............................................. ตระกองหาบอาบเหงื่อทั่วใบหน้า ตะวันฉายแสบนัยน์ตาแทบอาสัญ ตระเวนหาเลี้ยงกายามิจาบัลย์ ตะลอนกันตะวันคล้อยยังค่อยเดิน คุณพี่ขา..มารดาหนูไม่อยู่ด้วย คุณพ่อป่วย หนูกับน้องต้องระเหิน คุณลุงขา..ช่วยเมตตาขอเศษเงิน คุณน้าขา..หิวเหลือเกิน ขอเศษทาน หนูมีเพียงพวงมาลัยไว้มาแลก หนูหาบแบกตรงสี่แยกแหกเอ่ยขาน หนูร้อนเร่าเท้าของหนูพุพองบาน หนูอาบเหงื่อโปรดสงสาร ทานหนูที อยากเล่าเรียนเขียนอ่านขานสะกด อยากให้ท้องน้องไม่อดทุกวัน-วี่ อยากมีบ้าน อยากมีบุพ-พการี อยากวิ่งหนีความโหดร้าย-ขายมาลัย ประณมไหว้น้าชายสักหนึ่งหน ประชิดจนกระจกชนอย่าสงสัย ปะทะตาจ้องมองมาในหัวใจ ประทังชีพหนูได้ไหม..มาลัยสักพวง สิบบาทค่ะ ....................................................
18 มีนาคม 2547 16:21 น. - comment id 232948
เหมา
18 มีนาคม 2547 16:22 น. - comment id 232950
ความจริงของสังคมไทยเลยคับ ...เศร้าๆ
18 มีนาคม 2547 18:20 น. - comment id 233008
เรื่องจริงผ่านจอ ค่ะ สื่อความหมายดีค่ะ
18 มีนาคม 2547 22:19 น. - comment id 233109
ความหมายดีค่ะ..........
18 มีนาคม 2547 22:46 น. - comment id 233131
บรรยายภาพพจน์บทกลอนอักษรนี้ ยากจะมีใครเปรียบได้สุดจะเหมือน ให้ได้เห็นสังคมไทยยุคนี้เฝ้าเตือน อย่าได้เลือนอย่าได้หมิ่นคนถิ่นจร. แก้วประเสริฐ.
19 มีนาคม 2547 06:26 น. - comment id 233229
ฟังเรื่องราวเรื่องเล่าเศร้าด้วยจิต ต้องปากกัดตีนถีบสู้หาเสาะ ต้องหาอยู่หากินทนออเซาะ หากปะเหมาะเคราะห์ดีมีข้าวกิน
21 มีนาคม 2547 18:19 น. - comment id 234421
แม้เป็นเด็กขายมาลัยในวันนี้ ยังเป็นเด็กที่แสนดีมีความสวย มากน้ำใจใช่หมดระทมทวย มากเลยด้วยน้ำใจและไมตรี *-*เป็นสังคมจริง ๆ ที่อยู่ในปัจจุบัน น้อง ๆ เหล่านั้นบ้างคนนิสัยดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ อ้องานนี้มีกี่พวงเหมาหมดเลยค่ะ อิอิ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะคะ*-*