หน้าส่วนตัว
ซบหน้าบนกิ่งแอบอิงแนบพฤกษา
ใจหวนหาพาจิตท่องใฝ่ปองหา
คำนึงคิดหวนด้วยจิตพิจารณา
จิตไขว่คว้าหานวลน้องต้องเศร้าใจ
วันแห่งหวานปานซึ้งถึงความรัก
ใจหวนหักแทบสิ้นใจกว่าไหนๆ
ชีวิตรักช่างยากเข็ญเหลือกระไร
ใจหวนไห้ยากจะฟื้นคืนกลับมา
โอ้นี่หรือคือความรักที่มอบให้
ช่างกระไรใจฉันชอกบอบช้ำหนา
สุดที่รักมีคำพูดไว้ใจไม่หวนคืนมา
สุดปราถนาเพียงแค่ใจใยละเลย
รู้หรือไหมว่าคำพูดนัยแห่งความรัก
มันช้ำนักใจแทบขาดไปสุดเฉลย
นี่แหละหนาที่เรียกว่ารักช้ำเราเคย
สุดเปรียบเปรยเอ่ยความรักยากกลับคืน
จะมีใครเล่าหนาที่มีใจใฝ่รัก
เพื่อฉันจักเก็บไว้ใจไม่ฝืน
ถนอมรักสุดบูชาไว้ทุกวันคืน
เพื่อกลับคืนความบอบช้ำระกำใจ
พลันถอนกายใจสุดช้ำน้ำตาสะอื้น
ยากกลับคืนตื่นจากฝันที่หวนไห้
อนาถแท้หนอชีวิตที่มีอันเป็นไป
ใจหวนไห้หันหวนคืนฝืนจากไกล.
แก้วประเสริฐ.
25 กุมภาพันธ์ 2547
แก้วประเสริฐ 25 ก.พ. 2547 13:27 น. - ID 47435 
911
6
0
25 กุมภาพันธ์ 2547 13:37 น. - comment id 221137
เศร้า...แทน
25 กุมภาพันธ์ 2547 16:07 น. - comment id 221241
เห็นพี่ช้ำระกำจิตด้วยผิดหวัง ต้องมานั่งลำพังทั้งขมขื่น เจ็บปวดร้าวเศร้าจิตคิดทุกคืน ไม่อาจฝืนรั้งน้ำตาด้วยอาทรณ์ *-*หายไปไหนซะนานเลยหละค่ะ ไม่สบายหรือเปล่าค่ะ ถ้าอย่างไรก็ขอให้หายเร็ว ๆ นะค่ะ เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่ะ กลอนเศร้ามากเลยค่ะ แต่ก็ไพเราะดั*-*
25 กุมภาพันธ์ 2547 16:25 น. - comment id 221254
เรียน คุณ ละอองน้ำ
วันแห่งคืนชอบช้ำระกำจิต
นั่งนอนยืนจิตคิดไห้อาลัยหา
ขอขอบคุณที่เศร้าแทนในอุรา
แม้นมีเพื่อนเช่นกานดาขอขอบคุณ.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับ
25 กุมภาพันธ์ 2547 16:43 น. - comment id 221279
เรียน คุณท่านผู้หญิง
ความชอกช้ำทำให้หายไปแต่ใจหา
วันเวลาเคยสนุกสนานอันสุขสม
ต้องแปรเปลี่ยนให้ไร้ซึ่งอารมณ์
สุดขื่นขมแต่ต้องทำใจให้กลับคืน.
แก้วประเสริฐ.
เพียงแต่หายไปเพราะใจเหงา ไปหลบหน้าแต่ก็อดระลึกคิดถึงเพื่อนมิได้ จึงย้อนหวนกลับมาอีกครับ...ขอบคุณมากครับ
25 กุมภาพันธ์ 2547 16:57 น. - comment id 221300
บทนี้เหงา ๆ เศร้า ๆ นะค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2547 17:45 น. - comment id 221383
วันคืนหันผันปรวนแปรใจสุดฝืน
ทั้งกล้ำกลืนเวียนเตือนเราใจเหงา
สุดชอกช้ำระกำจิตหายโอ้ใจเรา
เพื่อนเราอย่าเหงาเศร้าอย่างเราเลย.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณครับ คุณข้าวปล้องเพื่อนที่แสนดี.
25 กุมภาพันธ์ 2547 23:27 น. - comment id 221607
กลอนเศร้าจัง .. คุณอย่าเศร้านะ
26 กุมภาพันธ์ 2547 17:44 น. - comment id 221982
เรียน ยอดนักกลอนอัลมิตรา
อันดวงใจเราใครเล่าเขาจะรู้
ทบทวนดูหวนคำนึงจึงใฝ่ผัน
อยากสนุกสนานบันเทิงทุกวัน
แต่มีอันแปรเปลี่ยนใจให้ระทม.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับ....ยอดนักกลอนผมจะพยายามครับ ขอบคุณที่ห่วง...
27 กุมภาพันธ์ 2547 23:25 น. - comment id 222428
....สวัสดีค่ะ.... ..อ่านแล้วเหงา... คงเหมือนเรา...เช่นกัน. พบเพียงแต่แค่ฝัน.. นับวัน...รัก..จากไกล.. ..มีเพื่อนแระ.....อิอิ....... .~-~.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
