พ่อนั่งบนโซฟา.......ถัดนั้นมาเป็นแม่ผม พี่สาวนั่งตัวกลม.......สีแดงผมของพี่ชาย พ่อชอบสอนผมว่า.......จะไปมาให้กราบไหว้ จะเป็นพ่อหรือพี่ชาย.......ก็ต้องไหว้ทุกๆคน แล้วยังสอนอีกว่า.......โตขึ้นมาอย่าซุกซน พ่อแม่และทุกคน.......หวังตนเป็นคนดี อนาคตในข้างหน้า.......ต้องสง่าเป็นราศี เป็นหมอให้พ่อที.......ให้สมที่พ่อตั้งใจ ฝ่ายแม่ไม่น้อยหน้า.......สั่งสอนมาผมรับไว้ แกสอนจนขึ้นใจ.......ขอสะใภ้ให้แม่ดีดี ต้องเป็นหญิงสวยสง่า.......หน้าตาต้องเข้าที ถ้าเป็นลูกคนมั่งมี.......อย่ารอรีรีบคว้าไว จะคบใครให้ดูหน้า.......อย่าสร้างปัญหาให้วุ่นวาย สิ่งไม่ดีอย่ากล้ำกลาย.......ในบั้นปลายจะทุกข์ทน เสียงท่านยังแว่วก้อง.......ดั่งเสียงร้องมาปะปน ตอนนี้ไม่เหลือสักคน.......ติดตามผลที่ตั้งใจ ผมอยู่บ้านสงเคราะห์.......ประจวบเหมาะเขารับไว้ ด้วยเกิดเหตุมีเภทภัย.......ไม่เหลือใคร ไม่เหลือเลย.
30 มีนาคม 2547 05:29 น. - comment id 238476
.....กาพย์ยานี..... ... ยังจ๊ะยังยังยัง คงความหวัง ยัง ยังอยู่ .......ยังมีผู้ร่วมรู้ เรียงล้อมอ้อมโอบขวัญ .......ฉันคนนี้นี่ไง เงียบในใจจิตผูกพันธ์ ........อย่าลืมเรามีกัน กอบเกื้อหนุนให้อุ่นทรวง
30 มีนาคม 2547 11:16 น. - comment id 238565
=ช่างเขียนได้สะเทือนใจ ..แห้งเหือดอยู่ข้างใน คือความหวังที่ท่านตั้งไว้ วันหนึ่งจะพ่อแม่..หนูจะไปให้ถึงพ่อแม่ฝัน แต่วันนี้ หนูมัป๊ญหา คงจะถึงท่าเดินพบทางตัน แต่หนูไม่เคยทิ้งฝัน คงสักวัน..หนูจะถึงฝั่งที่หวังตั้งใจ หนูจะด้นดั้นไป เป็นกำลังใจให้ค่ะ ทิกิ_tiki
30 มีนาคม 2547 15:51 น. - comment id 238715
ครอบครัวนี้อบอุ่นครับ ไทโพเอ็ม ผมอยู่มาปีหนึ่งแล้วหาคนจะทะเลาะด้วยก็ไม่เจอชักที ทั้งที่ก็เปรี้ยวๆ
30 มีนาคม 2547 20:35 น. - comment id 238838
เธอนั้นยังมีฉัน อีกหนึ่งนั้นนะตรงนี้ รับประกันในคนดี จะไม่หนีหลี้จากเธอ *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานนะค่ะ*-*