ฝันสลาย

แก้วประเสริฐ


          ใต้ร่มแก้วพฤกษาพันธุ์หลากหลาย
กระจายไว้ด้วยกุหลาบหลายหลากสี
แองเจลล่าพอร์ตมอญหนูอีกมากมี
เคียงข้างนี้ประดับไว้หลายหลากพันธุ์
          พิกุลโรยโปรยดอกรอบเคียงข้าง
การเวกร้างดอกชมนารถออกสีสัน
มะลิหอมชวนกลิ่นหอมมากมีครัน
ส่วนตัวฉันนั่งม้าหินนิ่งคิดผลิอารมณ์
            ดมกลิ่นหอมพาใจให้เวิ้งว้าง
สุดสล้างรอบข้างดอกกระจายมิได้สม
ชีวิตรักเหมือนดอกไม้เฝ้าอกระทม
สุดขื่นขมเหมือนเจ้านะดอกไม้งาม
             ความงามเจ้าเร้าอารมณ์นะหญิง
รักถูกทิ้งมิเหลียวกลับเหยียดหยาม
ดูประหนึ่งฉันเป็นชายใจสุดทราม
ถูกประนามเหมือนดอกเจ้าโรยรา
             โอ้ชีวิตหนาฉันนั้นเลือกเกิดมิได้
ไม่เหมือนในภาพเธอฝันบรรเจิดจ้า
ความรุ่มรวยยากจนสร้างตัวฉันมา
กาลเวลาเธอไม่ให้กำลังใจแก่เรา
              แต่ตัวเขาเล่ายกย่องไว้ในที่สูง
คอยพยุงยกยอเยินแต่ตัวเขา
ทุกสิ่งอย่างผิดถูกพูดแค่เบาเบา
เหมือนตัวเขาเป็นเทพเจ้าในใจเธอ
               ความเป็นชายใจมานะบากบั่นสู้
แม้นจะรู้ว่าสู้ไม่ได้เพียงแค่เสนอ
น้ำใจเธอฉันรู้แล้วถึงแม้จะละเมอ
เพียงฝันเพ้อเธอสลายฝันในอารมณ์.
               เพื่อนชายเอ๋ยโปรดรับรู้ดูอย่างฉัน
แม้บากบั่นอย่างไรก็แพ้แก่เงินเขา
จะมอบรักให้หญิงสักคนนะอย่าหูเบา
เปรียบเขาดุจมาลีหอมกรุ่นสุดเชยชม.
                            แก้วประเสริฐ.
                         6   มีนาคม  2547				
comments powered by Disqus
  • แก้วประเสริฐ

    6 มีนาคม 2547 18:29 น. - comment id 226112

    อดีตที่ฝังจมลึกอยู่ในสุดห้วงอารมณ์  มันเป็นตมผุดขึ้นเมื่ออารมณ์ฝันผุดขึ้นมา  ขอมอบให้แก่ท่านที่แวะผ่านมาเยือน  เพื่อเป็นอุทาหรณ์เท่านั้น.
    
                   แก้วประเสริฐ.
      
    
  • tiki

    6 มีนาคม 2547 18:46 น. - comment id 226120

    :)
  • วันสุข >

    6 มีนาคม 2547 18:55 น. - comment id 226124

    เพราะมากค่ะ
    
    **จาเป็นกำลังใจให้นะคะ**
  • อัลมิตรา

    6 มีนาคม 2547 21:26 น. - comment id 226204

     อืมม ..! ผ่านมาแล้ว อย่าเศร้าไปเลย
    ทุกวันนี้ก็ยังหายใจดีอยู่นี่นา ..  
      
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 มีนาคม 2547 22:17 น. - comment id 226221

    ผ่านมาแล้วขอให้มันผ่านไป
    วันข้างหน้ายังสดใสมีให้เห็น
    แม้วันเก่าทุกเศร้าเหงาลำเค็ญ
    แต่สุดท้ายความหวังเช่นสวยงามก็ต้องมี
    
    *-*อย่าคิดมากเลยค่ะ ทุกคนเคยมีอดีตกันทั้งนั้น  แต่ตอนนี้เราอยู่กับปัจจุบัน เพื่อจะก้าวไปในอนาคตนะค่ะ*-*
  • ซอมพลอ

    7 มีนาคม 2547 00:15 น. - comment id 226290

    ...สวัสดีค่ะ..
    
    .ตาปริบๆ อีกซักคืนนะคะ...
    
    ..~-~..
  • แม่จิตร

    7 มีนาคม 2547 04:22 น. - comment id 226363

    ^_^
  • แก้วประเสริฐ

    7 มีนาคม 2547 16:44 น. - comment id 226499

    คุณ ทิกิ
    
        ขอบคุณมากครับในไมตรีจิตยิ่ง
    
                         แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    7 มีนาคม 2547 16:46 น. - comment id 226500

    คุณ วันสุข
    
               ขอบคุณมากครับที่ให้กำลังใจผม น้อมระลึกด้วยใจยินดีครับ โอกาสหน้าคงจะได้พบอีกนะครับ
                             แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    7 มีนาคม 2547 16:48 น. - comment id 226501

    คุณ ยอดนักกลอนหญิง อัลมิตรา
    
            ครับขอบคุณมันเป็นอารมณ์หนึ่งขณะอยู่เงียบๆใต้ต้นไม้เพื่อหลบร้อนเลยเกิดจินตนาการย้อนอดีตครับ  ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ
                                แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    7 มีนาคม 2547 16:53 น. - comment id 226502

    คุณ ท่านผู้หญิงไร้เงา
    
            ขอบคุณแนวทางกำลังใจให้แก่ผม
    แม้นเพียงอารมณ์หนึ่งซึ่งผมฝัน
    ซึ่งฝังลึกตรึงข้างในยากหายพลัน
    เห็นอารมณ์นั้นหมดสิ้นเมื่อสิ้นลม.
    
                      แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณมากครับท่านผู้หญิง...ทั้งๆที่รู้ว่าสิ่งนั้นมันเป็นสิ่งที่สร้างความระทดก็ตามแต่ยากจะเลือนหายไปได้  แต่ด้วยพลังใจคุณผมจะพยายามครับ  ขอบคุณอีกครั้ง.
    
  • แก้วประเสริฐ

    7 มีนาคม 2547 16:54 น. - comment id 226503

    คุณ ซอมพลอ นกยูงน้อย
    
            ทำไมหรือต้องนั่งตาปริบๆอีกคืน อีกหลายคืนไม่ได้หรือครับ  ขอบคุณที่มาให้กำลังใจเสมอครับ.
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    7 มีนาคม 2547 16:57 น. - comment id 226504

    แด่ คุณแม่สมจิตร
    
            เพียงรอยยิ้มนิดหนึ่งซึ้งของแม่
    ช่างงามแท้บาดใจใครเหลือหลาย
    แม้ผมยังยอมรับในความเป็นชาย
    ใบหน้านายด้วยรอยยิ้มอิ่มเอมใจ.
    
                        แก้วประเสริฐ.
    
    ขอบคุณครับ.
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    8 มีนาคม 2547 11:39 น. - comment id 226824

    ไพเราะมากมายค่ะ
  • แก้วประเสริฐ

    12 มีนาคม 2547 00:50 น. - comment id 229352

    คุณ  ปลาวาฬสีน้ำเงิน
       
                  ขอบคุณมากครับหวังว่าโอกาสหน้าคงจะได้เจอกันอีกนะครับ
                     
                     แก้วประเสริฐ.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน