....สารภาพ..... สารภาพ...ว่าทำใจยังไม่ได้ บอกใครใครไปอย่างนั้นว่าไม่สน แต่สุดท้ายก็ต้องยอมด้วยจำนน หมดเหตุผลปฏิเสธเจตนา สารภาพ...ว่าทุกครั้งที่พานพบ ฉันตั้งใจให้บรรจบประสบหา ใช่ทางผ่านดังเช่นเคยกล่าวมา หรือประสา..บังเอิญคนคุ้นกัน จะให้ฉันทำอย่างไรเล่าเธอจ๋า ความศรัทธาในรักมิเคยผัน ยังภักดีเพียงเราทุกวานวัน เฝ้าจำนรรจ์ถวิลถึงเจ้ากลอยใจ เธอจะทำอะไรหนอค่ำคืนนี้ เธอคนดีคิดถึงกันบ้างไหม ส่วนตัวฉันคิดถึงเธอแทบขาดใจ ตัดอาลัยยิ่งทดท้นทวี ฝากกับดาวดวงหนึ่งที่ปลายฟ้า ฝากไปว่าห้องหัวใจทุกพื้นที่ มอบแด่เธอหนึ่งเดียวแห่งฤดี ชื่นชีวีที่มีเธอ.....ไว้ห่วงใย .........................................
11 กุมภาพันธ์ 2547 02:56 น. - comment id 214832
อืมม์หนักหน่อยนะอาการ
11 กุมภาพันธ์ 2547 17:08 น. - comment id 214988
จะตัดหักตัดขาดไม่ขาดบาดชีวิต ทุกห้วงคิดถึงเธอระเมอหา ยังอยากเจอเธอนั้นทุกเวลา และอยากจะให้รู้ว่ายังรักเธอ *-*เป็นกำลังใจให้คุณสมหวังในความรักนะค่ะ (กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบจัง)*-*
17 กุมภาพันธ์ 2547 20:21 น. - comment id 217616
..++** อารมณ์ไหนกันครับ น้องสาวคนดี
17 กุมภาพันธ์ 2547 21:39 น. - comment id 217665
ก็ไม่รู้ว่ามาอารมณืไหน แต่ตัดใจไม่ได้หากจะคิด ก็แบบอารมณ์ของคนไม่มีสิทธ์ เลยตั้งจิตลิขิตเขียนตามเรื่องราว ............................................... ขอบคุณที่มาทักทายกันจ้ะ...... ขอบคุณ.....tiki ขอบคุณ.....ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณ....พี่ชายจ้ะ ขอบคุณจากใจ..........
22 มิถุนายน 2547 15:25 น. - comment id 282881
...พรางรัถยา.... ให้ระทึกให้นึกหวั่นสะพรั่นพรึง ให้คำนึงให้วิตกตระหนกไหว ให้สะทกให้สะท้านให้อ่อนใจ ให้อาลัยให้สับสนกมลมาน ฤา...รอยหอมรอยเดิมมาเติมซ้ำ ฤา...รอยรักรอยกรรมย้อนขับขาน ละอองรักคล้ายเลือนหายมลายลาญ กลับผสานสอดเกี่ยวเสี้ยวผูกพัน จะสางสาวก็ถึงคราวให้ยาวยืด จะจืดชืดพาลไม่อาจจะห่างหัน จะจรจากก็มีอาจจะจากกัน ให้งงงันรอยฝันในวันวาน เป็นกรรมใดอะไรหนอที่ก่อขึ้น จะเร้นหลบกลับปลุกฟื้นชื่นเงาหวาน จะตัดใยเยื้อสัมพันธ์พันธกาล ให้สะท้านให้ใจหายเหมือนวายชนม์ฯ
23 มิถุนายน 2547 18:49 น. - comment id 282920
ติดบ่วงห้วงรักอย่างแน่นหนัก หลงเสียหลักพรางใจให้ป่นปี้ เจ็บปวดเกินปรารถนาบรรดาดี ช้ำฤดีด้วยเพียรภักดิ์ในรักลวง ............................................ ขอบคุณค่ะ...คุณ...!