เบญจมาศ... เกลื่อนกลาด...กระจายใบ เมื่ออีกดอกก็ยังคงสดใส อีกดอกกลับทิ้งกลีบ อย่างไม่น่าเป็นไป ...ไม่น่าเลย... ราวไม่มีเหตุ มีผล แต่ก็ยังลองค้น...เพื่อหาคำเฉลย กลีบดอกยังเหลืองสด...กลับร่วงหมด..ไม่เหลือเลย ไม่มีสัญญาณ...ไม่มีการเอื้อนเอ่ย...จู่จู่จะจากก็จากไปเฉยเลย ...ทำไมง่ายจัง... ยังดีดีเมื่อก่อนหน้า เปลี่ยนเพียงแค่ชั่วเวลาหันหลัง... กลับมาดูดู...ก้านที่ใช้ค้ำชู...ช่างน่าชัง กลางแกนเน่าอย่างไม่มีหวัง...ที่ยึดเหนี่ยวพัง ...คงไม่รู้จะรั้งด้วยอะไร... ภาพดอกสวยสด...ตรงหน้า เหมือนยังไม่สมควรแก่เวลา...แต่กลับกลายเป็นว่า ไปเกิดใหม่ ใครจะบอกได้...กับเหตุที่แฝงกาย...จากข้างใน ดอกใบยังดูสวยสดแค่ไหน...แต่เมื่อแกนกลางสิ้นไร้ ...ทุกอย่างก็อาจจะจบสิ้นไป...ในชั่วพริบตา...
ละอองน้ำ 15 ก.พ. 2547 08:22 น. - ID 46806 
874
11
0
15 กุมภาพันธ์ 2547 10:21 น. - comment id 216535
หน้าส่วนตัว
เรน..อรุณสวัสดิ์..ละอองน้ำ..นะคะ..
..บทกวี ..มีความไพเราะ ..และมีความหมาย..มากมาย..
..บางอย่าง ...ที่เรน..ยังต้องค้นคำตอบ...
..ตรงขอบฟ้า ... สัญญา...จะตามหา...
..ความรู้สึกดีๆ.. ที่คุณ..ให้มา...
โค้งขอบฟ้า .. จะตามไป...
..เวิ้งว้าง ..บางเบา...
ปุยเมฆ..สีเทา ..อ่อนไหว..
ก่อตัว จับกลุ่ม ..ตรงนั้นงัย...
ภาพไหว.. หัวใจ ..ของคุณ...สั่นพริ้ว..
..เรน.. ขออนุญาต..แจมนะคะ..
15 กุมภาพันธ์ 2547 12:32 น. - comment id 216574
^J^ .................. +ไม่เห็นยากเลย...ก็หาดอกไม้ที่มีแกนกลางซิครับ.........?
15 กุมภาพันธ์ 2547 14:34 น. - comment id 216598
ดอกไม้..ที่มีแกนกลาง..หายากนะคะ...ในสมัยนี้.คงต้องดูให้ดีดี....จริงเปล่าคะ... แวะมาทักทายนะคะ...บทกวีเพราะมากค่ะ...
15 กุมภาพันธ์ 2547 18:40 น. - comment id 216666
สวัสดีครับ คุณละอองน้ำ ....วันนี้มาขอซึ้งในสัจธรรม และปรัชญา ด้วยคนครับ ^_^
15 กุมภาพันธ์ 2547 18:46 น. - comment id 216669
พริ้วไหวไปตามอารมณ์...ขอบคุณนะเรนที่มาร่วมแจม แกนก็มีแหละค่ะ...แต่จู่ๆมันก็เน่า กลีบดอกร่วงหมด ไม่รู้มันดูดน้ำเยอะไปรึเปล่า... เห็นด้วยค่ราชิกา...แกนกลางอยู่ข้างใน...มองไม่เห็น สิ่งสวยๆงามตา...น่าชื่นชม...แต่แฝงเร้น...แต่สักวันก็ต้องเห็น...สิ่งที่ไม่ได้เป็น...ก็หลบเร้น...ไม่นาน
15 กุมภาพันธ์ 2547 19:06 น. - comment id 216679
ฮ่ะๆ สวัสดีค่ะ ตะกี้พลาดกระบี่รับใช้ไปนิดนึง
15 กุมภาพันธ์ 2547 19:19 น. - comment id 216686
โอ๊ะโอ๊ะโอย ละอองน้ำ ลืมผมไป ต๊กกะใจ เหมือนคางคก ถูกไฟเผา จัดหมูจุ่ม เนื้อย่างเกาหลี มาให้เรา หรือกุ้งเผา เพื่อทำขวัญ ที่ตกใจ อิอิ สวัสดีอีกครั้งครับ คุณละอองน้ำ ..เย็นแล้ว ทานข้าวหรือยังครับ
15 กุมภาพันธ์ 2547 19:41 น. - comment id 216699
อ่ะ...5555.... โอ๊ะโอ๊ะโอย โทษที ที่พลาดมาก ไม่ได้อยาก ละเลย หรือเฉยไว้ พอดีว่า เปิดทิ้งนาน จนเกินไป คนมาใหม่ ใส่คอมเมนท์ ไม่เห็นกัน จะหาเนื้อ ย่างเกาหลี นี้ไปให้ แต่สงสารวัว จนจับใจ ก็เท่านั้น จะหมูจุ่ม ก็เต็มไป ด้วยไขมัน อย่ากินเลย ก็แล้วกัน เพราะมันเปลือง สวัสดีอีกรอบ กระบี่รับใช้ ... กำลังคิดอยู่ว่าจะไปทาน...
15 กุมภาพันธ์ 2547 20:20 น. - comment id 216716
5555 คุณละอองน้ำอะ ไม่ยอมเลี้ยงผม โอ๊ะโอ๊ะโอย ค่าทำขวัญ ไม่ยอมให้ ช่างใจร้าย ปล่อยให้หิว จนหน้าเหลือง หลงดีใจ ว่ามื้อนี้ ไม่ต้องเปลือง ซื้อแหนมเนือง มาแกล้มเบียร์ ก็ได้เรา... พอตกค่ำ ลมพัดเบาๆทีไร เห็นแต่อาหารอีกสานลอยมาเตะจมูกทุกที เลย
15 กุมภาพันธ์ 2547 20:30 น. - comment id 216723
ดอกเบญจมาศ เขาว่าเรื่องหญิงสาวที่พยายามหาดอกไม้ที่มีกลีบดอกมากที่สุด เพี่อบวงสรวงเทวดาให้เธออยู่กับสามีนานที่สุด จึงได้ดอกเบญจมาศ ๑๗ กลีบ มากรีดเป็นฝอย เพื่อนบูชาเทวดา ดังนั้นเธอจีงได้อยู่กับสามีชั่วนิรันดร์ ก็คนละเรื่องเดียวกันนะครับ
15 กุมภาพันธ์ 2547 20:39 น. - comment id 216732
เป็นบทกลอนที่แฝงความหมายได้อย่างลงตัว เพราะมากค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2547 21:14 น. - comment id 216759
ดอกไม้มีหลายสี มีทั้งดีและสดใส มีทั้งเน่าและเฉาไป แต่ก็มีใหม่มาทดแทน *-*กลอนไพเราะ ความหมายดีมากเลยค่ะ เข้าใจเปรียบเทียบเสมอนะค่ะ*-*
16 กุมภาพันธ์ 2547 13:00 น. - comment id 216960
เอ...แหนมเนืองนี่...อาหารอีสานเหรอ... คิดว่าเป็นอาหารเวียดนามซะอีก : O คนละเรื่องเดียวกันแต่ก็น่าสนใจนะ...ซาบซึ้งดี ขอบคุณนะข้าวปล้อง... : ) ...ดีใจที่มาทักทายเสมอนะ ผู้หญิงไร้เงา
16 กุมภาพันธ์ 2547 15:54 น. - comment id 217092
ถึงมาช้า...แต่ว่าไม่ผิดหวังครับ.... เก่งจัง.........
16 กุมภาพันธ์ 2547 16:29 น. - comment id 217132
ไม่ช้าหรอกค่ะ... : ) เราไม่ได้รีบไปไหนกันนี่เนอะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
