หลังมือปาดหยาดสะอื้นซับขื่นขม กดเก็บความระทมอันขมขื่น สะท้านเหงาเศร้ามาทุกคราคืน อาจทนฝืนกลืนกลั้นนิรันดร บนเส้นทางสายฝันกลางหวั่นไหว ซุกซ่อนความช้ำใจไม่อาจย้อน ใต้เงื้อมเงาเงียบงำย้ำอาวร ทุกบทตอนมืดดับอย่างยับเยิน ทะเลใจแร้นแค้นทั่วแผ่นพื้น เรี่ยวแรงขืนยืนหยัดอย่างขัดเขิน เหยียบรอยช้ำย่ำเจ็บหนาวเหน็บเกิน กับการเดินเวียนวนบนทางเดิม
10 มีนาคม 2547 11:34 น. - comment id 228222
เมื่อนักก็พักผ่อน เดินเร่ร่อนจนอ่อนล้า หยุดพักแล้วหลับตา หยุดค้นหาเพื่อพักกาย แวะมาทักทายค่ะ เห็นหายไปนาน
10 มีนาคม 2547 12:02 น. - comment id 228231
เอาน่า...ถึงจาเป็นทางสายเก่า... แต่เหล้าขวดใหม่ พอไหวมะ? อิอิ
10 มีนาคม 2547 12:23 น. - comment id 228254
ทางที่เราเดินไม่ใช่แค่ทางเดียว มันมีเลี้ยวมีแยกอีกมากมาย ทางนี้ไม่ดีก็เปลี่ยนใหม่ หนทางข้างหน้ายังอีกไกล ขอเป็นพลังให้คุณก้าวต่อไปนะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
10 มีนาคม 2547 12:51 น. - comment id 228310
เป็นคนนี้......ที่ไม่เคย...เลยแปรเปลี่ยน มองทุกคน....ดังบทเรียน...ที่เวียนก่อ สำรวมใจ....สำรวมกาย..ก็ไม่พอ บางครั้งพ้อ...เกินไป...ซนในกลอน... ขออภัยด้วยนะคะ
10 มีนาคม 2547 13:59 น. - comment id 228372
ชีวิตเราร้าวรวดปวดอีกครั้ง แต่ก็ยังยั้งใจไม่กล้าถอย แม้จะถูกเหยียบย่ำอย่างซ้ำรอย ก็ค่อยค่อยก้าวย่างตามทางเดิม สวัสดีครับ ลุงผี สบายดีนะครับ :)
10 มีนาคม 2547 14:04 น. - comment id 228374
^*^ ^*^ ^*^ ...เหงา เหงา เศร้า เศร้าจัง.......^*^ ชื่นชมเสมอนะคะ บนถนนสายฝัน เด๋วหนาว เด๋วร้อน ฉันอ่อนไหว แนทตี้ก็เลยอยู่นานมิค่อยได้ กลัวป่วยอ่ะคะ ^*^...................^____^................^*^
10 มีนาคม 2547 14:48 น. - comment id 228415
หลังมือปาดหยาดสะอื้นซับขื่นขม เจ็บระทมซมซานร้าวรานหนา จนสุดกั้นอั้นไว้ในอุรา จึงเอ่ยมาว่าอ่อนล้าเหลือกำลัง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมเสมอเลย แต่สงสัยงานนี้จะดื่มเหล้าเยอะแน่เลยค่ะ กลอนถึงได้ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลย อิอิ*-*
10 มีนาคม 2547 15:47 น. - comment id 228491
พยายามเดินต่อไปนะค่ะ
10 มีนาคม 2547 16:00 น. - comment id 228509
สู้น้าคะ จะเป็นกำลังจายนะ
10 มีนาคม 2547 18:03 น. - comment id 228585
เศร้าจัง
10 มีนาคม 2547 20:30 น. - comment id 228650
..น้าผี..แต่งบทกวี..ได้เศร้าจัง... .. ..อย่าเศร้าดิคะ... ..ยิ้ ม ม.. แบบ เรน... ..อย่าทานเหล้า..ได้เปล่าคะ... แล้วเรน.. จะหาแฟนให้น้าผีเอง..นะคะ.. ..อิอิอิ... แบบ เรนว่า.. เหล้า ..ทำให้เศร้า.. ..ยิ้มเหงา ..กับขวด..เก่าใบนั้น.. ..ทางที่ไป..เริ่มใหม่ ..พร้อมมุ่งมั่น... จะท้าตะวัน .. วันนั้น ..น้าผี ..จะไม่ดื่ม .. อิอิอิ.. ..แบบ เรน..ขออนุญาต..น้าผี.. ..เรน หัดแต่ง นะคะ.. ...แว๊ปป...
10 มีนาคม 2547 21:46 น. - comment id 228697
ว่าแต่ ในรูป กำลังเล่นเพลงอะไรอยู่รึคะ
11 มีนาคม 2547 06:22 น. - comment id 228866
ทางสายเก่า เศร้าใจ เบื่อหน่ายท้อ ควรรีรอ ท่าที ดูดีไหม ให้หยุดพัก ตั้งหลักก่อน อย่าร้อนใจ เมื่อสดใส กระจ่างใจ จงก้าวเดิน ส่วนมากพี่ผีมักมาในกลอนเศร้า หรือถนัดกลอนแบบนี้ครับ
11 มีนาคม 2547 12:51 น. - comment id 229024
กระหนุงกระหนิง.......ไม่ได้หายหรอกแต่จะมาแบบแว็บๆ น่ะ รดา........ขวดใหม่ไหวอยู่แล้ว...อยู่ไหนเอ่ย คุณนุช.....ขอบคุณจ้า คุณทิกิ.....เอ..อภัยอะไรหรือครับ....งงๆ หมึกมรกต....สบายดีครับ แนทตี้....ขอบคุณจ้า ผู้หญิงไร้เงา.....ขอบคุณจ้า ข้าวปล้อง......ขอบคุณจ้า เด็กทับหนึ่ง...ขอบคุณจ้า ละอองน้ำ......ขอบคุณจ้า นู๋เรน......ใจดีจัง...ขอให้สมใจเน้อ...อิอิ ลูกเป็ด.....เอ้อ...น่าจะหัวใจตกมันเนอะ... น้องชาย......ไม่ถนัดอะไรเลยสักอย่างนะ....แหะๆ
12 มีนาคม 2547 20:40 น. - comment id 229912
เธอเจ็บ...เธอปวด...ใครจะปลอบ อย่าฝัน...ถึงคำตอบ...ที่โหยหา เธอร้องไห้ ใครจะรับ ซับน้ำตา นอกจากว่า...จะกัดฟัน...ซับมันเอง o(^____^)o ที่เดินเวียน...เดินวน..บนทางเก่า เป็นเพราะ..เมา..เหล้าขาว...ใช่ไหมหนอ?? เป๋ไป..เป๋มา..น่าหัวร่อ.. ระวัง..หัวทิ่มบ่อ..นะพ่อคุณ ^____^
15 มีนาคม 2547 09:56 น. - comment id 231075
คุณน้ำใส......ขอบคุณครับ....ขนาดระวัง ยังเมาตกบ่อประจำเลย...แหะๆ