ตลอดเวลาที่คบกันมา เธอไม่เคยทำให้ฉันรู้สึกถึงความเหว่ว้าเลยสักหน ตลอดมา...เธอคือคนที่อยู่เคียงข้างฉันยามทุกข์ทน แม้ในยามที่หมองหม่น ก็มีเธอเป็นเพื่อนคอยปลอบใจ เธอเป็นคนแรกเสมอ ที่เข้ามายามเมื่อฉันพบเจอแต่สิ่งที่โหดร้าย เกินรับไหว เป็นเธอเช่นกัน ที่โอบกอดฉัน ด้วยความรัก ความเข้าใจ เป็นคนสุดท้ายที่จากไป ยามที่ฉันมีใครอีกคนนั้นเข้ามา แต่ฉันกับไม่เคยรู้ ว่ามีอีกหนึ่งสายตาเธอมองอยู่ ข้าง-ข้างกาย หากมองหา สิ่งที่เห็น กลายเป็นภาพเดิม-เดิม ที่มองเห็นจนคุ้นตา จึงไม่เคยรู้เลยว่า เธอที่มีค่าสำหรับฉันมากเพียงใด และแล้ววันเวลา ก็ทำให้ฉันได้เรียนรู้ ว่าความรักของเธอมีค่ามากแค่ไหน ความรู้สึกที่ครั้งหนึ่งเคยมองข้าม มองไม่เห็น ไม่ใส่ใจ วันนี้มันกลับทำให้ฉันร้องไห้ เพียงเพราะว่าวันนี้ไม่มีเธอ
8 มีนาคม 2547 23:31 น. - comment id 227360
มองข้ามเธอคนดี ตัวฉันนี้ไม่ใส่ใจ รู้ตัวสายเกินไป จึงร้องไห้เศร้าระทม พรุ่งนี้ยังมีความหวังเสมอครับ
8 มีนาคม 2547 23:36 น. - comment id 227366
ตลอดเวลาที่เรารู้จักกัน ฉันไม่เคยสนใจเธอนั้นเสมอเสมอ จนเธอผ่านเลยไปไม่พบเจอ ถึงได้รู้หัวใจมีแต่เธอ..คนดี *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
9 มีนาคม 2547 01:14 น. - comment id 227428
ไม่สาย เพราะมีใครหลายคน รอให้เธอค้นหา และอยู่กับเธอไปนิรันดร์ สวัสดี
9 มีนาคม 2547 02:39 น. - comment id 227450
ไพเราะมากขอรับ อิอิ ว่าจะแต่งกลอนเป็นคอมเม้น เหะๆ แต่คอมดันเน่า อิอิ .... แวะมาทักทายนะขอรับโอเล่คนสวย ฮี่ๆๆ
9 มีนาคม 2547 10:04 น. - comment id 227502
หากวันนี้สายไปที่จะบอกรัก คงยังไม่สายไปที่จะบอกขอบคุณ กับสิ่งดีดี ที่เคยมอบให้ อาจจะเสียใจ แต่อาจจะได้รับความรู้สึกดีดีกลับคืน รักเพื่อน
9 มีนาคม 2547 10:50 น. - comment id 227528
...เพราะมากเลยค่ะ.. แวะมาชมผลงานค่ะ..
9 มีนาคม 2547 11:09 น. - comment id 227542
สื่อได้ลึกซึ้ง อ่านแล้วเศร้าตามเลยอ่ะค่ะ... ซึ้งในคำว่า...สายไป ... .....
9 มีนาคม 2547 11:58 น. - comment id 227562
เพราะมากมายเลยค่ะ ซึ้ง + เศร้า จังเลยค่ะ
9 มีนาคม 2547 12:46 น. - comment id 227618
ยังดีที่ได้เข้าใจ...ต่อไป...จะได้ทำให้ดีกว่านี้ ...กลอนเพราะนะ... : )
9 มีนาคม 2547 13:01 น. - comment id 227635
เศร้าจังเลย........เศร้า...........งแล้วก็เศร้าจริงๆด้วยนะเนี่ย ช็อกแล็ตไม่รู้จาว่ายังไงดีก็มันเศร้า.......ToT เปงกำลังใจให้ข้าวปล้องและตัวช็อกเองด้วยเน้อ
9 มีนาคม 2547 13:06 น. - comment id 227641
เขา..โชคดีจังที่ได้เป็นคนแรก ใคร ๆ ก็ต้องการเป็นคนแรกทั้งนั้น เหมือน นีล อาร์สตรอง เป็นคนแรกที่ไปเหยียบดวงจันทร์ไง..แต่ถ้าฉันเป็นคนแรกจะไม่เหยียบย่ำหัวใจให้เธอต้องร้องไห้แน่นอน..แม้แต่ว่าถ้าเป็นคนสุดท้ายก็พร้อมจะเช็ดน้ำตาให้หมดจากร่องแก้ม...ให้เธอสดใสอีกครา อิอิ
9 มีนาคม 2547 13:12 น. - comment id 227647
** อ่านแล้วกินใจมาก เรียงร้อยเรื่องราวได้ดีจัง เสมือนว่า มองข้ามและเจนตา มาพร้อมกับคำว่า สายไป
9 มีนาคม 2547 14:33 น. - comment id 227702
..สวัสดีค่ะ... ..คง..รินจากหัวใจ ปวดใจจัง.... .~-~...
9 มีนาคม 2547 22:01 น. - comment id 227953
ตอนมีเธออยู่ ไม่เคยรู้ว่ามีค่าแค่ไหน วันนี้เธอเดินจากไป เพิ่งเข้าใจ ว่าใครดีจริง
9 มีนาคม 2547 23:30 น. - comment id 228035
..ไพเราะ..มากคะ..พี่เล่.. ..บทกวี.. อ่านแล้ว..สื่อความรู้สึก..ได้ดีจัง.. ..เรน..สงสาร..เค้าคนนั้นจัง... ถ้าย้อนเวลาได้... ..เรนอยากให้ ..ทุกอย่าง..กลับมา.. ..ไม่อยาก.. ให้..กาลเวลา... ..เข่นฆ่า ..ความรู้สึก ..ที่มี... ขอ เวลา..นั้นคืน... ..อย่าฝืน.. ที่จะบอก..กับคนแสนดี.. ..ณ ที่ ตรงแห่งนี้... ขอ ..คนแสนดี ..กลับมา.... ..แบบ เรน..หัดแต่ง นะคะ... ...
10 มีนาคม 2547 12:02 น. - comment id 228232
ใกล้เกินไป...ไม่เคยทัก เพิ่งประจักษ์....เมื่อเธอจาก.. ...ใจสลายเมื่อเธอพราก.. อยากจะย้อน...เวลาคืน....
10 มีนาคม 2547 12:47 น. - comment id 228300
กลอนเพราะค่ะ แวะมาทักทาย ข้าวปล้องไม่ได้แวะไปเยี่ยมเราซะนาน ยังคิดถึงอยู่เลย แต่เราแวะมาเยี่ยมเสมอนะ