หน้าส่วนตัว
เกิดเป็นคนชั้นสามัญชนพลโลก
ย่อมเกิดโลภ.โทสะโมหะ.อันมากเหลือ
จิตอิจฉาริษยายากนักจะจุนเจือ
แม้นอื้อเฟื้อแก้อย่างไรนิสัยสันดาน
เห็นคนอื่นดีกว่าบ้าตัณหาโมหะ
แม้แต่พระจะมาโปรดยังร้าวฉาน
นิสัยสันดานชอบเด่นไม่เกินมัน
คิดทำการมันชอบเหยียบบ่าว่ากูดี
เห็นคนเก่งกว่าเราน่าจะเคารพ
พร้อมน้อมนบคบไว้ให้เกิดศักดิ์ศรี
แต่ทำตัวชั่วช้ายิ่งกว่าคนอัปปรีด์
แม้แต่สตรียังร้าวราญคิดทำลาย
คนสิ้นคิดเยี่ยงนี้อยู่ไปย่อมหนักโลก
เหมือนตัวสกปรกเหม็นทั่วให้คนทั้งหลาย
จัญไรแล้วยังเที่ยวแกล้งคนดีเพื่อทำลาย
คนฉิบหายหากอยู่ไปคงหนักแผ่นดิน.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 14 ก.พ. 2547 22:12 น. - ID 46796 
1701
15
0
14 กุมภาพันธ์ 2547 22:56 น. - comment id 216387
..สวัสดีค่ะ..... ....แหะๆ...... ....แปะเยี่ยมค่ะ....~-~.....
14 กุมภาพันธ์ 2547 23:01 น. - comment id 216392
....สุขสันต์...วันวาเลนไทน์ นะคะ....... ..แปะอีกรอบค่ะ.......
14 กุมภาพันธ์ 2547 23:15 น. - comment id 216398
อะโห .. วันนี้คุณยิ้มหรือยังคะ ยิ้มแล้วโลกจะสดใสยิ่งนัก ค่ะ :)
15 กุมภาพันธ์ 2547 00:17 น. - comment id 216440
กลอนได้อารมณ์จังเลยนะ
15 กุมภาพันธ์ 2547 00:21 น. - comment id 216447
แต่งได้ดีค่ะ แวะมาชื่นชมผลงาน สุขสันต์วันวาเลนไทน์ด้วยค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2547 00:47 น. - comment id 216460
หนักแน่นได้อารมณ์ได้บทกลอนดีค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2547 14:25 น. - comment id 216597
เรียน คุณซอมพลอ
อันตัวฉันเฝ้าตรึกระลึกเสมอ
เฝ้าแต่เพ้อหมกหมุ่นใจครุ่นคิด
ไม่เคยเลยหยาบคายในชีวิต
หากแต่จิตโทสะพาเป็นไป .
แก้วประเสริฐ.
ผมเกลียดที่สุดคือการดูถูกสตรีเพศแม่ครับ เลยเก็บไว้ไม่อยู่. ขอโทษด้วย ขอบคุณครับที่อวยพร.
เรียน คุณมุโขะ
ขอบคุณมากครับ ดีใจมากสำหรับคนที่พึ่งหัดเล่นกลอน.........แก้วประเสริฐ.
เรียน คุณท่านผู้หญิงไร้เงา
ขอบคุณครับวาเลนไทม์ในความรัก
แต่ช้ำนักในวันนี้ที่ผ่านให้เห็น
แม้ตัวเขาเราเองยังถูกกระเด็น
ผมเลยเหม็นวันเช่นวาเลนไทม์.
.........ขอบคุณมากครับที่ให้กำลังใจเสมอมา....
แก้วประเสริฐ.
เรียน คุณข้าวปล้อง
การเป็นเพื่อนเตือนจิตคิดเสมอ
หากแม้นเธออยู่ในบ่วงร้ายเมื่อได้เห็น
การเป็นเพื่อนย่อมต้องรับรู้ซึ่งหนาวเย็น
แม้นน้ำแข็งเย็นยังสลายเพราะเข้าใจนาง.
.........ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจผม..........
แก้วประเสริฐ.
เรียน ยอดนักกลอน(อัลมิตรา)
มาร์ตี้เอ๋ยเพื่อนยากมากด้วยทุกข์
เธอสนุกกับกลอนอักษรสาส์น
ไม่เคยเลยจะคิดเที่ยวระราน
สนุกสนานกับบทกลอนย้อมจิตใจ
เปรียบดังไก่งามวาวพราวด้วยขน
จรดลไปทั่วทุกถิ่นไกลอันมากหลาย
เพราะความสวยรวยความรู้มีมากไป
จนพวกได้มีจิตริษยาความรู้ของเรา
เป็นสุขเถิดเพื่อนยากหากวางทิ้ง
ทุกๆสิ่งเกิดขึ้นแล้วย่อมหายจากเขา
อนิจจังทุกขังอนันตามาจากพวกเรา
ไม่มีเขาเราคงจะไม่ระบายอารมณ์.
...........ขอบคุณมากครับยอดนักกลอน ผมนะยิ้มเป็นประจำเสมอๆ หากยิ่งโกรธ เกลี้ยดมากเท่าไหร่ ผมจะยิ้มให้สถานะการณ์มากยิ่งขึ้นเท่านั้น...ตอนนี้ผมยิ้มแล้วล่ะรู้สึกสดชื่น จิตใจสบายจังเลย...ต้องขอบคุณอีกครั้งครับ.......
แก้วประเสริฐ.
15 กุมภาพันธ์ 2547 15:12 น. - comment id 216611
ในโลกนี้..ย่อมทั้งคนดี...และคนไม่ดี...เหรียญย่อมมี 2 ด้าน...ฉันใดก็ฉันนั้น...สังคมเราก็เช่นเดียวกัน....ปรับที่ใจของเรานะคะ...คนที่ไม่ดี...สักวันหนึ่ง..เขาต้องได้รับผลแห่งการกระทำของเขา...ไม่ช้าก็เร็วค่ะ...หากคิดว่า...นี่คือธรรมดาของโลก...เราก็จะทำใจได้..และสบายใจค่ะ... ขอให้กำลังใจ..ในการทำความดีต่อไปนะคะ.. แวะมาทักทายค่ะ..
15 กุมภาพันธ์ 2547 15:21 น. - comment id 216613
:)
15 กุมภาพันธ์ 2547 17:59 น. - comment id 216661
เพราะคับ..ความหมายดีมากๆ เลย
16 กุมภาพันธ์ 2547 00:43 น. - comment id 216851
ขอขอบคุณแก้วประเสริฐผู้เลิศมิตร กลั่นจากจิตขอจารขานอักษร อัลมิตรา..ผู้หนึ่งซึ้งคำกลอน เที่ยวสัญจรโลกเฟื่องเลื่องมายา ณ ที่ใดมีไมตรีก็ปรี่รับ มาประทับอิงใจให้สุขขา ณ ที่ใดรุ่มร้อนย้อนบีฑา ก็อำลาถอยหลังมิรั้งคืน เกิดจากเหตุความคิดที่แตกต่าง กฏครอบร่าง..พลิกหงายกลายขัดขืน จึงถูกสับกายล่มล้มทั้งยืน ยากจะฝืนต่อต้านทานกำลัง ที่เคยคิดเยี่ยงสหายกลายแปรกลับ สิ่งเร้นลับ..หวนแสดงแทงข้างหลัง หลายคนล้อมรุมฆ่ามาประดัง ช่างน่าชัง..ไร้เกียรติ์เบียดคนจร จากเหตุการณ์ดังกล่าวเราประสบ บทเรียนพบทดสอบมอบสั่งสอน อันดอกไม้ไมตรีที่นิวรณ์ ยากเกิดตอนกิ่งทาบตราบนิรันดร์ ณ ถิ่นที่...แห้งแล้งแสยงจิต จึงลิขิตโองการขับขานนั่น ขอรับคำ..ข้าขบถ..กฏเขาพลัน แล้วสร้างฝัน..ณ ถิ่นอื่นมิขื่นทรวง :) ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2547 02:35 น. - comment id 216868
เรียน คุณราชิกา
ขอน้อมรับด้วยใจยิ่งจากราชินีแห่งดวงดาว ........ความผิดชอบชั่วดีมิมีที่อื่นใดตราบที่เรายังไม่สนใจ....หากวันใดเราพานพบและยุ่งกับมันตราบนั้นกลิ่นหอมและความเหม็นจะกระทบเรายากที่จะเลือนหายไปจากใจกายได้...ขอขอบคุณมากที่แวะมาเยือนผม วันใดที่โอกาสผมมีจะขอชดเชยท่านราชินีแห่งดวงดาวนะครับ..............
แก้วประเสริฐ.
เรียน คุณ ทิกิ
รอยยิ้มพิมพ์ใจคล้ายกระแสร์ธารอันเยือกเย็นฉ่ำโน้มน้าวจิตใจให้แช่มชื่น ยอดหญิงผู้มากด้วยน้ำใจจะหาใครทานเทียบยาก ขอขอบคุณ
แก้วประเสริฐ.
เรียน คุณ..รักคุณคับ
ขอน้อมรับไมตรีจิตที่มีให้แก่ผม บทกลอนท่านผมดูแล้วมากมายแต่ไม่พบในกลอนตามใจคุณ.......ผมเลยไม่อาจจะเสนอหน้าเยี่ยมท่านได้ เพราะผมจะเล่นกลอนแห่งนี้แห่งแรกและคิดว่าจะเป็นแห่งสุดท้ายในเรือนไทยนี้...หากอนาคตเปลี่ยนไปอาจจะไปด้านอื่นบ้าง อย่าว่ากันนะครับ อย่างไรก็ตามขอขอบคุณ ณ ที่นี้ด้วย.........
แก้วประเสริฐ.
16 กุมภาพันธ์ 2547 03:25 น. - comment id 216873
เรียน คุณอัลมิตรา ยอดนักกลอน
การมีเพื่อนบัณฑิตกัลยาณมิตรจิตเกษม
ย่อมอิ่มเอมเลอเลิศรสสุขสดชื่น
เพิ่มความรอบรู้อักษราทุกวันคืน
ทำให้ตื่นจากความฝันอันตรอมตรม
สมแล้วอัลมิตรายอดหญิงมิ่งมิตรแก้ว
เธอเลิศแล้วรู้จักห่างสถานไม่เหมาะสม
ฝูงเต่ากระบือยากจริงๆที่จะช่วยคลายปม
เขาเหมาะสมแล้วที่จะอยู่เคียงคู่ตลอดกาล
อันคนอันธพาลพบย่อมคบคนพาลได้
ย่อมใส่ร้ายคนพเนจรร่อนความรู้ไพศาล
เหมือนหงส์ขาวพลัดเข้าสู่ฝูงกาย่อมระราน
ต้องถูกกีดกันรานน้ำใจไล่ออกกระเด็น
บุญเราแล้วยอดนักกลอนจงถอนจิต
อย่าไปคิดติดใจถ้อยคำของพวกเหม็น
นำความรู้สู่มวลชนที่อยากจะได้เป็น
ดุจดั่งกลอนเช่นตลบนกผกผวนคำ
ยากหนักหนาจะหาคนที่ทำได้
ล้วนต้องใช้สมองหาคำที่เรียนร่ำ
จัดลำดับจำนวนคำที่ต้องกระทำ
แล้วย้อนคำจากท้ายสู่เบื้องบน
ผมรักชอบกลอนซึ้งมาตั้งแต่เด็ก
ฝึกเรียนเสร็จโคลงกลอนด้วยจิตสน
หัดฝึกตนค้นคว้าตำรากลอนทั้งล่างบน
เมื่อสร้างตนทิ้งร้างไปพึ่งหวนทวนกลับมา
กลับมาเล่นเห็นกลอนมีแนวแปลก
ดุจจะเขกท่านอาจารย์จึงหันมาหา
คิดทำตามทำนองท่านอาจาย์สอนมา
ให้ฤาชาย้อนหวนกลับกลอนกลับคืน.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับ คุณอัลมิตรา......หากกลอนท่านเป็นสิ่งที่ทำให้ผมตลบกลับขออนุญาตนำลงในกลอนผมด้วยนะครับ ขออนุญาตล่วงหน้า ณ ที่นี้ด้วยขอขอบคุณล่วงหน้าครับ.......แก้วประเสริฐ.
16 กุมภาพันธ์ 2547 10:37 น. - comment id 216899
ณ สองฟากความเห็นเช่นตรรกะ ยากที่จะวัดผลด้วยกลไหน ต่างความเชื่อต่างศรัทธาที่เป็นไป จิตวิสัยก็ผิดแผกจำแยกทาง เมื่อเลือดเราต่างสีมินับญาติ คนประหลาดที่เขามองจึงหมองหมาง หน้ากากฉาบทาบเห็นเช่นอำพราง ยกคำอ้างประนามหยามศักดิ์ศรี โทษคือผิด..ที่มิคิดเยี่ยงจิตเขา พวกหูเบาจึงแสดงแสยงวิถี มารุมล้อมก่นคำทำย่ำยี ล้วนมากมีทั้งหญิงชายกรายบีฑา โอ้มนุษย์..ผู้อยู่ใต้เบื้องพระเนตร สุดเทวษต่ำต้อยแสนด้อยค่า เพียงเศษเสี้ยวส่วนหนึ่งซึ้ง ..มิตรา เขาขว้างปาด้วยก้อนหินดินแข็งปน โอ้พระเจ้า..โปรดสดับและรับรู้ ทาสหนึ่งผู้ปราชัยใจสับสน ถูกข่มสับด้วยคนพาลรานเล่ห์กล ฤๅเป็นหนทางทดสอบตอบข้าฯที โอ้พระเจ้า..พระท่านผู้อภิบาล โปรดรับกานท์วิงวอนย้อนความที่ ข้าฯคือบ่าวผู้ต่ำต้อยด้อยฤทธี มิอาจต่อต้านไพรี..จึงลี้ลา โอ้ผู้ท่านเสแสร้งแสดง..สหาย อย่ามาตรหมายโค่นล้มจ่มตัวข้าฯ อันความจริงที่อิงไว้ในโลกา ท่านบอดบ้ามิรับรู้..ผู้มาเยือน :)
16 กุมภาพันธ์ 2547 13:32 น. - comment id 216969
...เจอคนประเภทนี้มาเหมือนกันค่ะ... ชอบที่บทกลอนมีพลังและมีความหมายดีค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2547 14:25 น. - comment id 217419
เรียน ยอดนักกลอน
ยอดเยี่ยมเทียมเมฆินทร์ปิ่นเทเวศน์
อรุณเรศฉายแสงอันแดงฉาน
สงบนิ่งแต่พริ้งเพริศเลิศงาน
คุณสร้างสรรค์วรรณกรรมตรรกะ
เกิดเป็นคนอย่าหมิ่นในเชิงชาติ
เหมือนตัวประหลาดขลาดเขลาจริงนะ
แสดงตนว่ายอดเยียมมีกานท์ตรรกะ
ความตระกละยังไม่วายคลายหางปม
แก้วประเสริฐ.
แด่ยอดหญิงนักกลอน......ระบายอารมณ์ได้เยี่ยมยุทธ คนพวกประเภทนี้ตีหน้าได้หลายอย่าง.....แต่สันดานนิสัยย่อมจะโผล่หางจิ้งจอกออกมาไม่วันใดวันหนึ่ง.....ผมเชียร์ระบายอารมณ์ท่านได้เลย ทางกลอนผมนี่แหละดีนะครับ.....ขอน้อมเชิญด้วยความยินดี..................แก้วประเสริฐ.
17 กุมภาพันธ์ 2547 14:29 น. - comment id 217421
เรียน คุณละอองน้ำ
ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยือนแม้ว่ากลอนผมจะร้าวรอนใจคนแต่ด้วยน้ำใสใจจริงแล้วผมเกลียดที่สุดในการทำงานแล้วข้ามบ่าข้ามหัวคน....ที่อภัยให้ไม่ได้นั้นล่วงเกินเพศแม่ของเขาหรือของเราครับ.....ขออภัยบ้างครั้งกลอนผมจะหนักไปหน่อย......ขอบคุณครับหวังว่าวันหน้าคงจะมาเยี่ยมอีกนะครับ....ขอให้คุณมีความสุขยิ่ง........
แก้วประเสริฐ.
17 กุมภาพันธ์ 2547 17:12 น. - comment id 217541
เพียงแวะเยือนต่างแดนแคว้นสหาย แล้วกรีดกรายเขียนคำลำนำบท เทียบมนุษย์ที่เห็นเช่นงามงด แท้จริงปลด..เปลือกลอก..บอกมิงาม เรือนร่างฉาบอาภรณ์ย้อนว่าสวย หากฉาบด้วยดวงจิตคิดเหยียดหยาม รังแกผู้อื่นล้มข่มประนาม นี่หรือความเป็นจริงที่อิงมอง กรอบจำกัดกักขังยั้งความคิด ผู้อื่นผิดเพราะไม่คล้ายสนอง พวกของกู..เพื่อนของกู..รู้ทำนอง อย่าเกี่ยวข้อง..หากเห็นเป็นทำลาย นี่น่ะหรือ..คือมนุษย์สุดพิเศษ ก่อสาเหตุความชังท่านทั้งหลาย พวกขี้ข้าขุนพยักตักเจ้านาย รุมล้อมคล้ายหมาหมู่..เมื่อดูมัน โอ้อนาถ..แสนเทวษอาเภทนี้ สร้างไมตรีเอาไว้ให้เขาบั่น มิตรภาพตราบสิ้นฟ้ามาสิ้นกัน เพราะเรานั้นอับปางทางร่วมเดิน :) คุณแก้วประเสริฐ ขอบคุณมากค่ะ ที่อนุญาตให้เขียนระบายความในใจได้ คุณเหนื่อยมั๊ย ? ..
6 มีนาคม 2547 17:04 น. - comment id 226050
แด่ ยอดหญิง อัลมิตรา
ไม่หรอกครับขอบคุณ เพียงทำหน้าที่มิตรที่ดีก็หายเหนื่อยแล้วล่ะ ระบายได้อีกเลยครับ ไพเราะเพราะพริ้งๆจริงๆด้วยนาสมแล้วฉายายอดหญิงนักกลอน.
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
