ฉันไม่ใช่ยาใส่แผลแก้ให้หาย เพียงช่วยได้แค่คอยดูอยู่ห่าง ห่าง จะให้ไปแทนที่ใครไม่มีทาง อยู่อย่างร้างไร้เงาเฝ้าดูแล เห็นประตูลงกลอนสั่นคลอนจิต ปิดชีวตตัวตนทนขื่นขม เปิดหัวใจดวงน้อยคอยชื่นชม เปิดให้สมกับที่หายไปเนิ่นนาน
26 มีนาคม 2547 17:48 น. - comment id 237366
http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=2178
26 มีนาคม 2547 20:17 น. - comment id 237461
เปิดผนึกหัวใจ ฉันเคยปิดผนึกลึกเหลือหลาย เกินกล้ำกลายเปิดได้ให้ใครเห็น ด้วยก่อนนั้นเจ็บช้ำและรำเค็ญ แถมแผลเป็นแผลสดหมดทั้งใจ จึงต้องปิดผนึกลึกเกินกล้ำ ด้วยเคยช้ำในจิตคิดหมองไหม้ จึงฝั่งลึกแน่นหนักปักหลักใจ ไม่ให้ใครพานพบสบอุรา แต่เมื่อพี่แนะนำคำบอกเล่า แถมยังเฝ้าห่วงใยให้ห่วงหา น้องจะเชื่อวจีของพี่ยา ยอมเปิดหนาอุรานี้ที่ปิดไป *-*แจมกลอนเก่ามาตอบสักบทนะค่ะ อิอิ ความหมายไม่ต่างเลยใช้กลอนเดิมเลยค่ะ อิอื กลอนคุณน่ารักดีค่ะ เหมือนเจ้าของกลอนเลยค่ะ อิอิ*-*
26 มีนาคม 2547 23:11 น. - comment id 237547
ต้องเปิดใจ ใจต้องเปิด เกิดความรัก มาสมัคร กันตรึม ซึมจางหาย รักคนโน้น รักคนนี้ ดีจะตาย นะสหาย รักเปิดใจ ใครสักคน ............................................. มีคนรักคุณเยอะ ไปหมดเล๊ย รักสักคนเหอะ..... กระชุ่มกระชวยดีอ๊อก............ หัวใจปิดไว้นาน....เดี๋ยวมันจะหยุดเต้น 555 เอาใจช่วยนะเพื่อน.................................... .................................................................