...เพราะหัวใจไม่หนักแน่นเช่นแผ่นหิน จึงโบยบินสู่ฝันอันเหลวไหล รู้สึกตัวลืมตาเมื่อช้าไป แทบสิ้นไร้ศรัทธาคุณค่าตน ...คล้ายชีวิตติดหล่มโดนถมทับ ทนแบกรับกับทิศทางอย่างสับสน เพียงดื้อรั้นดันทุรังไม่ฟังคน ยอมรับผลเมื่อตนแพ้แต่โดยดี ...หนึ่งสำนึกรู้สึกแน่ว่าแย่แล้ว กำลังแผ่วเกินผ่อนย้อนวิถี เหมือนหนทางรันทดหมดวิธี กลายเป็นผีไร้หลักหวังพักพิง ...เมื่อมาคิดผิดแล้วไม่แคล้วซ้ำ หรือผลกรรมเคยทำไว้ในทุกสิ่ง หยุดคิดเถอะถ้าเลอะเลือนเบือนความจริง ข่มใจนิ่งได้แน่ค่อยแก้ทาง ...ก็จริงที่สำนึกผิดคิดเมื่อสาย ยังมีบ่ายเย็นค่ำย่ำฟ้าสาง ลุกขึ้นสู้อย่างผู้แพ้แม้เลือนลาง ดีกว่าคว้างขลาดจะคว้าอย่างน่าอาย
24 มีนาคม 2547 19:25 น. - comment id 236320
..พิม..เขียนได้ดีมากเลยนะคะ... ได้ทั้ง..สัมผัสคำ..และความหมาย... เรน.. คิดถึงพิม..นะคะ... ...
24 มีนาคม 2547 19:42 น. - comment id 236330
ขอบคุณค่ะเรน เรนคะ.. พิมพ์ก็คิดถึงเรนเหมือนกันนะ หายไปนานเหลือเกิน (พิมพ์นี่แย่ ๆ ๆจริงๆ)
24 มีนาคม 2547 20:27 น. - comment id 236347
ก้องั้นๆ
24 มีนาคม 2547 20:34 น. - comment id 236353
แต่งได้เพราะจังเลยค่ะ * ----*
24 มีนาคม 2547 20:37 น. - comment id 236355
ก็จริงที่สำนึกผิดคิดเมื่อสาย ยังมีบ่ายค่อนรุ่งหรือพรุ่งนี้ หากจะแก้หรือไขในทันที คงจะมีทางแก้ได้ไม่อับจน *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ กลอนไพเราะดี แถมความหมาย มาชื่นชมผลงานนะค่ะ รักและคิดถึงมากเลยด้วยค่ะ*-*
24 มีนาคม 2547 22:48 น. - comment id 236432
อากาศแบบนี้ เขียนได้แบบนี้ก็ดีแล้วค่ะ ..
24 มีนาคม 2547 23:32 น. - comment id 236472
ตั้งสติสงบนิ่งอย่าวิ่งหนี ทบทวนดูถ้วนถี่ถึงเหตุผล หาทางแก้เหตุการณ์ให้ผ่านพ้น เขาก็คนเราก็คนอย่าเกรงภัย ถ้าเห็นว่าทางตันจงหันกลับ ต้องเปลี่ยนปรับวิธีดีให้ได้ ถ้าต้องเสียเสียแล้วก็แล้วไป ตั้งต้นใหม่ให้ถูกต้องตามคลองธรรม... อิอิไม่ค่อยได้พบเลย คิดถึงนะ อิอิ
24 มีนาคม 2547 23:38 น. - comment id 236475
ตกหล่มหรือ ถือแม่แรง ตะแคงงัด เพิ่มแรงอัด อึดทยาน ทรหด ไม่ถอยท้อ สู้ต่อไป คลายรันทด อย่าพึ่งหมด ความหวัง ยังหายใจ หายไปนานนะครับ ปล่อยให้พี่คิดถึงมากมาย
25 มีนาคม 2547 00:45 น. - comment id 236519
กลอนเพราะมากนิ ก็ว่าจะติบ้างเหมือนกันแต่เขียนแนวนี้อ่านแล้วมีกำลังใจดีจริงๆ แต่ก็ขอติว่าเขียนบ่อยกว่านี้อีกหน่อย...ผมจะได้มาอ่าน ....อิอิ..ติตลอดนิ ..
25 มีนาคม 2547 01:09 น. - comment id 236530
แวะมาทักทายค่ะ.. จาเปงกำลังใจให้น้าาา
25 มีนาคม 2547 07:11 น. - comment id 236606
เวลาวารีมิกลับ ไปลับมิกลับให้เห็น เรื่องรักผ่านไปใจเย็น รอเฟ้นหาใหม่ให้ดี
25 มีนาคม 2547 13:05 น. - comment id 236755
รู้ว่าผิดคิดกลับยังรับได้ ไม่มีสายสำหรับคนไม่จนตรอก อาจจะช้าไปบ้างเพราะแวกวอก หนทางออกข้างหน้ายังพอมี **** แต่งได้ดีแล้วค่ะ
29 มีนาคม 2547 15:21 น. - comment id 238067
คาราบาวแดง!!!!! เชิดชูนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ ขอบคุณครับที่เข้าเยี่ยมชมบทกลอนของวิจิตร
13 เมษายน 2547 18:16 น. - comment id 246669
แหะ ๆ ๆ ท่าทางลูกเป็ดจะหายไปนานจริง ๆ ค่ะ นี่ก็กะว่าจะมาอยู่บ่อย ๆ ก็หายไปนานอีกแล้ว กราบขอขมาอย่างสูงค่ะ เกิดปัญหานิดหน่อย ...
15 เมษายน 2547 21:58 น. - comment id 247595
พิมพ์ฮับสอนป๋มแต่งบางจิ เหอๆ เราหัออยู่อะอ่านของเราบางนะใช่ได้ปะหัดแต่ง เล่นๆ คิดถึงเด้อ
15 เมษายน 2547 22:03 น. - comment id 247597
พิมพ์ฮับสอนป๋มแต่งบางจิ เหอๆ เราหัออยู่อะอ่านของเราบางนะใช่ได้ปะหัดแต่ง เล่นๆ คิดถึงเด้อ
15 เมษายน 2547 22:08 น. - comment id 247598
เห้อเรามาสายไป2วันหรือนี้อดเลย