มาร้อยแก้วร้อยกรองเป็นมาลัย คารวะครูไทยกวีศรี มาร้อยเรื่องร้อยราวเป็นมณี บรรณาการครูกวีศรีแผ่นดิน เมืองสยามเมื่อยามสงบศึก กลอนล้ำลึกเกิดได้ไม่รู้สิ้น แม้จับดาบฟาดฟันชีพอาจิณ แต่ร่ายกลอนใฝ่ถวิลยังงดงาม แม้กาลล่วงเลยผ่านยุคสมัย ความวิไลยังแทรกซึมทั่วสยาม อันชนไทยไม่สัดทัดเรียงร้อยความ เขาจะหยาบแสนต่ำช้าไม่มีดี