จิตรผวาล้าอ่อนสะท้อนจิตร ฝันเคียงมิตรคิดไว้ใช่อย่างฝัน วันเลยพ้นล่วงผ่านเนิ่นนานวัน ใยสัมพันธ์ยิ่งหมดเชื้อของเยื่อใย หม่นฤทัยได้แต่ฝืนกล้ำกลืนหม่น ไฉนคนจึงแฝงเลศเหตุไฉน ใจร้อยเล่ห์เหหันห้ำหั่นใจ มาทำร้ายได้ลงคอท้อเรื่อยมา ปวดเต็มล้นทนกักเก็บความเจ็บปวด กว่าจะหายร้าวรวดนี้หลายปีกว่า ตาละห้อยย้อยฉ่ำหยาดน้ำตา ไกลอำลาอย่าจดจำยามต้องไกล จบแค่นี้ดีกว่าอยู่ไม่รู้จบ ไว้คอยพบกันต่อขอฝากไว้ ในชาตินี้มีแต่กรรมจึงช้ำใน รอชาติใหม่นะคนดีพี่จะรอ...๚๛
23 กุมภาพันธ์ 2547 10:11 น. - comment id 220042
เพราะมากครับ...ไม่ตอ้งรอชาติใหม่... ชาตินี้พี่ก็จะไปหานอ้งตอลดเวลา แม้ไม่รุ้ว่านอ้งอยู่ไหน...อิอิ... มามั่ว ๆ ...อ่านแล้วรู้สึกเหมือนว่าเราควรให้ความสำคัญหับสิ่งที่มีอยุ่ให้มากที่สุดก่อนที่มันจะสานเกินไป...
23 กุมภาพันธ์ 2547 11:25 น. - comment id 220056
คิดไม่ออกค่ะอาผี เอาไว้ตะแหง่วจะไปหัดแต่งกลบทดูบ้าง แต่คงต้องใช้ความพยายามมากๆ อาจจะนานหน่อย อิอิ แต่จะลองแต่งดูค่ะ อยากเก่งเหมือนอาผี
23 กุมภาพันธ์ 2547 12:37 น. - comment id 220074
ง่า ง่า ง่า ...คุณผีแต่งเก่งจาง นางมารแต่งตอบม่ายเปนเลยอ่ะ^^
23 กุมภาพันธ์ 2547 13:21 น. - comment id 220084
คำสัญญา ว่าไว้ ไยลืมคำ สุดชอกช้ำ ทำร้าย ท้ายที่สุด รุดเร่งจาก พรากหนี มีพิรุธ ลาสิ้นสุด เท่านี้ พี่ขอลา มาแบบไหน เอาได้ แต่ไม่เก่ง
23 กุมภาพันธ์ 2547 14:34 น. - comment id 220113
พู่กันฯ...ใช่จ้าให้ความสำคัญกับสิ่งที่มีอยู่...ขอบคุณนะ ตะแหง่ว.....หลานสาว..แค่ฝึกหัดดูยังไม่ถึงขั้นหรอก..เอาใจช่วยจ้า นางมารฯ....ไม่เลยจ้า....ยังห่างไกลนัก...ขอบจ้า น้องชาย......ถ้าบอกว่ามาแบบไหน..เมา..ได้ทั้งนั้น....คอเลยแหละ..อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2547 15:03 น. - comment id 220128
มาอ่านความงามงดบทให้มา อ่านวาจาสูงค่ามันน่าอ่าน งานอ่านความในใจคล้ายอ่านงาน ใจคุณผี..นี้ไม่กร้าน..ดี..ที่..ใจ...... ท ก t k..ไร้สีสันยามบ่าย....
23 กุมภาพันธ์ 2547 15:06 น. - comment id 220129
จบแค่นี้ดีกว่าอยู่ไม่รู้จบ หวังไว้คบจบสิ้นสิ่งที่หวัง พังแล้วรักรักแล้วลาพาใจพัง เสียใจจังรักร้างลาพาใจเสีย *-*แต่งเก่งมากเลยค่ะ ชื่นชมเสมอนะค่ะ*-*
23 กุมภาพันธ์ 2547 15:37 น. - comment id 220150
รอนานจัง หวังว่าพอถึงชาติหน้าจริง ๆ คงไม่ลืมคำสัญญาสะก่อนนะค่ะ ^-^
23 กุมภาพันธ์ 2547 16:08 น. - comment id 220164
ทิกิ.....เพื่อนเกลอ....ขอบคุณจ้า ผู้หญิงไร้เงา.......ขอบคุณจ้า ข้าวปล้อง......สัญญาไง...ลืมได้หรือ...อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2547 17:28 น. - comment id 220211
สัญญารักเค้าจากลาฉันอาสัญ ไหวและหวั่นรุ่มร้อนนอนอ่อนไหว ใจเจ้าเอ๋ยอ่อนแอจึงแพ้ใจ เธอจากไกลไม่ห่วงกัน..ฉันเกลียดเธอ
23 กุมภาพันธ์ 2547 18:07 น. - comment id 220246
สัญญาเจ้า สวรรค์นั้นรับไว้ ด้วยเห็นใจ ขี้เหล้า เมาหนักหนา จึงแกล้งส่ง บทเรียน ให้เมตตา ให้นางนั้น กัลยา ทำช้ำใจ มาจากสรรค์ครับ
23 กุมภาพันธ์ 2547 19:58 น. - comment id 220296
อืม...ยังเยี่ยมเหมือนเดิม นะครับ บทประพันธ์ ดูเหมือนจะแต่งยาก แต่ท่านกลับรังสรรค์ออกมาได้อย่างกลมกลืนและรื่นหู นับว่าเป็นผู้ที่มีความสามารถอย่างมากคนหนึ่งเลยทีเดียว
23 กุมภาพันธ์ 2547 20:02 น. - comment id 220299
สวรรค์คงมีตา ให้สัญญาของเจ้า เป็นไปดังใจหวัง ทั้งชาติชาติหน้าสมใจดัง สัญญาฝันข้ามภพของผีขี้เมา มาร่วมเป็นสักขีพยานด้วยคนนะค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2547 21:54 น. - comment id 220336
สัญญากับคนดี.มี..สัญญา.. รักตามหา....ตอกย้ำ..ค่าคำรัก.. ภักดิ์ดีนัก ..ยิ่งกว่ารัก ยิ่งกว่า.ภักดิ์. ..โห้ยย เรน..ต่อ ไม่ได้ นะคะ.. แบบ ..ซาหนุก.. ..แต่ เรน.. ฟิ้วววววววว.. แป๊ปต่อ..ระกาน..นะคะ..
23 กุมภาพันธ์ 2547 22:23 น. - comment id 220344
ด้วยความขอบคุณทุกท่าน..นะขอรับ
25 กุมภาพันธ์ 2547 20:11 น. - comment id 221494
อ่านแล้วนะเยี่ยมเลย
3 มีนาคม 2547 18:45 น. - comment id 224443
มาช้าเกินไป..แต่เพราะใจส่งมา..อิอิอิ.. กลอนเพราะมากค่ะ..กลมกลืนในเนื้อหา..และลีลากลอน...แสดงว่า...ยังไม่เมามาก..จริงป่ะคะ....
13 มีนาคม 2547 10:55 น. - comment id 230160
ถ้ารอพี่..ถึงชาติหน้า...ว้าเหว่แน่ แค่ชาตินี้..ก้อแย่..แล้วพี่จ๋า เมาแล้วลืม...ลืมคำ..ที่สัญญา มีร้อยเล่ห์..มารยา..มาฝากกัน ...o(*____*)o ***มาช้า...ดีกว่าไม่มา...เน้อ..