โบราณกล่าวเอาไว้ให้ปฎิบัติ อย่าเคืองขัดพ่อแม่สอนคิดก่อนหนา ปากพ่อแม่ศักดิ์สิทธิ์อนิจจา เอ่ยวาจาอันใดเป็นไปตาม พ่อสอนไว้สะพายเป๋าเอาด้านเปิด แนบตัวเถิดเปิดยากกว่าอย่านึกหยาม จะขึ้นรถลงเรือทุกเมื่อยาม คนเบียดตามปรามไว้ให้ระวัง เพราะไม่เชื่อเบื่อคำสอนในตอนนั้น ไม่นึกหวั่นอันใดในคำขลัง กระเป๋าเราถูกล้วงจ้วงสตัง คำพ่อยังดังก้องสมองเรา เพราะอวดดีเกินไปในครั้งก่อน เมื่อนึกย้อนกลับไปในความเขลา บทเรียนหนึ่งซึ่งสะท้อนตอนยังเยาว์ ยังเก็บเอามาคิดจิตสังวร...
29 มีนาคม 2547 18:26 น. - comment id 238164
มาเยี่ยมนะครับ..กลอนเพราะมากครับ..
29 มีนาคม 2547 23:21 น. - comment id 238337
ด้วยตอนนี้คิดได้ให้แก้ไข และกลับใจดีไหมให้เฉลย มารับรู้สิ่งดีดีที่เปรียบเปรย ที่พ่อแม่เฉลยเผยให้เอา *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ อ้อ ผิดเป็นครูนะค่ะ*-*
30 มีนาคม 2547 00:36 น. - comment id 238394
บทนี้คุณเขียนได้ไพเราะมาก เสียดายแต่สั้นไปหน่อย.. ขอให้คุณมีความสุขกับงานที่เขียน..ในชีวิตคนไม่ว่าเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่ ถ้าเราทำให้ดีที่สุด เราจะได้ก่อนคือความภูมิใจ..ตามมาด้วยความสุขใจ... โชคดี มีความสุขนะครับ..สวัสดี
30 มีนาคม 2547 07:49 น. - comment id 238498
แวะมาเยือนเพื่อนเก่า........^_^
31 มีนาคม 2547 12:13 น. - comment id 239175
ขอบคุณคุณพู่กันของหูกวางที่แวะมาเยี่ยมค่ะ .. คุณผู้หญิงไร้เงา: ผิดเป็นครู จริงๆ ค่ะ บทเรียนช่างมากมาย.. คุณคนจำแลง: ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ พยายามอยู่น่ะค่ะ คุณtoneliu สวัสดีจ๊ะ..