กลอนบูชาครูกวี

เจรนัย

มาร้อยแก้วร้อยกรองเป็นมาลัย
คารวะครูไทยกวีศรี
มาร้อยเรื่องร้อยราวเป็นมณี
บรรณาการครูกวีศรีแผ่นดิน
     เมืองสยามเมื่อยามสงบศึก
กลอนล้ำลึกเกิดได้ไม่รู้สิ้น
แม้จับดาบฟาดฟันชีพอาจิณ
แต่ร่ายกลอนใฝ่ถวิลยังงดงาม
      แม้กาลล่วงเลยผ่านยุคสมัย
ความวิไลยังแทรกซึมทั่วสยาม
อันชนไทยไม่สัดทัดเรียงร้อยความ
เขาจะหยาบแสนต่ำช้าไม่มีดี				
comments powered by Disqus
  • ทิกิ _tiki ไม่ลงทะเบียน

    23 กุมภาพันธ์ 2547 22:41 น. - comment id 220357

    เขียนได้ดีจังค่ะ มาเชิดชูครูกลอนกวีด้วยนคะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 กุมภาพันธ์ 2547 23:26 น. - comment id 220381

    แต่งได้ไพเราะและสวยงามด้วยความหมายมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน