โค้งดาว...คล้องใจ

ทะเลดาว

.....ตัวอักษร ของสองเรา ที่เรียงร้อย
.......เขียนเรื่องราว ดาวดวงน้อย คอยสื่อสาร
.........เคยต่างใจ ต่างตัวตน สิ่งต้องการ
...........ได้พบพาน เพราะดาวราย นำให้เจอ
.....ยามค่ำคืน มักยืนมอง ท้องนภา
.......เพื่อส่งใจ ทักทายว่า ห่วงเสมอ
.........คิดถึงนะ อยู่ที่ไหน เหนื่อยไหมเธอ
...........บางครั้งเผลอ พ้อกับดาว คราวไกลกัน
.....คืนจันทร์แรม ดาวแจ่มสรวง ในห้วงฟ้า
.......กระซิบถาม ดาริกา เห็นไหมนั่น
........ดาวดวงน้อย ลอยใกล้ชิด ติดดวงจันทร์
...........ดาวเคียงเดือน สวยใดปาน เกินบรรยาย
.....ถ้าทำได้ อิสระ จะมิรอ
.......จะเก็บดาว งามละออ  ถักทอสาย
.........เชื่อมจากหนึ่ง ถึงทุกดวง ห้วงดาวราย
...........เป็นเส้นตรง ระวิบไหว สายสีเงิน
.....ใช้สองมือ โอบประคอง คล้องด้วยรัก
.......โค้งดาวงาม ด้วยความภักดิ์ มิขัดเขิน
.........ตกแต่งให้ เป็นรูปใจ พิไลเกิน
...........ไม่หมางเมิน เฝ้าถนอม มิยอมไกล
.....คือเรื่องราว ดาวกวี ร่วมร้อยเรียง
.......แม้นเป็นเพียง สะเก็ดดาว มิพราวใส
.........แต่สองเรา ดาวกวี มีสุขใจ
...........บันทึกไว้ ในกมล คนรักดาว