ใต้ใบ

ละอองน้ำ

ลมแรง...พัด
เลียดพื้น...จากปลายหญ้า...จรดยอดไม้...หายไปในอากาศ
ฝุ่นผง...ธุลีเบาหมุนคว้าง...ไปจับยอดไม้สูงลิบ...
สิ่งที่ไม่เคยเห็น...มุมที่ไม่เคยยืน
สูงจัง...สูง
ฝุ่นผงยึดแน่นใบมะพร้าว....
ลมสงบ...
ฟ้าสงบ...
แต่ใจไม่เคยสงบ
ไม้นี่ก็สูง
ลมเบาพัดมาอีกระรอก
ทางมะพร้าวสะบัดใบ
ฝุ่นตกไปติดใบโพธิ์ต้นอ่อน...
นี่ไม่สูง...
รำพึง...ตนเคยสูง...กว่านี้
เงยหน้ามอง...เสียดายมะพร้าวยอดสูง
...ฝุ่นผงใหม่ๆเปลี่ยนกันมาจับ...
ต้นโพธิ์ยังเตี้ย...ใบไม่ยาว...แดดไม่ถึง...
...ไม่สะท้อนแสงแดด...จัดจ้าน...
...ใบโพธิ์ติดฝุ่น...
...ฝุ่นเห็นตัวเองตัวใหญ่...
...ใบโพธิ์ใบเล็ก...
...รำพัน...
...ฉันสูงกว่านี้...เคยสูงกว่านี้...
...และเชื่อว่ายังจะสูงกว่านี้...
ชั่วคืน...ฟ้าใส...แดดอ่อน
แปรเป็นหมอกครึ้มหนา
ทิ้งฝนลงมาห่าใหญ่
...ชะฝุ่น...ชะผง...หลงตัว...หลงใจ
...กลับสู่พื้น...คืนให้...
...แค่ที่ซุกหัวใต้ใบ...
...หญ้าคา....				
comments powered by Disqus
  • แทนคุณแทนไท

    2 มีนาคม 2547 13:11 น. - comment id 223741

    เขียนเก่งจังครับ...
    
    ชอบงานแบบนี้จังเลย แต่เขียนไม่เป็นหละ..
    
    ติดตามแลชมชื่นเสมอครับ
  • tiki

    2 มีนาคม 2547 13:15 น. - comment id 223746

    เขียนได้ เป็น กร๊าฟ ดี ขึ้นลงตามไปสนุกมาก
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    2 มีนาคม 2547 13:47 น. - comment id 223771

    ชอบมากค่ะ...ละอองน้ำ
    
    เขียนดีค่ะ สนุกดี
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    2 มีนาคม 2547 13:55 น. - comment id 223778

    ยังดีนะที่เป็นใต้ใบ  ถ้าเป็นใต้ศอก ละก็ อย่าไปกินน้ำเข้าล่ะ อิอิ
  • ชัยชนะ

    2 มีนาคม 2547 19:42 น. - comment id 223918

    สั้น กระทัดรัด แต่กินใจ
    
    ฝุ่น..
    กำพืดเดิมของมันมาจาก..พื้นดิน
    สายลมพัดพา..ชักนำ ให้ไปเกาะอยู่ยังที่สูง
    
    มันกระหยิ่ม ยิ้มย่อง ผ่องใส หลงในตัวตน
    
    แต่ทว่า..
    เมื่อมันถูกหยาดละอองฝน ที่ใสบริสุทธิ์
    หล่นรินราดรดมัน..
    
    มันค่อย ๆ ร่วงลงไปอบ่างช้า ช้า....
    มันจึงรู้สำนึกตนเองว่า
    
    สิ่งที่คู่ควรกับมันอย่างแท้จริง
    ย่อมเป็นถิ่นที่มันจากมา..
    
    บางสิ่งสูงค่าเกินกว่าที่มันจะไปเกาะแกะ
    สิ่งเดียวที่มันจะได้ไปคลุกคลีเกลือกกลั้วด้วย
    มีเพียง..พื้นดิน...เท่านั้นที่.ควรคู่ ดูเหมาสม..
    
    ก็อย่าซึ้งจนน้ำตาไหลนะครับ วันนี้แวะกลับบ้านมา
    ชัยชนะแวะซื้อโก๋แก่มาให้เคี้ยวด้วยครับ
    
  • ละอองน้ำ

    2 มีนาคม 2547 22:46 น. - comment id 224057

    ขอบคุณนะ คุณ แทนคุณแทนไท
    
    อ่านให้ขึ้นและลง ก็สนุกอย่างคุณทิกิว่าจริงๆ... 
    
    อ่ะ ถนนสายเก่า มายืนยันอีกคนแล้ว
    
    เขียนได้ชัดเจนทีเดียวค่ะ คุณชัยชนะ  : )
    
    
  • กระบี่รับใช้

    3 มีนาคม 2547 03:08 น. - comment id 224155

    สวัสดีครับ คุณละอองน้ำ.... เขียนเก่งจัง  ชอบครับๆ สนุกมาก
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 มีนาคม 2547 17:57 น. - comment id 224411

    แต่งได้ดีนะค่ะ  เป็นปรัชญาที่ดีมากเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน