เมื่อคนเคยใกล้มากลายเป็นอื่น ความรู้สึกอันฝืดฝืนก็ถามหา บรรยากาศมันไม่คุ้น ... พาให้มีน้ำตา ลมหายใจมันอ่อนล้าลงทุกที อยากจะถามเหลือเกินว่า ... ทำไม ฉันทำผิดอะไร ... เธอจึงหลีกหนี เบื่อกันแล้ว ... หรือเธอพบใครที่ดี วันนี้ ... เธอจึงหายไป อยากให้รู้เหลือเกินว่า ... ฉันเศร้า อยากถาม ... จะมีวันที่เธอกลับมาไหม ลืมหรือยัง ... คนที่เธอเคยบอก ... จะรักตลอดไป อยากให้เธอเข้าใจ ... ฉันยังจำฝังใจตลอดมา ฉันยังรออยู่ที่เดิมของเรา ท่ามกลางเวลาที่ผ่านไปอย่างเชื่องช้า เผื่อว่าสักวัน ... เงาของเธอจะกลับมา กลับมาบอกกับฉันว่า ... ยังรักเธอ
20 มีนาคม 2547 00:53 น. - comment id 233668
อืมๆเศร้าจังเลยค่ะ เฮ่อเศร้าจริงๆเล้ย มาทักทายนะคะ กลอนพราะมากเลยเจ้าค่ะ...^__^
20 มีนาคม 2547 02:32 น. - comment id 233708
เหมือนคนที่อยู่ใกล้ แต่ภายในยิ่งไกลกว่า เหมือนห่างกันแค่สายตา แต่ยิ่งกว่าฟากทวีป ดึกแล้วไม่หลับไม่นอน พักผ่อนเยอะ ๆ จะได้มีแรงมาแต่งกลอน และให้กำลังใจคนอื่นนะ
20 มีนาคม 2547 02:52 น. - comment id 233711
:) มาเยี่ยม
20 มีนาคม 2547 11:28 น. - comment id 233782
.....คอยเหมือนกัน..... ................ ...ดีใจเหลือ..เมื่อฟังคำ...พรำเช่นนี้. ...ถึงคนดี...ที่แสนหวาน...สานรอยฝัน ...คำจากใจ...คือรักจริง...ยังสิงพลัน ..ขออย่าหวั่น..ฉันมาดู...กู่ใกล้เธอ
20 มีนาคม 2547 13:21 น. - comment id 233834
มาทักทายค่ะ... จาเปงกำลังใจให้นะคะ - - - - - กลอนเพราะจังเลยค่ะ - -
20 มีนาคม 2547 13:21 น. - comment id 233836
มาทักทายค่ะ... จาเปงกำลังใจให้นะคะ - - - - - กลอนเพราะจังเลยค่ะ - -
20 มีนาคม 2547 14:57 น. - comment id 233875
ลืมเสียเถิดเพื่อนเอ๋ยคนเคยชิด ที่ทำจิตใจเราให้หม่นหมอง หาชีวิตสุขสันต์อันหมายปอง สร้างโลกก้องเฉิดฉันท์พรรณราย. แก้วประเสริฐ. วันเวลาผ่านไปเหมือนเงาอื่น ไม่ใช่เงาเราน๊ะ.
20 มีนาคม 2547 20:01 น. - comment id 233973
ให้ความรู้สึกที่ชัดเจน...เศร้า..แต่มั่นคง... แวะมาทักทายและให้กำลังใจค่ะ..
21 มีนาคม 2547 20:58 น. - comment id 234529
คอยจนเหนื่อย เลยเลิกคอย หลุดพ้นจากการรอคอย เพื่อพบว่า... ความรักมีอยู่ทุกหนแห่ง