นาฬิกา *.*.กับ*.*.*หัวใจ

ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

ฉันไม่รู้..นาฬิกาข้างฝาหยุดหมุนไปเมื่อไหร่
ปฏิทินพลิกไปถึงพ.ศ.ไหน เดือนอะไรตอนนี้
พายุฝนจะมาหรือดวงอาทิตย์ยังเจิดจ้าเหมือนทุกที
เพราะอยู่มาได้ด้วยความไม่ไยดี...ในลมหายใจ
ไม่อยากมีชีวิต....ไม่อยากปวดร้าว
ในวันที่ความอ่อนแอยังติดตามรอยเท้าไปไหนต่อไหน
ก้าวที่ผ่านมาคือน้ำตา..ก้าวข้างหน้าคือกองไฟ
ที่จะกล้าก้าวผ่านวันไหนยังไม่รู้เหมือนกัน
หยุดชีวิตไว้เพราะยังตัดสินใจอะไรไม่ได้
ตั้งสติไม่ทันต่อการจากไปต่อการไม่มีอะไรให้ฝัน
หากพรุ่งนี้จะเปลี่ยนถ่านนาฬิกา...ยังไม่รู้จะต้องปรับเวลาอีกกี่วัน
กับชีวิตที่ขาดหายไปแล้ววันนั้น...ที่เธอไป				
comments powered by Disqus
  • เบนนี่

    17 กุมภาพันธ์ 2547 22:20 น. - comment id 217682

    นาฬิกา ยังมีวันจะหยุดเดินทาง
    แต่มีใจคนที่บอบบางนั้น เจ็บช้ำ
    ไม่มีวันหยุด บาดแผลกรีดลุก ยากจะลบเลือนมัน
    ต่อให้รักษาแผลอาจนานก็ยังไม่หายดี
    
    นาฬิกายังไม่เดินถอยหลังกลับ
    เปรียบเช่นเธอนั้นลาลับ ไม่กลับมาทางนี้
    เวลายังไม่หมุนกลับ แล้วใยหวังให้คนลาลับกลับมาคืนดี
    เพราะต่อไปอีกล้านนาที ก็ไม่สามารถที่ได้เธอกลับคืน
    
    ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆกลอนเพาะจังค่ะ แต่งดีจังเลยค่ะได้อารมณ์มากๆเลยจ้ะ.......
  • tiki

    17 กุมภาพันธ์ 2547 22:35 น. - comment id 217693

    ชอบมากค่ะ ถนนฯ
    งานเก่าก็เพราะค่ะ
    มีความเศร้า
    ความจริงปะปน มีวิญญาน มีชีวิตในนั้น
  • ผู้หญิงไร้เงา

    17 กุมภาพันธ์ 2547 22:40 น. - comment id 217698

    หากนาฬิกาจะหมดถ่าน
    แต่ฉันยังต้องเดินผ่านวันไหนไหน
    เพื่อก้าวไปสู่หลักชัย
    ในวันใหม่ใหม่ที่สวยงาม
    
    *-*ความหมายดีมากเลยค่ะ ชอบจัง*-*
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    18 กุมภาพันธ์ 2547 01:06 น. - comment id 217750

    หยุด..วัน..หยุดเวลา...
    เพื่อหนีหน้า...ความปวดร้าว...
    
    แล้ว..ทำไม..ไม่หยุดความเศร้า...
    นี่เรา...มายื่นถ่านให้...
    ใส่ถ่าน..ให้นาฬิกา....
    หมุนเข็มซะ...ให้มันเดิน....
    
    ถอดทิ้ง...รองเท้าคู่เก่า...
    นี่ไงเรา...เอาคู่ใหม่..มาให้...
    ใส่..ซะ..ใส่เข้าไป....
    ลุกขึ้นไว....มาเดินกัน....
    
    ถนน..สายเก่า ๆ....
    กับรองเท้า..คู่ใหม่ ๆ...
    กับเพื่อนคู่ใจ......
    เพียงหมอไหม...
    กับการเริ่ม..ออกเดินทาง
    
    ------------------->รองเท้าคู่ใหม่...เขียนให้วา...
    ----------->>>จากใจ..ของ ตะวัน..
    
    ------->>>อยากจะเขียนยาวกว่านี้...แต่เมื่อวาน...
    เขียนงานไปบทหนึ่ง..ใจสลาย เขียนไปร้องไห้..ไป...จนตาบวม..วันนี้ก็ยังรู้สึกเศร้า ๆ..
    อยู่...เลยเขียนให้ได้แค่นี้จ๊ะวา...
    
                  แวะมาเยี่ยมพร้อมรองเท้าคู่ใหม่.
    
    
  • เมจิคเชี่ยน ขี้เกียจล๊อคอิน

    18 กุมภาพันธ์ 2547 01:28 น. - comment id 217758

    ไพเราะมากขอรับ^^
  • ..สีน้ำฟ้า..

    18 กุมภาพันธ์ 2547 02:12 น. - comment id 217774

    :-)
  • ละอองน้ำ

    18 กุมภาพันธ์ 2547 14:56 น. - comment id 217874

    กินใจ...(อีกแล้ว) : )
    
  • กระดานโต้คลื่น

    18 กุมภาพันธ์ 2547 14:57 น. - comment id 217875

    เพราะมากๆๆคะ
          ไม่รู้ว่าวันเวลาผ่านไปเท่าไหร่
    ไม่รู้ว่าจะต้องทนอีกนานไหมกับลมหายใจที่เหนื่อยล้า
    ไม่รู้ว่าฉันต้องเดินทางสวนกับวันเวลา
    ไม่รู้ว่าทำไมฉันจึงเหว่ว้า ในขณะที่เธอจากไป
  • ข้าวปล้อง

    18 กุมภาพันธ์ 2547 15:50 น. - comment id 217891

    ผลงานของถนนเพราะมาก ๆ เลยค่ะ บรรยายความรู้สึกได้ดีจริง ๆ
  • ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

    18 กุมภาพันธ์ 2547 21:45 น. - comment id 218061

    
                          =^_____^=
    
    ยิ้มแย้มแจ่มใส....มารับคำชมจ้า
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    19 กุมภาพันธ์ 2547 15:48 น. - comment id 218371

    นาฬิกาหยุดเดินยังเปลี่ยนถ่านได้ แต่ถ้าหัวใจหยุด คงเปลี่ยนอะไรไม่ทัน รักษาสติให้ดีนะอย่าไปหลงภาพลวง สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่ความจริง อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน