ห้องเรียนห้องนี้ รู้ไหมมีความผูกพันมากแค่ไหน เคยนั่งลอกการบ้าน ทำงานอะไรต่อมิอะไร เป็นห้องเรียนที่ไม่ใหญ่ แต่ไม่เล็กเกินไปสำหรับเรา 55 คนในห้องนี้ จะทำให้ที่นี่ไม่มีคำว่าเหงา จะเอาความเป็นเพื่อนมาโยงเป็นสายใยที่บางเบา ก่อตัวขึ้นในห้องว่างเปล่า ทดแทนความเหงาที่เคยมี เราจึงภูมิใจในคำว่าเพื่อน กี่ปีกี่เดือนไม่มีวันลบเลือนหรอกนะคำนี้ จะเอาความเป็นเพื่อนมาประกันไว้อีกที ว่าต่อให้ผ่านพ้นไปกี่ปี ความรู้สึกถึงเพื่อนที่มีจะคงเดิม
25 กุมภาพันธ์ 2547 15:09 น. - comment id 221204
คำว่า*เพื่อน*จะเลือนหายไปแห่งไหน แต่ดวงใจเราสดับรับความฝัน ความสนุกสุขใจในเยาว์วัน พวกเธอและฉัน...นั้นคือเพื่อน...ไม่เลือนใจ ทิกิ เพื่อเหล่าน้องม.6/3 รุ่น 18 สายน้ำสีส้ม
25 กุมภาพันธ์ 2547 16:10 น. - comment id 221242
หกทับสามห้องอาจารย์บุปผา ห้องเรียนข้ายิ่งใหญ่ใครไม่เหมือน ครูทั้งหลายส่ายหน้าไม่กล้าเตือน แม้แต่เอื้อนเอ่ยคำยังจำใจ เพราะห้องเราเขาเล่ากันต่อต่อ ครูไม่ขอที่ปรึกษาพากันหาย ใครได้ไปปกครองคงหมองตาย เพราะเหล่าลิงหญิงชายมากมายเอย... เคยอยู่ม.6/3เหมือนกันค่ะแต่รุ่น51เด็ก ก.ค.
25 กุมภาพันธ์ 2547 16:19 น. - comment id 221247
ห้องเรียนห้องนี้ ทำให้ฉันมีเธอชิดใกล้ เป็นเพื่อนที่ไม่เคยเลือนไป และร่วมทำอะไรอะไรในห้องเรียนร่วมกัน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
25 กุมภาพันธ์ 2547 18:06 น. - comment id 221407
กลอนน่ารักจางเลย อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนอ่า