๏ ดังนกน้อยคล้อยบินหลงถิ่นป่า พลัดเข้ามายังเมืองอันเรืองรุ่ง รู้ไม่เท่าเหล่าพรานชำนาญกรุง ที่คอยมุ่งจูงจับไปสับแกง กว่าจะหันหลังกลับก็ยับย่น รอยด่างดลทั่วร่างริ้วขวางแฝง ราคีคาวฉาวโฉ่โผล่สำแดง มิอาจแย้งฝืนขัดสลัดลง ใยจำยอมเกลือกกลั้วสิ่งชั่วช้า หรือมายาพาให้ใจไหลหลง ยอมตราหน้าว่าเขลาผิดเผ่าพงษ์ ไม่ดำรงคุณค่านวลนารี เฝ้ารอวันผันย้อนคืนคอนเก่า ถิ่นลำเนาเคยรักในศักดิ์ศรี โปรดกลับมาเริ่มต้นเถิดคนดี ทุกวันนี้ยังคอยอย่างน้อยใจ.....๚๛
ผีขี้เมา 19 ก.พ. 2547 10:41 น. - ID 47042 
1441
8
0
19 กุมภาพันธ์ 2547 12:31 น. - comment id 218269
ดังนกน้อยคล้อยบินหลงถิ่นป่า แวะเข้ามาหาสิ่งใหม่ในสถาน ที่เขาเรียกดินแดนแคว้นวิมาน เป็นสถานเมืองกรุงอันไฉไล แต่เมื่อมาได้อยู่ถึงรู้แจ้ง สิ่งแสดงเอาไว้ให้ชิดใกล้ ไม่เหมือนที่คิดหวังอย่างตั้งใจ จึงขอไปกลับถิ่นเก่าที่เรามา *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมผลงานเสอมนะค่ะ*-*
19 กุมภาพันธ์ 2547 13:11 น. - comment id 218276
นกควรอยู่ไพรใช่ไหมเล่า อิสระเคล้าเคลียหมอกหยอกเมฆใส บินเสรีสู่แดนดินถิ่นฝันไกล คู่พงไพรใช่นกน้อยในกรุงกรงในกรงทอง.. ผีทำไมไม่อ่านงานพุด.. รักเพื่อน..
19 กุมภาพันธ์ 2547 13:25 น. - comment id 218279
แม้โผผินบินตกจากอกเขา จะรับเอามาฟูมฟักรักเนื้อแท้ จะกกกอดคลอเคล้าเฝ้าดูแล ไม่สนแม้เธอปีกหักจากไหนมา ยังคอย...เหมือนกัน...
19 กุมภาพันธ์ 2547 14:10 น. - comment id 218310
นกน้อยจ๋า คอนเก่า ก็เศร้าหนอ คอนเฝ้ารอ นกนั้น บินหันหลัง กลับมาเถิด มาสู่ อ้อมอกรัง สิ่งพลาดพลั้ง เสียไป เป็นบทเรียน
19 กุมภาพันธ์ 2547 14:30 น. - comment id 218324
ซึ้งใจจังค่ะ แรกๆอ่านนึกว่าจะเขียนเรื่องไข้หวัดนกซะอีก... : P
19 กุมภาพันธ์ 2547 14:53 น. - comment id 218339
แล้วนกน้อยจะกลับไปในถื่นเก่า บ้านของเราแสนอบอุ่นละมุนไหว รอก่อนนะรวงรังจ๋าอย่าหายไป นกน้อยไซร้กลับไปพัก หลังจากรัง...
19 กุมภาพันธ์ 2547 14:57 น. - comment id 218341
หน้าส่วนตัว
ยังคอย..ยังค๊อย..ยังคอย..เธออยู่
โอ้โฉมตรูอยู่แห่งไหนกรุงใดเล่า
ฉันบินหาไปตามแคว้นถิ่นทำเนาว์
เราโฉดเขลาจึงต้องหวนทวนกลับคืน
นกอิ่นหันมองฉันสุดแสนจะเศร้า
ความหงอยเหงาเศร้าจิตโหยหวน
เหมือนเย้ยฉันให้ได้ใจคร่ำครวญ
อดจะหวนทวนถึงศักดิ์ศรีใจชายฯ.
แก้วประเสริฐ.
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:00 น. - comment id 218344
:)
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:51 น. - comment id 218374
สวัสดีครับ....ผู้หญิงไร้เงา....พุดพื่อนรัก...รดา... พิกุลทอง...ละอองน้ำ.....ตะแหง่ว...แก้วประเสริฐ คุณทิกิ.....ขอบคุณและขอบคุณ
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:59 น. - comment id 218381
จะกลับมาหาเธอในไม่ช้า ขอจงอย่าคิดหนีมีคนอื่น คอยไม่นานที่รักอย่ากล้ำกลืน จะหวลคืนสู่อ้อมแขนของแฟนเรา ***รออีกนิดนะครับ เดี๋ยวจะกลับไป***
19 กุมภาพันธ์ 2547 16:18 น. - comment id 218388
น้าสิบ .. ป่าละอู อย่าลืมนะ เมษานี้
19 กุมภาพันธ์ 2547 16:29 น. - comment id 218394
คอยน้องนงเนานานหลายกาลแล้ว ไร้วี่แววว่านงหลงอยู่ไหน แม้นวันเดือนเคลื่อนผ่านนานเพียงใด จะขอรอต่อไปให้หวนคืน... ไพเราะเช่นเดิมนะครับ :)
19 กุมภาพันธ์ 2547 20:43 น. - comment id 218484
นกน้อยเจ้า เหมาะสมถิ่น ดินแดนป่า กลางพนา รื่นรมณ์ สมใจหมาย ป่าคอนกรีต ลาเถอะหนา อันตราย คืนสู่ไพร ตัวพี่ นี้เฝ้ารอ พี่ผีสรรหารูปที่มีชีวิตชีวามาให้ดูเป็นประจำครับ
20 กุมภาพันธ์ 2547 01:08 น. - comment id 218554
เฝ้านั่งนับ วันเดือน ที่เลื่อนผ่าน เจ้าจากบ้าน มานานแสน พี่ห่วงหา แม้จะผ่าน สิ่งเลวร้าย เหลือคณา เพียงกลับมา อ้อมแขนนี้ ยังรอนาง.... บทกลอนไพเราะมากเลย ครับ มาชื่นชมครับป๋ม
20 กุมภาพันธ์ 2547 15:12 น. - comment id 218736
เจ้านกน้อยบินไกลในป่ากว้าง ทางอ้างว้างเฝ้าดูรู้บ้างไหม กลับคืนคอนถิ่นเก่าเราเข้าใจ สร้างสายใยรักนี้ที่มั่นคง......ฯ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ.. บทกลอนเพราะค่ะ..มาชื่นชมนะจ๊ะ...
21 กุมภาพันธ์ 2547 01:11 น. - comment id 218925
---------------------------------------
เสียงเรียกจากกระจิ๊บ
---------------------------------------
เจ้า..บิน..หลงมาจากแห่งหนไหน....
หนีใคร...เขามา..จึงสับสน........
มาบิน....สู่เมืองกรุง..ที่วกวน...
ลืม..ไพรสนธ์ ไพรพนา..ป่าของเรา..
ปล่อยต้นไม้...น้อยใหญ่...ในป่ากว้าง..
ให้อ้างว้าง...เหงาจิต...คิดบ้างไหม....
หากวันใด..เมืองกรุง...ทำช้ำใจ....
กลับได้ไหม...พงไพร...ถิ่นของเรา...
มาส่ง..เสียงจิ๊บจั๊บ...เรียกนกน้อย....
นกกระจิ๊บตัวจ้อย....คอย..นกน้อยกลับมาหา...
ยังคอยเจ้านกน้อย..ทุกวันและเวลา......
จงรู้ว่า...กระจิ๊บและป่าใหญ่..ยังคอยรอ....
-----------------------------------------
มาเยี่ยม...ผีขี้เมา...แบบเป็นทางการค่ะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด