วันแห่งคืนและฝันที่ฝันหา คงจะอยู่ไม่ไกลตาให้สุดสอย หนึ่งในนั้นที่ตัวฉันมั่นรอคอย คือได้มิตรใหญ่น้อยมาคอยรอ การกลับมาคราเยือนเหมือนเดิมนั้น แบ่งความผูกและผันไม่ยลย่อ แม้ทุกข์ก็จะหายหาใครรอ เป็นกำลังสานต่อพอผูกพัน ผู้หญิงไร้เงา การสานฝันพรรณเพริศเลิศแล้ว โอ้นางแก้วเช่นเธอหาใดเหมือน แผ่นพิภพจบโลกายากแลเลือน เธอเสมือนมิตรข้างกายใจฉันพลัน ทุกวันนี้ใช่ห่างร้างในน้ำใจหญิง ใจฉันนิ่งช่วยเพื่อนเราประสานฝัน สิ่งใดทุกข์ย่อมแบ่งทุกข์ไว้ให้แก่กัน ไม่เช่นนั้นจะนับเป็นเพื่อนได้อย่างไร. แก้วประเสริฐ
3 มีนาคม 2547 23:51 น. - comment id 224573
...เหมือนน้ำเปี่ยมขอบขันใบน้อย ...เพียงใบไผ่ลอยแผ่วลงสัมผัส ก็ล้นไหล ...ปัจจุบันแปลกใจ เพียงอดีตอันแสนจะพร่าเลือนวูบไหว น้ำตาก็หยาดลงหยดได้ ทุกความทรงจำ ...หลั่งน้ำตา อา...สัจธรรมธรรมดา เคยเผชิญหน้า? ใช่! เอิบอิ่มยิ้มเย็นเป็นเยื้อใย พลิ้วไหวรอยยิ้ม, ที่ริมทางจากน้ำตาคล้ำดำ จำได้ ...ผ่านมาผ่านไปคือใครบ้าง ซื่อใสสร้อยเศร้าเบาบาง เคลื่อนไหวในร่างเราบ้างแล้ว ...สังวรณ์ ถอยออกมาจากผู้คน ทอดหัวใจหมองหม่นในความมืด คืนไร้จันทร์ มิได้หวังจะมีเพื่อน แค่กระหายถ้อยกวีสักบท แทนทดความร้าวรานในใจ แค่เพียงสายลมลูบไล้ เป่ารดน้ำตาเนินแก้มให้แห้งจาง ...กิ่งไม้ไร้ใบ เหยียดยาวราวเอื้อมฟ้า ทุกขนานในเรา ล้วนหมายปองสิ่งซึ่งไม่ควร
4 มีนาคม 2547 00:33 น. - comment id 224600
...สวัสดีค่ะ.... ....สานฝัน.. เพิ่มความรู้สึกผูกพัน...ผองเพื่อน. เพิ่มความรู้สึกดีดี....ไม่มีลบเลือน เก็บไว้ย้ำเตือน...หากจากไกล..... ..~-~..
4 มีนาคม 2547 01:38 น. - comment id 224627
...เพียงใจเราเท่านี้บริสุทธิ์ ใครจะหยุดได้เออในเธอฉัน หากมีใจให้พอเติมต่อกัน ร่วมสานฝันด้วยใจไปพร้อมใจ... ................สวัสดีครับ...................
4 มีนาคม 2547 07:11 น. - comment id 224662
เรน..อรุณสวัสดิ์นะคะ... ..บทกวี.. สื่อได้ไพเราะ..นะคะ.. มากมาย.. ด้วยความรู้สึกดีๆ.. ..อบุอ่นจัง... ..เรน.. แวะมาชื่นชม..นะคะ..
4 มีนาคม 2547 12:31 น. - comment id 224773
แด่ ยอดหญิงนักกลอน น้ำเย็นใสสะอาดบริสุทธิ์ดุจในขัน เมื่อมีอันให้ไหลหลากจากความฝัน เป็นน้ำตากลั่นจากใจแยกจากกัน หนึ่งสองนั้นคือปิติและทุกข์ระทมใจ ความทุกข์กลั่นกรองสนองตัณหาจิต หากพินิจพิจารณาหาเหตุผลหลีกได้ ความสุขใจในปิติยากพบด้วยจนใจ เหตุนั้นไซร้ด้วยใจผลเกิดสุดอาวรณ์ กวีกลอนกาพย์ศิลป์ที่ครูจารเอาไว้ หลักนั้นได้ปรารภกลอนเพื่อสั่งสอน พรรณาให้วางเหตุผลดีชั่วด้วยกลอน ใช้สั่งสอนบุคคลหลงผิดจิตคิดมัวเมา หาเหตุผลวาจาว่าไว้หากลอนไม่ คนที่ได้รับจะไม่จำไว้ในคำสอน จึงได้ผูกร้อยรัดด้วยทำนองกลอน ใช่สั่งสอนคนสูงต่ำเขาจึงเข้าใจ ยอดหญิงเอ๋ยท่านยอดในกลอนนี้ ดุจมณีหยาดฟ้าจากสวรรค์ส่งมาให้ ยิ่งสวยสดงดงามแวววับแสงเท่าใด คนที่ไร้มโนธรรมยามรับอิจฉาเรา มิเพียงยอดปรัชญากลอนรอบความรู้ ผิวดูกายวาจางดงามกว่าคนที่ขลาดเขลา ทั้งแกร่งกล้าแสดงออกให้คนรู้ไม่บางเบา คนขลาดเขลากร่นเสียงแล้วก็หนีจากหาย เธอรู้ไหมคนที่รักเธอนั้นยังมีมาก แต่เขากระดากไม่แสดงตนจนสาย อันรักแท้ไม่จำเป็นแสดงให้วุ่นวาย หากไม่สายฉันนี้ขอบอกรักแก่ตัวเธอ. ความสวยสดงดงามหาใช่ใจฉันคิด แต่ดวงจิตฉันนี้รักกลอนมากอยู่เสมอ อยากให้จิตเป็นกลอนสู่จิตเหมือนเธอ ฉันรักเธอเลิศล้ำความรู้ด้วยบทกลอน. แก้วประเสริฐ.
4 มีนาคม 2547 12:36 น. - comment id 224776
ทุกคนนี้มีฝันย่อมประสานฝันได้ หากน้ำใจใฝ่พนอพอเพียงฝัน อย่าเล่นเกินบทในตัวของมัน ความฝันนั้นจะเลิศกว่าทั้งปวง. แก้วประเสริฐ.
4 มีนาคม 2547 12:38 น. - comment id 224779
ทุกคนนี้มีฝันย่อมประสานฝันได้ หากน้ำใจใฝ่พนอพอเพียงฝัน อย่าเล่นเกินบทในตัวของมัน ความฝันนั้นจะเลิศกว่าทั้งปวง. แก้วประเสริฐ.
4 มีนาคม 2547 12:38 น. - comment id 224780
แด่ คุณซอมพลอ ผู้น่ารัก ทุกคนนี้มีฝันย่อมประสานฝันได้ หากน้ำใจใฝ่พนอพอเพียงฝัน อย่าเล่นเกินบทในตัวของมัน ความฝันนั้นจะเลิศกว่าทั้งปวง. แก้วประเสริฐ.
4 มีนาคม 2547 12:47 น. - comment id 224783
สานกลอน สานฝัน : )
4 มีนาคม 2547 12:49 น. - comment id 224784
แด่ ที่รักของฉัน อันคนเราบริสุทธิ์ตั้งแต่กำเหนิด สิ่งประเสริฐหายไปในโลกฝัน เพราะความรักมีไว้ให้แก่กัน ยังมีวันที่คนเขาข้องมาติเตียน. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับ....การคบมิตรผมบริสุทธิ์ใจแล้วครับ.
4 มีนาคม 2547 12:49 น. - comment id 224785
แด่ ที่รักของฉัน อันคนเราบริสุทธิ์ตั้งแต่กำเหนิด สิ่งประเสริฐหายไปในโลกฝัน เพราะความรักมีไว้ให้แก่กัน ยังมีวันที่คนเขาข้องมาติเตียน. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับ....การคบมิตรผมบริสุทธิ์ใจแล้วครับ.
4 มีนาคม 2547 12:53 น. - comment id 224792
แด่ คุณเรน หนึ่งนั้นฝันในตัวเราเพื่อก้าวข้างหน้า สองฝันให้เราครอบครัวพาสบายแสน สามฝันเพื่อมิตรรักในและนอกแดน สี่เพริศพริ้งแพรวพรรณรายในฝันเรา. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับคุณเรน.....มิตรที่ดีเสมอมา
4 มีนาคม 2547 12:56 น. - comment id 224795
แด่ คุณละอองน้ำ เพียงรอยยิ้มสานกลอนสู่สานฝัน เปรียบดั่งจันทร์ส่องแสงบรรเจิดจ้า นภาพร่างดาราพรายกระจายแสงมา ในโลกหล้ามืดสลายคลายทุกข์ระทม. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมิตรที่ผมไม่มีวันเลือน อุปมาดั่งแสงจันทร์อันเยือกเย็นสราญใจ.
4 มีนาคม 2547 19:51 น. - comment id 225060
ขอบคุณค่ะคนดี ที่นำกลอนบทนี้ขึ้นหน้า ขอบคุณเหลือจะคณา ที่ช่วยแต่งกลอนมาให้แก่กัน *-*กลอนคุณไพเราะมากๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมเสมอนะค่ะ และยินดีมากเลยค่ะที่นำกลอนของผู้หญิงไร้เงามาเป็นคู่ด้วย ขอบคุณค่ะ*-*