ร้าว..

กุ้งหนามแดง

เธอวันนั้นทิ้งฉันไปไม่ครวญคิด
ปล่อยชีวิตที่ไม่เลือกกระเสือกกระสน
เธอวันนั้นทิ้งฉันไว้เพื่อเปรอปรน
หญิงอีกคนที่เธอแอบแนบหัวใจ
ฉันคนนี้ในวันนั้นช่างแสนเศร้า
มันปวดร้าวเกินบรรยายเข้าใจไหม
ฉันวันนั้นต้องสูญเสียทุกอย่างไป
ความมั่นใจก็ไม่เหลือเบื่อตัวตน
เธอวันนี้รู้ดีไปไม่รอด
รักเธอจอดหยุดสนิทจิตสับสน
เธอวันนี้จึงกลับลำยอมจำนน
เฝ้ามาบ่นบรรยายหมายคงเดิม
ฉันวันนี้คงมีให้ได้แค่เพื่อน
ภาพรักเลือนลบออกไปมิใคร่เสริม
เพราะรอยร้าวเกินอาลัยในความเดิม
ยากจะเพิ่มรอยรักใหม่ใจมันชา...				
comments powered by Disqus
  • tiki

    22 มีนาคม 2547 21:34 น. - comment id 235187

    คงเป็นเช่นนั้นฉันเข้าใจ
    
    เคยให้คุณค่าความหมายกลายไร้ค่า
    
    เธอวันนี้ทิ้งคนนั้น..ไร้ปัญญา..!
    
    หันกลับมา..ฉันคือใคร...รู้บ้างไหมเธอ..!
    
    
    ทิกิ
    คนเราก็มีวันหมดความอดทนเหมือนกัน
    นะคุณกุ้งหนามแดง มันมีลิมิตชีวิตเกินร้อย
  • namsai

    22 มีนาคม 2547 21:51 น. - comment id 235199

     ปวดร้าว...หัวใจ...ใจหมองเศร้า
    
    อ่านเรื่องเล่า...เล่าเรื่อง...เปรื่องความหมาย
    
    จะต้องจาก.. จากกัน... แล้วหรือไร...
    
    สองหัวใจ...เคยผูกพัน...นั้นต้องจร...
    
                           * ---*
    
    เป็นกำลังใจให้นะคะ...    
    
  • ใจปลายทาง

    22 มีนาคม 2547 22:12 น. - comment id 235211

    ใจแข็ง จังค่ะ
  • Completely

    23 มีนาคม 2547 00:53 น. - comment id 235303

    สายเกินไป ... เธอก็รู้
    แต่ก็บากหน้ากลับมาอยู่อีกใช่ไหม
    เธอทิ้งฉัน เขาทิ้งเธอ ... สะใจ
    สายไป ... บอกเธอได้เพียงคำเดียว
    
    กลอนสาแก่ใจดีค่ะ
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 มีนาคม 2547 13:51 น. - comment id 235480

    สิ้นเยื่อไม่เหลือใย    
     
    อยากจะรักเธอเหมือนเก่าที่เรารัก
    แต่ยากนักแล้วตอนนี้ที่เป็นฉัน
    เพราะไม่มีหัวใจให้ผูกพัน
    ตั้งแต่วันเธอจากไปมีใหม่เลย
    
    เพราะเคยเจ็บกับสิ่งที่ที่เธอทำ
    เพราะฉันช้ำเกินกว่าจะเฉลย
    ไม่มีแล้วคำว่าเราเหมือนก่อนเคย
    จบแล้วเอยกับสิ่งที่เคยมีมา
    
    เพราะตอนนั้นตอนที่เธอตีจาก
    ฉันเจ็บมากจนยากจะรักษา
    จนต้องใช้ต้องพึ่งวันเวลา
    จนอุราฉันหายได้กลับคืน
    
    แล้วตอนนี้เธอคิดจะกลับมา
    ให้ฉันได้โหยหาหรือสะอื้น
    ทั้งที่ก่อนนั้นฉันอยากยืน
    เคียงข้างเธอแทนคนอื่นให้ชื่นใจ
    
    แต่เธอกลับไม่รักไม่ต้องการ
    ให้ฉันได้ร้าวรานและหวั่นไหว
    ซึ่งตอนนี้กลับมาเปลี่ยนเวียนผันไป
    ให้ฉันเป็นคนในใจที่สำคัญ
    
    แต่ตอนนี้ฉันไม่รักเธอแล้วนะ
    จบแล้วหละตอนนี้ที่เธอฉัน
    ไม่มีแล้วความรักความผูกพัน
    สิ้นเยื่อใยเหล่านั้นแล้วคนดี
     
    *-*อ่านกลอนบทนี้แล้วคิดถึงกลอนตัวเอง เห็นเนื้อหาคล้ายกัน จึงขอแจมกลอนเก่านะค่ะ (กลอนคุณไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ) ชื่นชมผลงานเสมอนะค่ะ*-*
  • กุ้งหนามแดง

    23 มีนาคม 2547 22:40 น. - comment id 235764

    คุณtiki:
    ผ่านไปแล้ว...เรื่องของคนสองคน...
    
    คุณnamsai:
    ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
    
    คุณใจปลายทาง:
    ทำใจค่ะ  ยินดีที่ได้รู้จักคุณค่ะ
    
    คุณCompletly:
    บทเรียนที่หนึ่งค่ะ
    
    คุณผู้หญิงไร้เงา:
    ขอบคุณสำหรับกลอนที่แปะทุกครั้งน่ะค่ะ..และขอบคุณสำหรับคำติชมค่ะ..กลอนของคุณก็เพราะมากเหมือนกันน่ะค่ะ...
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน