วันนี้..วันแห่งความรัก ซึ้งนัก..ซึ้งนัก..รักหนักหนา แต่เราสิ..มีหน้าที่ตามบัญชา ต้องอยู่เวร..ไปจนกว่าจะสี่โมง เฮ้อ..หัวใจตั้งแต่เช้าเจ้าห่อเหี่ยว มองแลเหลียวทางไหนก็ไม่เห็น นั่งเฝ้าโต๊ะทำงาน..จนถึงเย็น ต้องคอยเป็นผู้ดูแล..แก่ปวงชน รับโทรศัพท์..จับเอกสารงานที่ค้าง ทำทุกอย่างหน้าที่ดีทุกหน อยากแฮปปี้วาเลนไทน์..กับบางคน แต่ก็จนด้วยหน้าที่มีต้องทำ สี่โมงแล้ว เย้ ๆ ได้กลับบ้าน หน้าชื่นบาน..ยิ้มได้ด้วยยินเสียง กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง โทรศัพท์เพราะสำเนียง รีบรับเสียงที่ดังเข้าฟังดู นี่ นี่ นี่ หัวหน้านะ..แม่ลูกน้อง ฉันขอร้องเธอหน่อยขอให้อยู่ มีงานด่วนมากมายให้เธอดู ขอให้อยู่..ช่วยทำงาน..ให้ฉันที.. ............................................... (เฮ้อ....วาเลนไทน์ของฉัน)^_^ ...............................................
14 กุมภาพันธ์ 2547 18:14 น. - comment id 216266
^_^ เห็นใจคับ..แต่อ่านแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ อิอิ..เอาน่า! ถือว่าทำประโยชน์แก่สังคมละกัน
14 กุมภาพันธ์ 2547 18:24 น. - comment id 216276
เหนื่อยหน่อยนะถ้าแบบนี้ เห็นใจคนดีจริงหนา ฉันเองมีเวลาว่างเหลือคณา แต่กับคนโทรหากับไม่มี *-*เราน่าจะสลับกันนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาอยากจะทำงานแทนคุณแล้วให้คุณไปเที่ยวกับหวานใจจังเลยค่ะ ถ้าทำได้ (กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมผลงานทุกบทที่ผ่านมาเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลย)*-*
14 กุมภาพันธ์ 2547 18:25 น. - comment id 216277
เหนื่อยหน่อยนะถ้าแบบนี้ เห็นใจคนดีจริงหนา ฉันเองมีเวลาว่างเหลือคณา แต่กับคนโทรหากับไม่มี *-*เราน่าจะสลับกันนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาอยากจะทำงานแทนคุณแล้วให้คุณไปเที่ยวกับหวานใจจังเลยค่ะ ถ้าทำได้ (กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมผลงานทุกบทที่ผ่านมาเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลย)*-*
14 กุมภาพันธ์ 2547 19:00 น. - comment id 216294
คุงยายดีเกินก็แบบน้อะค่ะ ต้องโหดๆๆๆๆอย่างหลานทิกิ เนี่ยรับรอง ไม่อยากมีใครเรียกใช้เลย คิก คิก