ความเจ็บช้ำย้ำลึกศึกในอก จะหยิบยกออกไปไม่ถนัด เห็นสองตาก้องสองหูได้ยินชัด รักของเธอไม่จำกัดอยู่เพียงเรา ต้องห่างกันครั้งนี้มีเวลา ปรับหัวใจเย็นชาและหมองเศร้า ลดภาวะทุกข์ใจให้บางเบา สิ่งยวนเย้าช่วยเสริมเพิ่มพลัง ไม่อยากจำความหลังครั้งเก่าก่อน อยากจะตัดอาวรณ์แต่หนหลัง ไม่รับรู้เรื่องราวไม่อยากฟัง ขอสักครั้งอย่าถามความทรงจำ ลืมไม่ลงเหมือนสลักตัวอักษร บนหินอ่อนติดตรึงผนังถ้ำ ภาพมายาพาใจให้ระกำ หากตอกย้ำจุดอ่อนยิ่งหลอนทรวง....
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 17 มี.ค. 2547 00:49 น. - ID 48890 
1047
13
0
17 มีนาคม 2547 01:29 น. - comment id 231997
เฮ้ย....ไปแอบแจมกันตอนไหน.. มิน่า..หล่ะ...ปล่อยให้ใคร..บางคนเหงา... ได้แต่นั่ง...จับเจ่า...และซึมเซา.. เป็นหมาเหงา....เฝ้าบ้าน..อย่างเดียวดาย.. *_* มาเย้า..แต่ไม่อยากแหย่..อิ..อิ กลัว.. ไม่อยากแหย่เสือหลับ
17 มีนาคม 2547 01:33 น. - comment id 231999
ความทรงจำลึกล้ำในวันหนึ่ง เมื่อมาถึงวันนี้ที่ล่วงผ่าน จักคุ้นชินกับดอกโศกแย้มตระกาย อีกไม่นานจะเลือนเหมือนน้ำตา นานแสนนานที่ไม่ได้ทักทายเลยครับ เข้ามาก็เวลาคลาดเคลื่อนกันทุกที รู้สึกดีจังวันนี้ทีได้มาเจอครับ
17 มีนาคม 2547 01:34 น. - comment id 232000
แจมใจแจมฝันแจมฉันบ้าง อย่าแรมร้างลาเลือนเหมือนไร้ขวัญ รอฤกษ์รักรักฤกษ์มานานวัน แล้วก็หวั่นแล้วก็ไหว..ใจฤกษ์ลอย..พรากจากไกล..ไปจากเรา..ทุกทุกวัน..เฮ้อ.. กลอนพาไปใจอยากอิง..อิอิ
17 มีนาคม 2547 01:34 น. - comment id 232001
นั่นสิคะ แจมตอนไหนน้า.......... อ๋อ....นึกออกละ....ลางๆ เดี๋ยวกลับไปค้นดู แวะมาเยี่ยมค่ะ เดี๋ยวนี้หายไปเลยนะคะ
17 มีนาคม 2547 01:37 น. - comment id 232002
ถึงเจ้าของความคิดเห็นที่หนึ่ง มาเร็วเชียวนะคะ แหมๆๆๆๆ........รักตะวันคนเดียวล่ะน่า (ฤกษ์คะ ....ขอยืมหน้านี้ง้อคนหน่อยนะคะ)
17 มีนาคม 2547 02:21 น. - comment id 232021
อยากจะลืมความทรงจำต่างๆให้ได้ แต่ทำไมหัวใจเรามันลืมยากนักหนา พยายามแล้วนะ พยายามอยู่ทุกวันและเวลา ยิ่งอยากลืมเหมือนกับว่ายิ่งจะจำ เลยลองเปลี่ยนความเจ็บช้ำให้มีความหมาย จึงเอามาไว้ในใจเป็นบทเรียนสอนให้หายช้ำ เก็บเอาภาพดีดีที่เคยมี และความรู้สึกที่น่าจดจำ และคำพูดทุกๆคำที่เราเคยให้คำสัญญา แล้วเดินไปพร้อมกับความทรงจำเหล่านั้น แม้ลืมไม่ได้ก็ปล่อยมันแต่อย่าไปทำเหมือนไร้ค่า ลุกขึ้นยืนกับปัจจุบันอย่าไปอาลัยกับสิ่งที่ไม่หวนมา แล้ววันหนึ่งนั่นแหละนะ เราจะยิ้มให้กับความทรงจำ.... เข้ามาทักทายค่ะ พี่
17 มีนาคม 2547 10:07 น. - comment id 232086
...แวะมาอ่านกลอนค่ะ..เพราะเหมือนเดิมเล้ย..
17 มีนาคม 2547 12:46 น. - comment id 232204
ความเจ็บช้ำย้ำลึกศึกในอก ต้องเพ้อพกอกช้ำระกำไหว ความทรงจำทำพิษฝั่งจิตใจ ให้เราต้องหมองไหม้ใจโศกา *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
17 มีนาคม 2547 12:48 น. - comment id 232207
แวะมาทักทายค่ะ...
17 มีนาคม 2547 13:12 น. - comment id 232233
รู้ว่าเจ็บไม่เก็บมากกเกาะ ขอริดเราะเฉาะทิ้งทุกสิ่งอย่าง แม้ต้องเดินคนเดียวบนเส้นทาง ความอ้างว้างมีค่ายิ่งกว่าเธอ.... มั่วๆ เนาะ แหะๆ
17 มีนาคม 2547 15:09 น. - comment id 232359
เกิดเป็นปลาทอง..ดีมั๊ยเอ่ย...อิอิ .... มากวนมั่ง..ปล่อยให้กวนฝ่ายเดียวมานานละ เอิ๊ก ๆ ....
17 มีนาคม 2547 15:15 น. - comment id 232366
กลอนเพราะดีนะค่ะ ความหมายดีค่ะ ชอบๆๆ
17 มีนาคม 2547 16:32 น. - comment id 232400
..สวัสดีค่ะ... ..ยังอยากจำความหลังครั้งเก่าก่อน ที่ตอบกลอน..เวียนวนแต่หนหลัง บางครั้งยิ้ม..บางครั้งเหงา..เร้าใจจัง หลายๆ ครั้ง..ฝากไว้..ใจย้ำเตือน.. ..~-~..
17 มีนาคม 2547 20:26 น. - comment id 232507
หน้าส่วนตัว
..เรน..มาเตือน...
โปรดราวัง!!..
..อิอิอิ....
..แบบ..เรน แค่..แอบมา..ขวางทาง...
ของใคร ..ม่ายรู้ดิ.. อิอิอิ..
ซาแว๊ปป...
20 มีนาคม 2547 20:15 น. - comment id 233979
อยากจะลืมความหลังครั้งเก่าก่อน ที่ยอกย้อนใจเราเฝ้าโศกศํลย์ จากวันนั้นฉันรู้ใช่คู่กัน จึงรำพันห่วงหาเอื้ออาทร....ฯ แวะมาทักทายค่ะ..
29 มีนาคม 2547 23:58 น. - comment id 238366
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมครับ
2 เมษายน 2547 15:28 น. - comment id 240311
มาเยี่ยมค่ะ คนสุดท้ายอีกและค่ะ
5 มิถุนายน 2547 09:23 น. - comment id 280321
เพราะมากค่ะพี่ แม้มิ้น จะแต่งกลอนไม่เอาไหนก็ตาม แต่งก็ อ่านพอรู้เรื่อง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
