ยามหนุ่มสาว ยามประหวัดครุ่นคิดจิตโหยหวน แสนรัญจวนหวนให้อาลัยหา วันคืนผ่านพ้นสุดจะกลับมา ใจหวนหาใฝ่คำนึงนึกถึงกาล ประโลมเล้ากรกอดรัดแนบอุระ อีกซบพักตร์เคล้าคลอบอกคำขาน สัญญารักฝากไว้กันชั่วนิรันดร์นาน สิ้นกาลเวลาหายลับยากจะกลับคืน หัวใจน้อยลอยละล่องสู่ท้องฟ้า มวลดาราเป็นเพื่อนเตือนใจฝืน ระลึกคืนชื่นฉ่ำยากกลับมาฟื้น ถึงวันคืนชื่นในรักกันและกัน ความไม่ซาบซึ้งตรึงใจในชีวิต ด้วยความคิดซื่อเกินไปในตัวฉัน ชีวิตเราจึงมอดไหม้คล้ายจากกัน นึกถึงวันฉันได้พบประสบเธอ เดินก้มหน้ามองพสุธาฟ้าหนีจาก ฉันไม่อยากมองสูงไปหัวใจเพ้อ ถึงหวนหาใจฉันเศร้าแสนละเมอ คิดถึงเธอไม่อยากพรากจากอาวรณ์ โอ้สวรรค์มีเหตุให้ได้กลั่นแกล้ง ชีวิตแล้งฉันโรยรายากจะอ้อน จึงร่ายรักให้เป็นด้วยบทกลอน เพื่อจะสอนตัวเราไว้ให้จดจำ. แก้วประเสริฐ. 15 มีนาคม 2547
15 มีนาคม 2547 14:01 น. - comment id 231198
ความไม่ซาบซึ้งตรึงใจในชีวิต เกิดยึดติดความเสียใจไม่แปรผัน จึงทำให้เศร้าหมองครองชีวัน ไม่อาจผันเปลี่ยนไปไกลได้เลย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
15 มีนาคม 2547 16:43 น. - comment id 231343
:)
15 มีนาคม 2547 17:33 น. - comment id 231376
:)
17 มีนาคม 2547 13:35 น. - comment id 232265
ท่านผู้หญิงไร้เงา ฟังกลอนท่านพลันได้คิดจิตสำนึก ที่ได้ตรึกเตือนฉันใจสุดหวั่นไหว นับแต่นี้เห็นทีจะขอห่างลาไกล ความโศกไซร้ไร้จากแยกทางกัน. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณจากใจจริง.
17 มีนาคม 2547 13:36 น. - comment id 232267
คุณ ผีขี้เมา คุณ ทิกิ ขอบคุณมากครับที่มาเยือน แก้วประเสริฐ.