บอกตัวเองเสมอ ความรักไม่จำเป็นต้องพร่ำเพ้อก็ควรรู้สึกได้ เธอคงไม่เก่งเรื่องแสดงออก ถึงเรื่องในใจ ไม่อยากเรื่องมาก เหมือนผู้หญิงทั่วไป ให้เธอว่าเอา อยากเป็นคนรักที่ดีที่สุด ไม่อยากไปยึดติดกับคำพูดเหมือนใครเขา แต่...แค่ไม่เคยรู้สึกได้ ว่า เรามีเรา เมื่อไหร่ที่นึกถึงรัก ก็รู้สึกเพียงความว่างเปล่าในการรอ ฉันไม่กล้าถาม ที่จริงเธอรักฉันหรือเปล่า การต้องย่ำสองเท้า....เพื่อดูว่าน้ำลึกหรือเปล่า ฉันท้อ กลัวว่าเดินๆไป...น้ำลึกแค่ไหน เท้าก็หยั่งไม่พอ และที่สุดตัวฉันคงต้องตายไปในการรอ... เพราะใช้ใจเท่าไหร่ก็หยั่งไม่ลึกพอถึงใจเธอ ***ประเดิมหลังวาเลนไทน์ด้วยกลอนเศร้า อีกแระ ไม่รู้เป็นไง จับปากกาเมื่อไหร่ เขียนได้แต่เรื่องเศร้า*****
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:26 น. - comment id 216491
จะหยั่งอย่างไรในรักเรา ให้สดใสเหมือนเก่าได้หนา ในเมื่อทุกครั้งยังมีแต่น้ำตา กับความร้าวรานเสมอมาทุกที *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:35 น. - comment id 216498
เหะๆ ไพเราะมากขอรับ ^^
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:37 น. - comment id 216499
เพราะมาก ๆ เลยค่ะ ชอบบทสุดท้ายจังเลย ^-^
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:38 น. - comment id 216501
ย่อง ย่องๆๆๆ มาเช็คเรตติ้งก่อนนอน หน้าม้า ยังมากันอย่างเหนียวแน่น ขอบคุณค้า.... *****ยิ้มแก้มแตกอีกระลอก***** ( ^_____________^ )
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:52 น. - comment id 216507
เศร้ากระหน่ำ....ก็มาอยู่กับพี่ภูฯ พี่ภูฯ เขาเศร้าไปยิ้มไป..ก็ยังได้... น้ำลึก...ก็อย่าหยั่ง.... จงระวัง..ให้ดี... แต่ถ้า..น้ำใส..ใจจริง...ให้รีบคว้า... หรือน้ำขึ้น..ให้รีบตัก... เอ...สงสัย..จาเมาวันวาเลนไทน์..... ไปหล่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2547 15:52 น. - comment id 216630
เพราะคับ..เข้าใจเปรียบเทียบดีจัง ..^_^
15 กุมภาพันธ์ 2547 18:25 น. - comment id 216665
ฮะ อ่านแล้ว งงๆ กับคุณภูตะวัน เล็กน้อย อิอิ สวัสดีครับ คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม วันนี้มาคอยรับใช้น๊ะครับ กลอนไพเราะมากครับ เปรียบได้แปลกดี
15 กุมภาพันธ์ 2547 18:57 น. - comment id 216674
กลอนไพเราะและความหมายดีเหมือนเคย ...ประทับใจบทนี้นะ... : )
15 กุมภาพันธ์ 2547 23:42 น. - comment id 216837
(^---------- ^)
16 กุมภาพันธ์ 2547 14:41 น. - comment id 217008
เป็นกลอนเศร้าที่มีความหมายครับ ชอบครับ
17 กุมภาพันธ์ 2547 22:23 น. - comment id 217685
เศร้าจัง เราเองก็ชอบอ่ะ........ จะมาทักทายบ่อยๆนะ
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:44 น. - comment id 218370
อย่าแต่งกลอนเศร้านักเลย คนอ่านพลอยสะอื้นไปด้วย ฮือ ๆ