......สายตาที่ส่งให้..ด้วยใจละมุน... ......จะทำให้เธออบอุ่นมากแค่ไหน... ...บางสิ่งที่แตกต่าง..ไกลร้าง..ก็หวั่นใจ... ..กลัวว่าสิ่งที่แสดงไป..เธอจะไม่ต้องการ... ......แค่วันหนึ่ง..วันที่เงียบเหงา... ..กลับมีเสียงกระซิบเบา-เบา..ว่าเราอ่อนไหว... ....ยังหาสาเหตุไม่เจอ..ก็เพ้อเจ้อเรื่อยไป... ..คงเป็นเพราะฟ้าลมพัดไหว..ให้ใจโอนเอน... .....ทว่ามันไม่ใช่เพราะสิ่งเหล่านั้น... ....ฉันยิ่งไหวหวั่น..เมื่อครั้นมองเห็น... ..ภาพเธอที่สวยงาม..เป็นตามที่เธอเป็น... .....น่ารัก..ขี้เล่น..เช้าเย็นยังเฝ้ามอง... .......หรือเป็นเพราะฟ้าเบื้องบน... ...ที่บันดาลบันดล..ให้คลายหม่นหมอง... ...สั่งให้พบรักอีกที..ให้ใจตัวดีได้ลิ้มลอง... ..ผูกสัมพันธ์ระหว่างเราสอง..ด้วยวันเวลา... .....ยังไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร... .....ไม่รุ้ว่าเมื่อไร..ฉันจะได้พบหน้า... ..แต่ยังเก็บไว้เสมอ..ภาพที่เธอส่งสายตา... ...บางทีที่ส่งมามองหา..แม้ว่าไม่ใช่เรา... ไม่มีกลอนเอ่ยชื่อขอบคุณเหมือนใคร ๆ รุ้ว่าบางทีผู้อ่านอาจจะไม่รู้สีกเหมือนกับมีชื่อของเรา..เป็นหนึ่งในบทกลอน พุ่กันของหูกวางก็มีแค่นี้ล่ะครับ..แค่กลอนขอบคุณสั้น-สั้น.. อยากบอกว่าสำหรับทุกคน..แต่ไม่รุ้ว่าพิมพ์ไป..ผู้อ่านเค้าจะรู้สึกว่าส่งถึงเรารึเปล่า.. พู่กันของหูกวางส่งถึงคุณนะครับ.. ทั้งท่านที่มาอ่านแล้วไม่ได้ลงข้อคิดเห็น.. และท่านที่มาอ่านและลงความคิดเห็น ทุกสิ่งที่ได้ประจักษ์..มันมีค่าสำหรับสมาชิดไทยโพเอ็มคนนี้เหลือเกินครับ.. ขอบคุณ..ขอบคุณ..ขอบคุณ..มาก สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง..ที่เธอมอบให้ แม้เป็นเพียงถ้อยความ..ที่เธอส่งมายามฉันท้อใจ แต่มันก็ยังทำให้ฉันยิ้มได้..ทุกทีที่รับมา.. ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะครับ ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่าเราจะได้รับกำลังใจที่อบอุ่นอย่างนี้กับเขาด้วย... วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2546.. พู่กันของหูกวางได้เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ที่นี่.. ยังไม่รู้จักใคร..และก็ไม่มีใครรู้จัก.. มาแต่งกลอนไว้..แล้วก็ติดตามมาก..คอยดูว่าจะมีคนมาดูกลอนของเราเท่าไรแล้ว.. ยอมรับว่าบางที..ทีแรก ก็แอบเข้าไปในหน้ากลอนของตัวเอง.. เพราะว่าอายที่คนอื่นเค้ามีคนเข้ามากมาย.. ตอนนี้พู่กันของหูกวาง..ชักมีคนรู้จัก.. รุ้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก..ที่เราก็มีเพื่อนนอกจากโลกภายนอก..(อินเตอร์เน็ต) ยิ้มแฉ่งทุกทีที่อ่านข้อคิดเห็นที่ทุกคนส่งมา แต่ยังไม่รู้ว่าจะได้อยู่แต่งกลอนไปอีกถึงเมื่อไร.. หากวันนึงคนที่ได้ห่างหายไปกลับมาอีกที ผู้คนที่นี่จะยังรักเราเหมือนเดิมไหม..ในฐานนะสมาชิกไทยโพเอ็มคนนึง แต่ไม่รุ้ล่ะ..ยังไงก็อยากขอบคุณมาก ๆ บางคนอาจะเห็นว่าเรื่องแค่นี้.. ไม่เห็นต้องออกหน้าออกตากันมากมาย ..ก็เพราะว่าไม่เคยมีใครให้พู่กันของหูกวางอย่างนี้นี่นา.. เชื่อว่าบางที ถ้อยคำเหล่านั้น..อาจจะพิมพ์ตอนที่อารมณ์ไม่ดี หรือ ก็แค่งั้น ๆ (อย่าว่ากันน๊า) ..แต่ว่ามันก็ทำให้เจ้าของบทกลอนรู้สึกดีอยู่เสมอ.. ไม่ว่าอยู่ที่ไหน..ก้ยังคิดถึงสิ่งเหล่านั้น.. +*-ขอบคุณมากนะครับ *-* ...พู่กันของหูกวาง...
10 มีนาคม 2547 20:39 น. - comment id 228654
สู้เค้านะ :]
10 มีนาคม 2547 20:48 น. - comment id 228658
อย่าท้อต้องไม่รอความฝัน สู้เขา ลูกผู้ชายตัวจริง..กระทิงดุ อิอิ
10 มีนาคม 2547 22:26 น. - comment id 228733
..เขียนได้..ประทับใจ..มากเลยคะ.. เรน ก็..มี..ความผูกพันที่นี่..เหมือนกันนะคะ.. ...เรนเชื่อนะคะว่า... ความรู้สึก..ของเรน..กะพู่กันของหูกวาง.. คงไม่ต่าง..กัน... ที่นี่ ..ให้ ความรู้สึกดีๆ.. มากมาย.. ..มิตรภาพ..ที่เรน..ไม่มีวัน...จะลืมนะคะ... ..เรน..เป็นกำลังใจ..ให้พู่กันฯ.. นะคะ... ..เรนมั่นใจ.. คุณต้องทำได้.. สู้ๆๆ.. พู่กันฯไว้ลาย.. ..พู่กัน..สู้ตาย.. .ไว้ลาย.. สู้เล้ยย... อิอิอิ..
10 มีนาคม 2547 22:36 น. - comment id 228742
รับทราบแล้วค่ะ...เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ..
10 มีนาคม 2547 22:49 น. - comment id 228751
กระแทกใจอย่างรุนแรง ..........คิดถึงพู่กันของหูกวางเหมือนเดิมนะ ถึงเราจะไม่ได้เจอกันที่โรงเรียนเหมือนเดิม แต่เราก็มาเจอกันที่นี่ไดนะจ๊ะ พู่กันของหูกวางเพื่อนรัก
11 มีนาคม 2547 10:54 น. - comment id 228925
ขอให้ทำข้อสอบได้นะน้อง พี่จะมองและส่งกำลังใจไปให้ ขอให้น้องจงสำเร็จดั่งตั้งใจ ได้เข้ามหาวิทยาลัยที่ต้องการ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยจ๊ะ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ*-*
11 มีนาคม 2547 11:18 น. - comment id 228940
ขอให้สอบได้นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ... ** แต่งกลอนเพราะจังเลย **
11 มีนาคม 2547 11:44 น. - comment id 228969
เป็นกำลังใจให้พี่พู่กันเสมอนะคะ ขอให้สอบได้น๊าคร่า
11 มีนาคม 2547 13:01 น. - comment id 229031
มารับด้วยคน... ขอให้โชคดีที่สุดนะครับ
11 มีนาคม 2547 13:24 น. - comment id 229045
เป็นอีกหนึ่งบทกลอนที่น่าประทับใจมากค่ะ ^-^
11 มีนาคม 2547 14:02 น. - comment id 229075
ซึ้งมาเชียวพี่กวาง..อิอิ ขอให้สอบได้ตามที่หวังนะคับพี่..^_^
11 มีนาคม 2547 14:28 น. - comment id 229103
คุณ เด็กช่างฝัน ขอบคุณมากนะครับ ยังไงพู่กันส้เต็มที่ครับ คุณ แม่จิตร เอ้า สู้ก็สู้ตายครับ..เรามันพันะกระทิงดุกระทิงแดง..แรงตั้งแต่ออกสตาร์ทอยู่แร้ว ฮ่า ๆ ๆ ๆ คุณ เรน ขอบคุณมาก ๆ ครับ..ถ้อยความน่ารัก ๆ อย่างงี้ ก็เก็บมาเป็นกำลังใจเสมอ พู่กันก็รู้สึกกับเรนไม่ต่าจากเรนรู้สึกกับพุ่กันเลยล่ะครับ จีง จี๊ง..*-* (คนขี้โม้ชอบออกเสียงสูง อิอิ ล้อเล่น) คุณ กุ้งหนามแดง ครับ ขอบคุณมากนะครับ ยินดีเสมอนะครับ .. คุณ เสียงกรียกจากสายลม แล้วเป็นอะไรมากรึเปล่า โห กระแทกใจเลยรึ เอาเป็นว่า ก้ขอบคุณมากนะครับ ไว้เราต้องมาเจอกันอีกแน่ ทั้งในนี้ และข้างนอกนะครับ *-* คุณ ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากนะครับ พี่หญิงน่ารักเสมอ ...*-* ขนาดผมไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเพื่อน ๆ เลยยังมาเยี่ยมกันอย่างนี้ รู้สึกละอายนิด ฟ แล้วล่ะครับ คุณ กระดาษกาว ขอบคุณมากนะครับ ที่มาให้กำลังใจ ตอนนี้สอบเสร็จไประลอกนึงแล้ว เหลืออีกที ต้องเอาอีกหน่อยนะครับ *-* คุณ ปลาวาฬสีน้ำเงิน ขอบคุณมากนะครับ มาเยี่ยมกันเรื่อย ๆ เลย รู้สึกละอายจังครับ ไม่ได้ค่อยมีเวลาไปเยี่ยมกันเลย คอมทีใช้ตอนนี้เป็ฯคอมทีร้าน ต้องจ่ายตั้งค์เค้าด้วยน่ะครับ ก้เลยต้องเซฟตังค์ไว้หน่อยนึง คุณ คุณผีขี้เมา เป็นคำอวยพรที่ดีมาก ๆ ครับ โชดดีที่สุด คงเป็นอะไรที่ที่สุดแล้วสำหรับโชด..ขอบคุณจริง ๆ ครีบ คุณ ข้าวปล้อง ขอบคุณมากนะครับ ที่มาเยี่ยมกันเสมอ..และติชมกันเรื่อยมา..ดีใจมาก ๆ นะครับ *-*
11 มีนาคม 2547 14:31 น. - comment id 229106
คุณ รักคุณคับ โอ น้องแพ๊ที่รัก มาช้านิดเดียว แต่นี่..มาทัน มาทัน มาทันขอบคุณมาก ๆ นะครับ ยินดีมากครับ *-*
11 มีนาคม 2547 14:35 น. - comment id 229111
สู้ต่อไปนะ เพราะรู้ว่ามีเพื่อนคนนี้อยู่ เราถึงรู้สึกหายเหงา เมื่อได้อ่านกลอนของเขา มีแรงใจที่จะสู้ต่อไปเวลาท้อแท้ ความรู้สึกของคนเรามันย่อมแตกต่างในทางของแต่ละคน แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่ามีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันในไทยโพเอม มิตรภาพ ความห่วงใยที่พร้อมให้กับเพื่อนคนนี้ จะมีตลอดไปเช่นกัน ขอบคุณนะคะ คนที่มีความรู้สึกไม่ต่างกัน
11 มีนาคม 2547 14:41 น. - comment id 229121
คุณ ardin ขอบคุณมากนะครับ มาทัน นะครับ อิอิ ที่ดินพูดมาก็ถูเนอะครับ เรามันเป็นเพื่อนกันแล้วนะ *-*
11 มีนาคม 2547 14:55 น. - comment id 229133
ดูเหมือนว่าพี่กวางจามีคนรู้จักทั่วแล้วนะเนี่ยและช็อกแล็ตก็ขอเป็นหนึ่งในบุคคลที่เฝ้าติดตามและชื่นชมผลงานของพี่พู่ด้วยคน ฝีมือ...อย่างว่าแหละมันก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วช็อกแล็เทียบไม่ติดเลย......ก็ขอให้พี่กวางแต่งให้อ่านต่อไปเรื่อยๆนะเจ้าคะ...^_____^
11 มีนาคม 2547 15:15 น. - comment id 229144
คุณ ช๊อกโกแลต แหม ช๊อกโกแลต พี่เอง..ก็มีแค่นี้ล่ะครับ .. อะไรก็ตามนี้ ช๊อกโกแลตสร้างสรรค์ขึ้นมา ก็ย่อมเป็นที่ชื่นชอบของผุ้อ่านเหมือนกันนะครับ รวมถึงพู่กันของหูกวางด้วยนะ..แม้ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยม เพราะว่าตอนนี้ยังเหลือสอบตรงอีก ก็ยังต้องอ่านหนึงสืออยุ่ แต่พี่รู้ดีว่า ยังไง คนที่รู้จักพู่กันของหูกวางก็ยังมี ช๊อกโกแลต และคนที่รู้จักช๊อกโกแลต ก็คือพู่กันของหูกวางไงล่ะครับ *-*
11 มีนาคม 2547 16:59 น. - comment id 229177
ก้อมารับด้วยอีกคน ..ก้อรู้สึกเหมือน พี่พู่กัน คะเเม้จาเป็นสมาชิกได้เเค่ 3 วันเอง จะเป็นกำลังจายให้นะคะ จาติดตามผลงานของพี่พู่กันคะ ++++เด็กทับหนึ่งจอมซนเเวะมาทักทายคะ+++
12 มีนาคม 2547 00:09 น. - comment id 229340
น่าประทับใจแทนจริงๆเลยนะที่นายทำได้ ขนาดนี้เลย แต่นายก็แต่งกลอนเพราะนะไม่ไดโกหกเลยเพราะมากๆ ซึ้งแทนนายจริงๆ(ความจริงอิจฉา) มาทักทายนะ **** ถึงเราห่างไกลแต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเสมอนะ****
24 มีนาคม 2547 00:01 น. - comment id 235860
แวะมาไม่ใช่แค่จะทายทัก แต่แวะมาเติมกำลังใจให้เต็มน่ะ สู้ ๆๆๆๆ ให้ได้ดั่งใจปรารถนานะ