากฝันวันวานนานมาแล้ว เมื่อปวงนกเจื้อยแจ้วแล้วผกผิน จากคบขอนร่อนลงตรงลานดิน ตามรวยรินอวลเรณูหมู่ปทุม ปวงดอกบัวแย้มยิ้มปริ่มพุทธภพ งามสงบจากบรรณพันธุ์โกสุม ดอกเหลืองอ่อนซ้อนใบให้ชุมนุม ราวพานพุ่มบวงสรวงปวงคงคา เกล็ดน้ำค้างยามเช้าหนาวหยดนิ่ง กฎความจริงหลบแฝงแสงอุษา หยดจากปลายร่ายริ้วผิวธารา กระทบก้านปทุมมาค่อยไหวเอน ดั่งดวงใจเงียบงามยามอรุณ เมื่อโลกหมุนสุขทุกข์รุกเร้าเห็น ยามสงบพลบค่ำดึกด่ำเย็น มาตรองนึกลึกเห็นด้วยภายใน ดอกปทุมผิวน้ำในยามนี้ คือความดีผลิรับหลังหลับไหล แตกเหง้ารากรวดรัดขึ้นทัดใบ ผลิดอกได้เหนือน้ำตามเผ่าพงศ์ ผ่านธารตมจมปลักพักหนึ่งแล้ว หยั่งรากแก้วลึกล่างตามทางสงฆ์ กี่เหล่าชนหยั่งเห็นเช่นทางตรง แล้วเพียรเดินจากดงชมผิวธาร กลิ่นหอมเอยห่มดอกบอกปุจฉา สกุณาพาร่อนเริงเวิ้งละหาน ค่อยเกลือกคลึงถึงกลิ่นลิ่มบัวบาน หอบละอองเกสรธารไปหว่านไพร เมื่อเรณูโปรยพร่างลงกลางพฤกษ์ ให้รู้สึกหอมเย็นเช่นหลับไหล กระจาบจ้อยแจ้วซ่านกังวานใจ บินทะยานผ่านไพรมาลุ่มธาร ดอกปทุมลุ่มน้ำในยามเช้า กลีบบางเบาสะท้อนเห็นเช่นแก่นสาร เป็นร่มเรือนวิหคป่ามาช้านาน เผยพุทธสาส์นสืบสายไม่วายเว้น แสงสีทองฉาบธารละหานลุ่ม เหล่าปทุมสะท้อนงามทุกยามเห็น ลึกห้วงใจเบ่งบานอย่างเคยเป็น ตราบร่มเย็นยังหอมอยู่คู่กัปล์กาล ------------------------------------------ บึงบัวลานลุ่มน้ำ ณ อุทยานแห่งชาตินกน้ำทะเลน้อย นำความบรรเจิดมาสู่ ในยามอุษาฟ้าสาง ที่เสียงนกไพระเริงหลง กอปรกับฉายฉานแห่งแสงอรุโณทัย หอมกลิ่นละอองเรณูของบัวลุ่มน้ำ บัวนาหลากพันธุ์ หลากสีแสงแข่งบานรับ กลิ่นละอองบัวลอยล่องไปตามลมเช้า ผ่านทุ่งนาสู่ปวงไพรพฤกษ์ป่า... นกกระจาบกำลังเริงร่ากับเก็บเกสรบัว ชวนให้ประหวัดถึงวรรณกรรมชิ้นเอก นกกระจาบหนุ่ม ที่มัวหลงเพลินเก็บเกสรบัว จนเป็นเหตุให้นางนกกระจาบกระโดนเข้ากองไพสังเวยรัก....และอธิษฐานให้เกิดมาเป็นทาสรักนางตลอดกาล ดอกบัวงามสื่อความหมายพุทธนัย มีความหมายถึงดอกบัวสี่เหล่า.... กว่าจะบานโผล่พ้นผิวน้ำ เคยผ่านธารปลักและเต่าตมมามากแล้ว ดุจชีวิตของเหล่าชนเช่นเราๆ ท่านๆ บ่อยครั้งที่เราหลงลืมพุทธพจน์นี้ กว่าจะค้นพบเส้นทางสายบัวบาน ก็อาจจะสายเกินย้อนกลับ ดอกบัวบานในยามเช้า หวังให้หอมงามถึงดวงใจผู้อ่านทุกนามที่ได้พานพบ เพียรสร้างสรรค์และใช้ชีวิตอย่างผู้เดินไปตามเส้นทางแห่งความสุขจริง แล้ววันหนึ่งดอกบัวแห่งความเพียรพยายามจะเบ่งบานกลางธารใจของเราเอง
4 เมษายน 2547 18:09 น. - comment id 241363
มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณที่ส่งรูปและกลอนให้กี้นะคะ ขอบคุณมากคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
5 เมษายน 2547 14:39 น. - comment id 241766
แด่ ท่านผู้หญิงไร้เงา
หากมีสุขทำใจให้ผ่องแผ้ว
กำหนดแล้ววางไว้ให้เหมาะสม
แยกสุขนั้นไว้อยู่ในซึ่งอารมณ์
ประสานสมทุกข์สลายคลายกังวล.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณครับ หายไปเพราะเบื่อๆๆๆจังเดี๋ยวนี้นะ แต่พยายามกลับมาหาเพื่อนๆเสมอ.
5 เมษายน 2547 14:43 น. - comment id 241769
แด่ คุณอัลมิตรา
ยอดยิ่งแล้วซึ้งใจในคำกล่าว
เป็นเรื่องราวแน่แท้ไม่แปรผัน
พุทธคุณหนุนโลกค้ำจุนกระนั้น
คนยังผันแปรเปลี่ยนไปคล้ายไม่มี.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณครับยอดหญิงนักกลอนมิตรแท้ ที่อุส่าห์แต่งมาให้ผมเก็บไว้ ขอบคุณอีกครั้งครับ.
5 เมษายน 2547 14:51 น. - comment id 241774
แด่ กุ้งหนามแดง
อันพระคุณสัมพุทธะนั้นอนันต์ยิ่ง
เลิศกว่าทุกสิ่งในคำสอนทุกศาสนา
ให้เราอย่าเชื่องมงายคำสอนนานา
ปฏิบัติตัวหาความรู้แจ้งให้เห็นจริง.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับ......ที่แวะมาเยี่ยมเยือน หวังว่าโอกาสหน้าคงพบกันอีกนะครับ
5 เมษายน 2547 15:02 น. - comment id 241780
แด่ คุณ completely
อันฉบังสิบหกนั้นไม่สันทัด
ยากจะขัดหรือแถลงแจ้งประสงค์
แต่จารคุณแจ้งมานั้นต้องอารมณ์
ทำให้คนสมฤทัยได้เห็นธรรม.
แก้วประเสริฐ.
ผมเองไม่สันทัดครับ....คุณอัลมิตรา...คุณพระจันทร์.....คุณกุ้งหนามแดง....คุณลำน้ำน่าน.....คุณท่านผู้หญิงไร้เงา.....ช่วยผมหน่อยครับ ตอบให้คุณ completely ด้วยนะครับฝากไว้นะครับ........แก้วประเสริฐ.
5 เมษายน 2547 15:08 น. - comment id 241782
แด่ คุณลำน้ำน่าน
ขอขอบคุณคุณลำน้ำน่านที่ได้กล่าว
ถึงเรื่องราวดอกบัวไว้ในศาสนา
เป็นความรู้หมู่มนุษย์สุดพรรณา
ได้รู้ค่าของดอกบัวไว้ให้คนชม.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับ.....ยินดีมากและเป็นเกียรติที่ใช้เนื้อที่ของผมให้คนทั้งหลายได้ทราบเกี่ยวกับสัมพุทธะ.....ขอเชิญอีกนะครับ ขอบคุณอีกครั้ง.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
