+*-อย่า..(เยอะมาก)-*+

พู่กันของหูกวาง

อย่าสรุปถ้าไม่ได้อ่านจนจบ		
อย่าคบคนที่ไม่รู้จักการให้
อย่าตอกย้ำเมื่อคนพลั้งไป		
อย่าคว้าไขว่ความยิ่งใหญ่เมื่อเราเป็นรอง
อย่าถือสากับความรักที่อ่อนไหว	
อย่าใส่ใจกับสิ่งที่ไม่ใช่เจ้าของ
อย่าหวังว่าเขาจะหันกลับมามอง	
อย่าทดลองความารักที่ห่างไกล
อย่าคิดว่าสิ่งที่เราทำถูกต้อง		
อย่าหม่นหมองในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
อย่ารักเขาถ้าเขาไม่มีใจ		
อย่าห่วงใยถ้าไม่มีใครใยดี
อย่าปิดบังในสิ่งที่ตนอยากบอก	
อย่ากลับกลอกหากเราต้องการหลบหนี
อย่าหลบตาถ้าต้องการค้นหาสิ่งดีดี	
อย่าสงวนท่าทีถ้ามีใจให้คนบางคน
อย่าเสียดายกับสิ่งที่ผิดพลาด		
อย่าขยาดกับรักร้างข้างถนน
อย่ารังเกียจคนเราที่เขาอับจน	
อย่าเป็นคนที่จ้องเห็นแก่ตัว
อย่าหวังว่าจะมีพรุ่งนี้		
อย่าคิดว่าโชคดีจะมีให้ถ้วนทั่ว
อย่าเหมาเอาว่าเราไม่กลัว		
อย่ามัวหลงแต่คารมคนเรา
อย่าเห็นว่าเป็นสีฟ้า		
อย่าเดาว่าเป็นสีขาว
อย่าคิดว่าเป็นสีเทา		
อย่าเขลาถ้าเรายังไม่ได้สัมผัสมัน
อย่ามองโลกแง่เดียว		
อย่าแลเหลียวแค่ความฝัน
อย่ามองความจริงว่าเงียบงัน		
อย่าดื้อรั้นกับบุพการี
อย่าแก้โจทย์โดยไม่คิด		
อย่าทำผิดแล้วหลบหนี
อย่าสรรเสริญแต่คนที่เค้าว่าดี	
อย่าว่าคนไม่ดีทั้งที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร
อย่ามองข้ามความธรรมดา		
อย่าแบ่งแยกเวลาไม่ได้
อย่าหยุดอยู่กับที่ที่คิดว่าไกล		
อย่าเอาความคิดตนเป็นใหญ่ฝ่ายเดียว
อย่าเสี่ยงถ้าไม่แน่ใจ		
อย่าคิดว่าใครเขาจะแลเหลียว
อย่าคิดว่าเราอยู่คนเดียว		
อย่าคิดว่าเลี้ยวดีกว่าตรง
อย่าคิดว่าคนฉลาดกว่าปลา		
อย่าคิดว่าอีกาขี้เหร่กว่าหงส์
อย่าพึ่งเป็นคนเถรตรง		
อย่าทรนงว่าเรารู้มากมาย
อย่าคิดว่าภูเขาสูงเทียมฟ้า		
อย่าหาว่าต้นหญ้าไม้ค่าความหมาย
อย่ามองว่าไม้ผลัดใบต้องตาย	
อย่าจากไปถ้ายังไม่บอกลา
อย่าคิดว่าไปทีหลังเผื่อคนว่าง	
อย่ามองว่าเศษสตางค์ไม่มีค่า		
อย่าคิดว่าเรามีเวลา		
อย่าให้คนต่อว่ามามองดู
อย่าอุ่นใจถ้ายังไม่ได้ฟันฝ่า		
อย่าอ่อนล้าถ้ายังไม่ได้ต่อสู้
อย่าหลวตัวว่ามีคนเชิดชู		
อย่าอยู่อย่างคนไม่ทำกิน
อย่าคิดว่าเรามีแค่นี้		
อย่าคิดว่าคนดีจะสูญสิ้น
อย่าละเลยคุณของพื้นดิน		
อย่าจากถิ่นถ้าไม่เคยได้ดูแล
อย่าเป็นคนที่ไม่เห็นคุณคน		
อย่าอับจนถ้าปัญหายังไม่ได้แก้
อย่าคิดว่าไม่มีใครยามท้อแท้	
อย่าลืมทดแทนบุญคุณพ่อแม่ผู้ให้ชีวิตเรา...