ฉันมีชีวิตอยู่บนยอดเขา ที่ตอนเช้าฉันได้สัมผัสกับทิวทัศน์ที่สดชื่น หรือไม่ว่าเสียงหรีดเรไรตอนกลางคืน ได้เริงรื่นในสถานที่ปราศจากคน ทุกทุกเช้าก่อนเธอตื่น..ฉันจะเดินไปรอบบ้าน แล้วจะขว้างสิ่งต่างต่างไปที่ถนน เช่น ขวดน้ำ เศษแก้วหรือชิ้นส่วนรถยนต์ หรือสิ่งที่วางอยู่บนพื้น... ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร ฉันทำเช่นนี้เป็นประจำ จนเป็นนิสัยที่ต้องทำในวันใหม่ และรู้สึกเป็นสุขอย่างน่าแปลกใจ ที่ได้อยู่กับเธอที่นี่ อย่างนี้ตลอดเวลา เช้ามืดที่ยังมืดที่สุด ฉันเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าผา ยืนเหนือหุบเขาที่เหลื่อมลึกข้างหน้า แล้วจึงปาเศษขวดลงไป คอยฟังเสียงมันแตกกระจาย พร้อมทั้งทอดสายตามอง...ว่ามันตกลงตรงไหน ดูนาฬิกาว่าใช้เวลาเท่าไหร่ สภาพเป็นอย่างไรเมื่อถึงพื้นดิน จินตนาการว่าหากเป็นตัวฉัน เสียงที่เกิดนั้น..จะเป็นเช่นไรตอนกระแทกกับหิน คิดถึงความรู้สึกคล้ายกับการบิน และหากถึงพื้นจะได้ยินเสียงเช่นไร ตาของฉันจะปิดหรือเปิดอยู่ จะยังทำหน้าที่ดูได้อีกหรือไม่ และสิ่งนี้ฉันก็จะยังทำต่อไป ก่อนที่เธอหรือใครใครจะตื่นขึ้นมา
**ipereen** 2 มี.ค. 2547 01:53 น. - ID 47775 
631
4
0
2 มีนาคม 2547 03:04 น. - comment id 223630
g0od
2 มีนาคม 2547 12:09 น. - comment id 223691
ชอบจัง ดีครับ
2 มีนาคม 2547 17:21 น. - comment id 223857
เป็นกลอนที่เนื้อหาแปลกดีครับ... อ่านแล้วรู้สึกอะไรบางอย่าง.. แบว่าระบายออกมาไม่ได้นะครับ
3 มีนาคม 2547 17:25 น. - comment id 224381
เห็นด้วยกับน้องพู่กันฯ นะค่ะ เนื้อหาแปลกดี แต่ก็เป็นนิสัยที่ทำกันได้ค่ะ ไม่ใช่เรื่องแปลกมากมายอะไร เอาเป็นว่ากลอนน่ารักดีนะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
