....ด้วยปีกแห่งรัก...ข้ามมิติฝัน... *****^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^@ .....v......@^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^****** เคยไหม...ในยามดึก และเงียบงัน เคยผ่านคำ...จำนรรจ์...ผ่านถ้อย เคยใช้เวลา....รินรด....บท...เพลงคอย... เคยสานสอย.....ความฝัน...ให้มันเต็ม .....*** .ในฝัน....ไม่คิดหัน...หาดอกโศก ด้วยในโลก...มันจะเศร้า...ราวถูกเข็ม ใจจะเจ็บ...และว้างเพิ่ม...เกินเติมเต็ม เธอจะ..เล็ม...ละเลียดฝัน...ฉันทำไม..?. สารภาพ......อย่างไม่บาป......ว่าจะฝัน ข้ามเลือดเนื้อ...แห่งชนชั้น...ที่มันใกล้ ข้ามมิติ....แห่งกวี...ที่มีใจ ข้าม....คำสอน....ศาสน์ใดใด....ที่ให้มา .....รักของเธอ...อ่อนโยน...และบอบบาง ดูเจือจาง....อยู่ในฝัน....อันส่อง...หา แม้นจะวาง......บนเส้นด้าย......แห่งกาลเวลา ซ่อนในปีก...แห่งนภา....อันเลือนไกล..... ความฝัน...บนห้วงหาว...และดาวเดือน ซึ่งขับเคลื่อน......ออกจากใจ....ซึ่งฝันใฝ่ หลีกฝันร้าย...อันหนักอึ้ง...แทบขาดใจ โบยบินไป....สู่ความฝัน...นิรันดร์จริง.... ในภาวะ.......แห่งวาระ....จะจากไป เธอจะตัดใจ....ได้กระไร....จากทุกสิ่ง..? ใคร?จะตัด...มายาได้..ใจระวิง หัวใจยิ่ง....จะเจ็บเผชิญ...เกินจาบัลย์ ที่รัก. ..เธอคือ....น้ำผึ้งแสนหวาน เธอคือ..น้ำตาล...ของความฝัน เธอคือ...น้ำหวาน...ของวารวัน เธอคือ...สีสัน..ของวันวาร... ที่รัก...? จะมีคำใด..ไว้จัก...เรียกเธอได้....? เธอก้าวเข้ามา...เมื่อใด ?.....โดยมิได้เรียกขาน..? ก้าวข้าม...มิติมา..ดั่งสวรรค์ประทาน อย่างอ่อนหวาน...และอาจหาญ...จนหมดใจ..!!..... ที่ปีกฟ้า...ห่มฟ้า..ให้หายหนาว เอื้ออะคร้าว....ราวรุ้งหวาน...ซึ่งซ่านใส ยืนมองภาพ....ของเธอ..ลางเลือนไป ..เพื่อรับได้...ใจบางคน...บนเมตตา...!!!! . ในนามของความรัก ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
23 กุมภาพันธ์ 2547 17:55 น. - comment id 220230
มาร่วมข้ามมิติด้วยคน
23 กุมภาพันธ์ 2547 17:55 น. - comment id 220231
รักของเธออ่อนโยนและบริสุทธิ์ เปรียบประดุจน้ำค้างชะโลมใส ที่ทำให้ต้นไม้ได้อุ่นไอ และทำให้เกิดสดใสในทุกวัน *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
23 กุมภาพันธ์ 2547 17:58 น. - comment id 220234
ผมว่า หวานเจง
23 กุมภาพันธ์ 2547 18:01 น. - comment id 220239
มาร่วมข้ามมิติด้วยคน จาก : kanoongkaning รหัส - วัน เวลา : 224005 - 23 ก.พ. 47 - 17:55 ข้ามไปด้วยใจใสบริสุทธิ์ ดุจน้ำค้างกลางฟ้า ขอบคุณค่ะ กระหนุงกระหนิง ชื่อน่ารักจริงๆค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2547 18:02 น. - comment id 220240
ข้ามหลายชั้นนัก ระวังปีกหักถลาร่วงหล่นลงมา เจ็บหนักนะครับ
23 กุมภาพันธ์ 2547 18:05 น. - comment id 220241
รักของเธออ่อนโยนและบริสุทธิ์ เปรียบประดุจน้ำค้างชะโลมใส ที่ทำให้ต้นไม้ได้อุ่นไอ และทำให้เกิดสดใสในทุกวัน *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 224006 - 23 ก.พ. 47 - 17:55 อีกตามเคยค่ะ ไปใสใสไม่หยุดอีกตามเคย อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2547 18:07 น. - comment id 220244
ผมว่า หวานเจง จาก : รหัสสมาชิก : 6110 - พิกุลทอง รหัส - วัน เวลา : 224009 - 23 ก.พ. 47 - 17:58 ว่าจะไม่ใส่น้ำตาล หรือน้ำหวาน หรือน้ำผึ้ง แต่ในห้วงคำนึง คือช่างหวานซ่านหนักหนา
23 กุมภาพันธ์ 2547 18:12 น. - comment id 220251
ข้ามหลายชั้นนัก ระวังปีกหักถลาร่วงหล่นลงมา เจ็บหนักนะครับ จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 224015 - 23 ก.พ. 47 - 18:02 ว่าจะไม่ใส่น้ำตาล หรือน้ำหวาน หรือน้ำผึ้ง แต่ในห้วงคำนึง คือช่างหวานซ่านหนักหนา ดุจทารกอันจิตใจไร้มารยา จะร้องจ้า หรือดีใจ..มันไม่ตาย...!!! It*s a sweetness that is over controlled...honey..
23 กุมภาพันธ์ 2547 18:20 น. - comment id 220257
It*s a sweetness that is over controlled...honey.. You cant weigh or measure how a baby loves you.. it*s pure and simple...and it tastes sweeter than honey.., babe...++!!!!!
23 กุมภาพันธ์ 2547 18:57 น. - comment id 220275
รักของเธออ่อนโยนและบริสุทธิ์ เปรียบประดุจน้ำค้างชะโลมใส ที่ทำให้ต้นไม้ได้อุ่นไอ และทำให้เกิดสดใสในทุกวัน *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 224006 - 23 ก.พ. 47 - 17:55 iรักบริสุทธิ์ดุจน้ำต้างกลางหาว เป็นสีขาวราวแสงจันทร์ฉายฉัน ซึ่งกลั่นหยดชะโลมโลก ซึ่งคืน**วัน ช่วยสร้างสรรค์พฤกษา..ให้ร่าเริง ทิกิค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2547 18:58 น. - comment id 220276
บทนี้หวานจังนะคะ.... หวานในถ้อยคำ หวานในความรู้สึก อ้อ ภาพประกอบก็หวานด้วย ชอบค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2547 19:07 น. - comment id 220278
รักของเธออ่อนโยนและบริสุทธิ์ เปรียบประดุจน้ำค้างชะโลมใส ที่ทำให้ต้นไม้ได้อุ่นไอ และทำให้เกิดสดใสในทุกวัน *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 224006 - 23 ก.พ. 47 - 17:55 iรักบริสุทธิ์ดุจน้ำต้างกลางหาว เป็นสีขาวราวแสงจันทร์ฉายฉัน ซึ่งกลั่นหยดชะโลมโลก ซึ่งคืน**วัน ช่วยสร้างสรรค์พฤกษา..ให้ร่าเริง ทิกิค่ะ บทนี้หวานจังนะคะ.... หวานในถ้อยคำ หวานในความรู้สึก อ้อ ภาพประกอบก็หวานด้วย ชอบค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 3419 - ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม รหัส - วัน เวลา : 224052 - 23 ก.พ. 47 - 18:58 ที่ความรักหวานกว่าหวานที่จารถ้อย ดั่งเด็กน้อย..กอดตุ๊กตา...ไม่หลงเหลิง ดูมันขาดวิ่นแหว่งกระจุยกระเจิง ยังกอดเวิ้งว้างขาว..เจ้าตุ๊กตา... ความรักแบบเด็กๆนั้น ผู้ใหญ่จะเข้าใจไหม เขาเอาอะไรวัด ไม้บันทัดอันใด มาวัดใจรักแสนหวานของเด็กๆได้หนอ บทเรียนของเด็กกับตุ๊กตาผ้าตัวหนึ่งซึ่งขาดวิ่น แต่เธอก็ร่ำร้องหา กอดตุ๊กตานั้นไว้เสมอ . ....คือความรักเหนืออารมณ์... คือส่วนผสมของมายา คือส่วนผสมของน้ำผึ้ง. แต่ไม่มีส่วนผสมของน้ำตา....
23 กุมภาพันธ์ 2547 19:15 น. - comment id 220281
นี่แหละค่ะสังคม....นี่คือความแตกต่างระหว่างใจเด็ก กับใจผู้ใหญ่ ........ถ้าผู้ใหญ่มิรู้ว่าเด็กรักอ่อนโยนราวปีกบางของสายรุ้งทีห่มฟ้า แต่ไปคิดว่าเป็นความใคร่ในวิญญานซึ่งหว่านไว้ผ่านมานานเนิ่นแล้ว .....เด็กๆของเราก็จะถูกผู้ใหญ่กระทำมิดีมิร้ายกันอยู่เช่นนั้นเสมอ ...ลองปรับใจมาคิดอย่างเด็กๆ ดูบ้างนะคะ ลองรู้จักรักของทารก ..ดูบ้างบางครั้ง แล้วจะเข้าใจ งานของ ทิกิ กับกวีใจใสทั้งหลาย ได้อีกเยอะ...เลย
23 กุมภาพันธ์ 2547 19:43 น. - comment id 220290
บทกลอนอ่อนหวานจานอ่อนโยน อ่านแล้วให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างไรบอกไม่ถูก.. ...เขียนได้ดีทีเดียว...
23 กุมภาพันธ์ 2547 20:04 น. - comment id 220302
บทกลอนอ่อนหวานจานอ่อนโยน อ่านแล้วให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างไรบอกไม่ถูก.. ...เขียนได้ดีทีเดียว... จาก : รหัสสมาชิก : 6483 - ส.ธนฺวนฺตรี รหัส - วัน เวลา : 224066 - 23 ก.พ. 47 - 19:43 คุณ...6483 - ส.ธนฺวนฺตรี ..คะ ถ้าเคยอ่านบทความของ จิตแพทย์อย่าง หมอ..วิทยา...นาควัชระ.. เธอชี้ให้เห็นความแตกต่างของความรักในสองเพศอย่างชัดเจนค่ะ ผุ้หญิง....unconditioned..love ผุ้ชาย....conditioned love ผุ้หญิง....unconditioned..love....รักใคร่ก็ได้ง่ายไปหมด เพราะรักแบบตุ๊กตาที่แหว่งวิ่นไงก็ยังมากอดนอนได้ทุกคืน ผุ้ชาย....conditioned love...รักอะไรต้องมีข้อแม้ ถ้าเธอดี เลิศประเสริฐศรีสุด ฉันถึงจะรัก แต่ถ้าเธอตกจาก เส้นด้ายที่ฉันขึ่งไว้ให้เธอเดินละก้อ ฮื่ม...เอาตายนะโว้ย เนี่ย ทิกิ เขียนเองค่ะ ถ่ายทอดความรู้สึกแตกต่าง ในความรักของหญิงชาย รักของหญิงจะอบอุ่นอ่อนหวานราวน้ำตาลน้ำผึ้ง เท่านี้แหละค่ะ บทที่จารวันนี้ ...จึงอ่นละมุนละไม แต่ไม่เหมือนบทในจิตใจทิกิ ที่กำลังจะต้องมีสิ่งรักบางอย่างกำลังจะจากไป..แต่ไม่อยากมาเขียนไว้ในโลกไซเบอร์เลยค่ะ ทว่ามันก็อารมณ์คล้ายๆกัน... ....อืมม์ แบบว่า ต้องไปสำรวจหา อพาร์ทเมนท์ คอร์ทไรให้ บุคคลในปกครองที่รัก...ก็น้ำตาจะหยดจะหยาดแบบฟ้าจะถล่มทะลายไปเหมือนกันต้องเตือนตัวเองว่า...เธอจ๋า..เค้าไม่ใช่ตุ๊กตาของเธอนะ....อีกหน่อยเค้าก็จะต้องบินไปไกล ไปเรียนต่อที่ไกลๆๆแล้วน่ะ...เอ้อ... มันก็เศร้าลึกๆในจิตในบางบทน่ะค่ะ มันก็ผสมผลานกันอยู่ในความรักแบบเด้กๆบทนี้แหละค่ะ..... .........วันหลังมีเวลาจะเขียนที่มาของบทกลอนนี้ทีละบันทัด ไม่ใช่วันนี้นะคะ ขอบคุณที่อ่านค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2547 20:05 น. - comment id 220303
ถ้าความรักได้ฝันหวานทุกวันคืนคงดีนะครับ อิ อิ
23 กุมภาพันธ์ 2547 20:08 น. - comment id 220306
รักของสองเราบริสุทธิ ไม่อาจหยุดรักได้ดังใจหมาย ถึงอยู่ไกลสุดฟ้าสุลาลัย ไม่อาจหักใจลืมเธอได้จากใจพลัน เขียนได้ดีมากๆเลยค่ะขอชมจากใจจริงนะค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2547 20:13 น. - comment id 220308
ถ้าความรักได้ฝันหวานทุกวันคืนคงดีนะครับ อิ อิ จาก : รหัสสมาชิก : 35 - นิติ รหัส - วัน เวลา : 224079 - 23 ก.พ. 47 - 20:05 เคยมีใครบางคน..ที่ทิกิเคารพนะคะอย่าสุง ท่านมีวาระจิตพิเศษที่มองเห็นมนุษย์ทุกคนอย่างชัดแจ้ง...ท่านว่าทิกิบ่อยๆๆๆมากเลยค่ะว่า ********ไอ้ผู้ใหญ่บางคนมันก็ไม่เป็นผู้ใหญ่ จะนอนแล้วยังนอนกอดตุ๊กตาหลับไปได้ยังไง ทุกคืนนะ.....***** .....เออ ท่านก็ไม่เคยมาบ้านทิกิหรอกนะ แต่เนี่ยคือสิ่งที่ท่านพูดว่าเรามันไม่รู้จักโตซักที นั่นแหละ จะเห็นได้ไง ต้องไปถามท่านเอาเอง แต่รับรองได้ว่า ไม่เคยไปเล่าให้ท่านฟัง โตจนป่านนี้ ยังนอนกอดตุ๊กตาได้ไงวะ ก็เนี่ยข้าฯ ละ จะเอาอะไรกันนักกันหนาวะ อ้า...ขอโทษค่ะ คุณนิติ อิอิ ผิดคีย์อีกแล้ว อิอิ ......... ...........
23 กุมภาพันธ์ 2547 20:38 น. - comment id 220311
รักของสองเราบริสุทธิ ไม่อาจหยุดรักได้ดังใจหมาย ถึงอยู่ไกลสุดฟ้าสุลาลัย ไม่อาจหักใจลืมเธอได้จากใจพลัน เขียนได้ดีมากๆเลยค่ะขอชมจากใจจริงนะค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 6910 - Nuch รหัส - วัน เวลา : 224082 - 23 ก.พ. 47 - 20:08 รักบริสุทธิของเราสอง ซึ่งปองหมายดังใจฝัน ถึงไกลฟ้าเกินจะข้ามได้ในวัน ไม่อาจหักใจฝันลืมซึ่งเธอ... แบบว่าเอากลอนคุณNuch มาแปลงหน่อยอะคะ ขอบคุณที่มาทำให้ค่ำนี้ไม่เศร้าค่ะ ....
23 กุมภาพันธ์ 2547 21:14 น. - comment id 220321
..เรนชอบ.. บทกวี ..ของพี่ทิกิ..บทนี้จัง.. ..ชอบที่.. พี่ตอบ..ด้วยนะคะ.. ..บางมุม ..ของเด็กๆ..ที่พี่ทิกิ..สื่อได้.. อ่อนโยน มากนะคะ... ..คำตอบ .. ที่เรน.. เคยถามมี้ .... .. คลื่น... ที่จางหาย.. .. มี้..ติดค้าง.. คำตอบ... ..มัย..? ..เรน.. ยังผูกพัน ..กับ..บางอย่าง.. ที่คน ..ทั่วไป.. มองแล้วขำ.. ..เรน..ไม่รู้... ..คือ..ตัวแทน..? ..คือ ความ..ทรงจำ..? หวงแหน.. สิ่งที่ถูกมอง..ว่า ไร้ค่า.. มีน้ำตาทุกครั้ง ..เมื่อถูกสั่ง..ให้เก็บ..ทิ้ง.. แค่ ..ยอมรับ..ความจริง.. คือสิ่ง ..ที่มี้ ..ต้องเข้าใจ.. ตุ๊กตาแสนรัก..เรนแอบเก็บ.. ..ถูกเอ็ด ..อย่าเล็ดรอด..มา..ใกล้.. มี้ บอก.. เป็นตัวร้าย... ..มีเชื้อไข้ .. ห้าม..!!.. เข้ามา..นะ..!! ...
23 กุมภาพันธ์ 2547 21:33 น. - comment id 220325
น้องเรนคะ อยู่กับเด็กๆ และตามใจเด็กมาตลอดชีวิต จึงไม่แปลกกับภาพที่แต่ละคนเค้ากอดตุ๊กตากระดำกระด่าง ของเค้าไว้แน่นทุกวัน กับหมอนอะไรใบที่เค้าหนุนมาแต่เด้ก ดำๆน่ารังเกียจ กะหมอนข้าง ฯลฯ แล้วก็ร้องหา สิ่งนั่นกันเสมอ..... พวกเราผุ้ใหญ่จะล้อ และขำ..กะพวกเขา ตลอดเวลา แต่ในความเป็นจริง โลกจริงนะคะ ยังเคยอ่าน ที่ชายหนุ่มคนหนึ่งรักหญิงสาวมาก วันที่แต่งงานและเข้าหอ เขาเอาหมอนเก่าเขาแต่เด็กที่คนเลี้ยงเขาทำไว้ไปบนเตียงด้วย.. ......แม่ยายมาเก็บทิ้ง ค่ะ ..อิอิ..น่าสงสาร ต้องแลกตุ๊กตาตัวนั้นกะหยิงสาวทีรักในโลกจริง.. ...น้องเรนคะ ตอนพี่ต่อ เพื่อนพี่ชายคนโตแกยังมีชีวิตอยู่ พวกพี่จะไปไร่ ที่สัตหีบเสมอ พี่ต่อจะเลี้ยงหมาไว้เพาะพันธุ์ขาย...ในปีน้น พี่เอา ลาบราดอร์สีน้ำตาลเข้ม ตัวใหญ่พี่น้องกะตัวที่บ้านเนี่ยไปให้พี่ต่อ ก็เลยไปเห็นว่า เจ้าโดเบอร์แมน ที่นั่น มันกวาดตุ๊กตานอนอยุ่กะตุ๊กตา .....ถามลูกสาวพี่ต่อ ได้ความว่า ....มัเสียใจที่ลูกมันออกมาแล้วตาย... ..มันเลยคาบตุ๊กตา ของน้องพลอยน่ะมานอนกอดทุกวัน.. .....พี่ทิกิไปมองมันใกล้ๆ มันเศร้ามากนะคะ ..มั่นไม่มองหน้าพวกเรา แล้วมันก็มีน้ำตาในตามันด้วย ........คนน่ะไม่เท่าไหร่..แต่เห็นหมากอดตุ๊กตาเพราะคิดถึงลูกที่ตายเนี่ยสิ..มันสะเทือนใจจังน้องเรน.. วันหลังจะมีเรื่องวีรกรรมหมามาให้อ่านรออีกหน่อย ..เฮ้อ .. .......ยากที่จะอธิบายความเศร้าสะเทือนใจชนิดนี้ให้คนที่เค้าสัมผัสไม่ได้น่ะ น้องเรน .........แต่พี่มาที่นี่ทีไร จะเขียนเรื่องไร .....ไม่มีช่องว่างระหว่างวัยกะเรนแน่นอน....ค้าบ ด้วยเกียรติของเนตรนารี อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2547 22:34 น. - comment id 220352
แต่งได้ไง เพราะมากเลย
23 กุมภาพันธ์ 2547 22:44 น. - comment id 220359
แต่งได้ไง เพราะมากเลย จาก : รหัสสมาชิก : 6965 - เสียงเรียกจากสายลม รหัส - วัน เวลา : 224129 - 23 ก.พ. 47 - 22:34 แต่งทีละบทจากใจเจ้าค่ะท่าน
24 กุมภาพันธ์ 2547 00:33 น. - comment id 220416
http://www.bangkokcity.com/2004/member/diary04/detail.php?boid=50659 คือที่มา...สำหรับบท ที่รัก. ..เธอคือ....น้ำผึ้งแสนหวาน เธอคือ..น้ำตาล...ของความฝัน เธอคือ...น้ำหวาน...ของวารวัน เธอคือ...สีสัน..ของวันวาร...
24 กุมภาพันธ์ 2547 00:58 น. - comment id 220425
very swee
24 กุมภาพันธ์ 2547 01:03 น. - comment id 220429
Thanks verymuch yay you always be with me when Im in troobles..!
24 กุมภาพันธ์ 2547 01:12 น. - comment id 220440
象一個刺骨的藥丸那樣的愛。愛不拍打甜甜地 睡龍
24 กุมภาพันธ์ 2547 01:18 น. - comment id 220444
Y_Y T_T J_L
24 กุมภาพันธ์ 2547 01:27 น. - comment id 220449
象一個刺骨的藥丸那樣的愛。愛不拍打甜甜地 睡龍 จาก : มังกรนิทรา รหัส - วัน เวลา : 224218 - 24 ก.พ. 47 - 01:12 อืมม์
24 กุมภาพันธ์ 2547 01:27 น. - comment id 220451
Y_Y T_T J_L จาก : รหัสสมาชิก : 6139 - แม่จิตร รหัส - วัน เวลา : 224223 - 24 ก.พ. 47 - 01:18 อะนะ
24 กุมภาพันธ์ 2547 13:14 น. - comment id 220589
อยากข้ามิติฝันไปบ้าง.....เพื่อน ๆ ก็ไปกันหมดแล้ว พี่ทิกิ ช่วยดึงมือผมขึ้นไปหน่อย.............. กลอนเพระสุดยอดครับ *-*
24 กุมภาพันธ์ 2547 18:38 น. - comment id 220827
อยากข้ามิติฝันไปบ้าง.....เพื่อน ๆ ก็ไปกันหมดแล้ว พี่ทิกิ ช่วยดึงมือผมขึ้นไปหน่อย.............. กลอนเพระสุดยอดครับ *-* จาก : รหัสสมาชิก : 6184 - พู่กันของหูกวาง รหัส - วัน เวลา : 224368 - 24 ก.พ. 47 - 13:14 มาเถิดค่ะมาด้วยกันนะคนดี
28 สิงหาคม 2550 12:47 น. - comment id 280422
เอ่อ.....แวะมาอ่านนะครับ พอดีอยากเอาไปทำเป็นบทภาพยนต์......จาได้รึเปล่าเอ่ย............ชอบนะ