ลำบากมากไปไหม กับการให้เธอเดินจากไปในวันนี้ ไปซะก่อนก่อนที่ความรู้สึกที่เคยมี จะหมดไปในตอนนี้เพราะเกลียดเธอ ฉันไม่อยากให้มันเป็นเช่นนั้น เพราะเสียดายคืนและวันที่มีกันอยู่เสมอ ยังอยากเก็บความทรงจำที่ครั้งนึงเคยมีเธอ เอาไว้ฝันไว้นอนเพ้อในวันที่..ไม่มีเธออีกต่อไป เมื่อวันนี้เธอมีรักของเขาที่ดีกว่า ก็อย่าทำเหมือนว่ายัง รักกันอยู่ จะได้ไหม อย่าฆ่าฉัน ด้วยคำพูดว่ายังรัก ยังห่วงใย เข้าใจไหม ว่ามันเจ็บ..ที่ได้รู้ว่าเธอหลอกลวงกัน ขอให้ฉันเป็นคนเดียวที่ปวดร้าว อย่าให้เขาต้องเจ็บปวดเหมือนอย่างฉัน นับจากนี้ขอให้รักเธอและเขาเป็นนิรันดร์ อย่าให้เหมือนรักของฉันที่จบลงด้วยน้ำตา
21 กุมภาพันธ์ 2547 16:56 น. - comment id 219153
กรี๊ดดดดดดดดดดด อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ ใครรังแกข้าวปล้องให้ร้องให้คะ บอกซอนย่ามาค่ะ ซอนย่า จะไป ตบ ตบ ตบ ตบมัน หมดเวลาของนางเอกผู้แสนดีสมัย มิตร-เพชรา แล้วค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2547 17:00 น. - comment id 219156
อ่านแล้ว เศร้าจังครับ พี่ข้างปล้อง
21 กุมภาพันธ์ 2547 17:17 น. - comment id 219176
อืมม์ เขียนเรื่อยๆนะคะ ข้าวปล้อง
21 กุมภาพันธ์ 2547 17:18 น. - comment id 219178
เศร้าจังไม่เป็นไรนะคะ ยังมีนู๋อยู่ข้างๆเสมอ สู้ๆๆๆ
21 กุมภาพันธ์ 2547 17:50 น. - comment id 219207
เศร้าดีครับ ความหมายตีงไปตรงมาดี.... ชอบครับ
21 กุมภาพันธ์ 2547 18:12 น. - comment id 219220
ไม่เป็นไรนะครับ เข้มแข็งกับชีวิต แล้วมันจะดีขึ้นนะครับ *-*
21 กุมภาพันธ์ 2547 19:00 น. - comment id 219230
เขียนได้เข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกดีทีเดียวนะครับ ส.ธันวันตรี
21 กุมภาพันธ์ 2547 20:43 น. - comment id 219267
เขียนให้ความรู้สึกที่ดีมาก...แต่ทำไมเศร้าจังเลยอ่ะ...
21 กุมภาพันธ์ 2547 20:58 น. - comment id 219270
เคยรู้สึกอย่างนี้เหมือนกัน และตอนนี้ก็คล้ายๆ แบบนี้ คิดถึงนะ และ เป็นห่วงเสมอ เพื่อนรัก
21 กุมภาพันธ์ 2547 22:36 น. - comment id 219300
ดีขึ้นเร็วๆนะ
21 กุมภาพันธ์ 2547 22:44 น. - comment id 219305
เขียนได้ดีนะคับ แต่เศร้า ขอให้ดีขึ้นนะคับ
21 กุมภาพันธ์ 2547 22:46 น. - comment id 219307
...........
21 กุมภาพันธ์ 2547 22:46 น. - comment id 219308
ไปเถอะไปจากไปไกลไกลซะ ขอให้ละความผูกพันสัมพันธ์สอง ก็มีเขาและมีฉันเป็นสำรอง ไม่ต้องมองตัวสำรองขอจากไป สู้ๆนะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2547 22:46 น. - comment id 219309
เหมือนนั่งกลางใจ อ้อมเลยค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2547 22:59 น. - comment id 219323
ไล่เขา เราเจ็บ!!
21 กุมภาพันธ์ 2547 23:04 น. - comment id 219327
ขอให้เธออยู่กับฉัน กับคืนวันพราวสวย เหมือนต้องมนต์งงงวย คงเพราะสวยเธอ และโลกเรา
21 กุมภาพันธ์ 2547 23:26 น. - comment id 219340
..พี่เล่คะ.. บทกวี..เศร้าจัง.. ..เรนจะนั่ง.. ไม่ห่าง.. ..ตอนนี้ ..พี่เล่ ..อาจรู้สึก ..อ้างว้าง.. ..พรุ่งนี้ ..ฟ้า.ต้องงดงาม.... ..นิยามรัก .. ..เรนว่า.. จก..สดใส.. ตรงนั้น ..มี..ฝัน.. ..คว้ามัน.. อย่าเผลอปล่อยไป.. พี่เล่ ..ต้องการ ..แบบไหน... บอกเรนได้ ..ในทันที.. . ..แบบ เรน..หัดแต่ง .. ..แวะมา.. ทักทาย พี่เล่..นะคะ..
22 กุมภาพันธ์ 2547 00:50 น. - comment id 219402
ไม่คิดจองเวรจองกรรมกันเลยรึ อิอิ จะยอมได้ไง..ของ ๆ เรามาแย่งเอาไป แบบละครน้ำเน่า..นางเอกต้องเสียสละ อิอิ
22 กุมภาพันธ์ 2547 08:24 น. - comment id 219481
และไม่เดินไปจากเธอ เพราะไม่อยากทนเจอกับความร้างไร้ อยากอยู่ตรงนี้..ยังรู้สึกดีกับความห่วงใย อยู่อย่างโง่ๆเรื่อยไป... เพราะการจากเธอไปมันคงร้างไร้เกินทน sand เพิ่งเป็นสมาชิกใหม่ค่ะ ถ้าข้าวกล้องเป็นอย่างในกลอนก็กล้าหาญจัง
22 กุมภาพันธ์ 2547 10:38 น. - comment id 219528
ขอให้ฉันได้อยู่อย่างนี้ กับความรู้สึกดีดีในวันเก่า ไม่ต้องการมีคำว่าเรา ให้ใครเขาต้องร้าวราน เรื่องของเรามันจบไป อย่าได้มีใจมาสมาน ฉันก็เป็นคนเดียวที่ร้าวราน ตราบชั่วกาลนานเป็นนิจรันดร์ *-*กลอนบทนี้เป็นความรู้สึกที่ตรงมากกับผู้หญิงไร้เงาค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลย*-*
22 กุมภาพันธ์ 2547 13:56 น. - comment id 219666
....สวัสดีค่ะ..... อ่านแล้วเหงาจังค่ะ.. ..~-~..
22 กุมภาพันธ์ 2547 17:41 น. - comment id 219792
ออกกลอนที่ไรเศร้าประจำนะครับ เห็นทีคราวหน้าคงต้องพกผ้าเช็ดหน้าติดตัวมาด้วย หายหน้าไปหลายวัน ก็ขอบอกแค่คิดถึงมากนะครับ รับรองด้วยชีวิตชัยชนะไม่เดินจากน้องข้าวปล้องไปอย่างแน่นอน (เหมารถไปมั๊ง)
23 กุมภาพันธ์ 2547 16:12 น. - comment id 220166
อย่าถามเลยลำบากไหม.....แน่นอนคนเมาเดินยังไม่ไหว...ไปตอนนี้ล้มแน่..อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2547 18:57 น. - comment id 220273
เศร้าๆๆๆ.... เศร้าจังเลยนะคะ