ในเส้นทาง..ของรัก ต่างก้าวเดินกันไป..ฤาจะโรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอ.. น้ำใสใสไหลเย็นกระเซ็นซ่าน เลาะแนวธารแก่งเกาะเสนาะเสียง หมู่วิหคกุ๊กกรูกู่สำเนียง บินคลอเคียงเคล้าคู่รู้อารมณ์ มัจฉาว่ายแหวกน้ำสราญจิต ผูกชีวิตคู่น้ำกาล.ประสม มวลพรรณไม้ให้เงาเข้าภิรมย์ ร่วมเชยชมมิตรภาพไม่คลาดครา แบกถุงผ้างกงกเงิ่นแล้วเดินมา ร้าวอุราใจสิ้นถวิลหา มองดูน้ำปลานกอกระอา ปล่อยเวลาผ่านไปใจละลาย ... มิอาจแข่งแย่งยื้อดื้อความรัก ยอมหาญหักไม่งอขอสลาย เจ็บนิดเดียวดีกว่าชีวาวาย เพราะแค่หมายยังช้ำเพียงคำวอน ฤาคิดเห็นเป็นแค่ของสะสม ที่นิยมผูกรักประภัสสร ร้อยเลื่อมรักเรียงรายความหมายกลอน ทุกบทตอนสร้างฉากรักเพียงเงา สายลมแผ่วพริ้วเห็นเหมือนเย็นชื่น ความจริงกลืนเก็บรักงามเฉลา คำว่ารักเอ่ยต่างระหว่างเรา เพราะขลาดเขลาเอ่ยเพียงครั้งยังยากเลือน เก็บบันทึกการณ์ไว้ในความคิด ใครลิขิตมิสู้ฟ้าหาเสมือน เป็นบทเรียนย้ำรอยและคอยเตือน อย่าลืมเลือนสร้างรักพักเถิด.ใจ...
27 กุมภาพันธ์ 2547 02:34 น. - comment id 222133
มานั่งอ่านกลอนท่านผู้เฒ่า เห็นตัดพ้ออะไรก็นั่งฟังอยู่ค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2547 06:11 น. - comment id 222146
อักษรา ภาษาสื่อ ตัวอักษร ที่ออดอ้อน ไม่อาจอิง ความจริงได้ ต้องคบหน้า พูดจา ใจต่อใจ ไยงมงาย อักษรรัก สลักทรวง
27 กุมภาพันธ์ 2547 16:12 น. - comment id 222264
ชอบจังค่ะ ท่านผู้เฒ่า....
27 กุมภาพันธ์ 2547 17:43 น. - comment id 222304
มิอาจแข่งแย่งยื้อดื้อความรัก โดยเคยทักแล้วจากลาพาใจหาย จึงต้องเก็บความรักไว้พักกาย ไม่ให้ชายใกล้กันทุกวันไป *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่งเก่งจัง*-*
27 กุมภาพันธ์ 2547 19:06 น. - comment id 222346
อ่านลำนำคำกลอนสุนทรสาร ดุจตำนานความรักภักดีแสน กาลเวลาล่วงไปไม่คลอนแคลน แม้นอยู่แดนดินใดใจคำนึง.....ฯ เข้าใจความรู้สึกนี้ดีค่ะ...แะมาทักทายนะคะ..
27 กุมภาพันธ์ 2547 21:41 น. - comment id 222389
เป็นธรรมดา..คนชราย่อมจู้จี้ขี้บ่น.เราชราแล้ว ดูอย่างท่านซิ..เห็นร้อยเรียงเรื่องอย่างมีความสุข.ทุกวัน..(รู้สึกอยากหัวเราะนะ แต่ไม่เคย) ได้อมยิ้ม.กับกลอนของคุณชัยชนะ..ผ่านตาตรงที่ท่านสุภาพบุรุษอารมณ์ดีท่านหนึ่งบอกว่า..ให้ระวังมีคนชอบสะสมหัวใจและสะสมของแปลก..เห็นจริงว่ามีความรักและหัวใจ.หล่นอยู่มากมายไปหมด จึงเขียนมาเป็นกลอนบทนี้..หมายความและความหมาย..ไม่ได้มีกับใคร.. ขอบคุณ..คุณถนนสายเก่า ที่มาเยือน ผมชอบชื่อ-สกุลของคุณ เหมือนมีความภูมิใจและสุขใจ ถึงแม้มันจะไม่ยิ่งใหญ่อะไรนัก.. ขอบคุณคนไร้เงา..คนเราบางครั้งก็ชอบยื้อแย่ง บางคนก็ไม่ชอบ ทั้งมวลทั้งสิ้นอยู่ที่ใจ เรื่องคน.เรื่องรักเป็นเรื่องแปลก ไม่มีคำนิยามที่งามสม.. อ่านงานเขียนของคุณราชิกา.หลายเรื่อง บางครั้งไม่ได้เข้าไปทักทาย..เป็นงานที่สะสวย อ่านแล้วเข้าใจง่ายดี อ่านไม่สะดุดทั้งภาษาและสัมผัส..ขอบคุณครับ.ที่เข้ามาทักทาย...
28 กุมภาพันธ์ 2547 22:55 น. - comment id 222795
มีอะไรซ่อนในบทกลอนนี้หรือเปล่า คะ ..
4 มีนาคม 2547 17:31 น. - comment id 224972
ในเส้นทาง..ของรัก ต่างก้าวเดินกันไป..ฤาจะโรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอ!!!!!!! จริงที่สุดเล๊ย...