๏ ส่องไฟขึ้นฟ้า...

เมจิคเชี่ยน

ทุกลมหายใจ มีเพียงเธอตลอด
ในอ้อมกอดของความคิดถึง ก็คือเธอเท่านั้น
เหน็ดเหนื่อยเท่าไร ยังคงตั้งใจทำเพื่อกัน
ไม่ยอมฟังเสียงหัวใจที่ไหวสั่น ที่ใกล้แตกสะบั้นอยู่ร่ำไร
ทำเพื่อเธอมานาน ควรทำใจ~ควรรู้ตัว
สิ่งที่เป็นอยู่มีแต่ความมืดมัว ที่เธอตอบแทนให้
ทั้งเหงา ทั้งเจ็บ ~ เธอไม่เคยรักเลย ทรมารใจ
รักมากมายแค่ไหน ไม่เคยซึมซับถึงหัวใจเธอ
ไกลเหลือเกินหัวใจ
เหมือนส่องไฟขึ้นไปบนฟ้า ส่องเท่าไรก็มีค่าแค่ฝันเพ้อๆ
ยิ่งทุ่มเท ยิ่งหาย ~ ... รักแทบตายสุดท้ายแค่ละเมอ
ถึงหมดลมหายใจ ทำยังไงก็ไม่เจอ ... เพราะรักของเธอมันไม่มีจริง				
comments powered by Disqus
  • พู่กันของหูกวาง

    29 มีนาคม 2547 18:42 น. - comment id 238181

    ไพเราะ...น่ารัก...
    
    สวย...
    
    
    สวย...
    
    เอ้ย..ลืมตัว..มาเยี่ยมครับพี่เมจิคเชี่ยนสุดหล่อเจ้าพายุ...*-*
  • ผู้หญิงไร้เงา

    29 มีนาคม 2547 20:41 น. - comment id 238224

    ถึงลมหายใจมีเธอเสมอ
    แต่ทำไมนะเออถึงเอื้อมไม่ถึง
    หรือว่าคนในใจที่เธอคำนึง
    และอยู่ลึกซึ้งนั่นไม่ใช่เรา
    
    *-*ชอบกลอนมากๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยจ๊ะ*-*
  • ชัยชนะ

    29 มีนาคม 2547 22:10 น. - comment id 238290

    พึ่งรู้ว่าตัวการอยู่นี่เอง
    อุตส่าห์มาโพลสให้ ส่องไฟไปทางอื่น
    ก็เลยหายไปไม่เห็นซักทาง
    
    ส่องไฟขึ้นใส่ฟ้า
    ผลพบพานั้นเบี่ยงเบน
    อยู่ไกลเกินไฟเห็น
    เธอซ่อนเร้นความมืดมัว
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน