ฝากรอยฝันไว้บนหน้าตัวอักษร เป็นเพียงกลอนเรียงร้อยถ้อยภาษา หากดั่งใจจะถวิลจินตนา ก็ด้วยฟ้าลิขิตให้จิตวอน......... แม้นเป็นเพียงความร้อยถ้อยภาษา ก็จักตรึงลีลา...กว่าคิดข้อน เมื่อจักฝัน.....คำนึงถึงทุกตอน คือบทพร.....จากฟ้า.....ฝ่าหัวใจ ในความเยือกเย็นของลมฟ้า เช้าวันอังคาร8:02 นาฬิกา เวลาเริ่มเขียน 27 มกราคม 2547 เป็นอีกคืนซึ่งชีวิตเรียบง่ายได้ผ่านไป................... ทำภาระกิจยามเช้า ซึ่งรวมถึงการ ทำความสะอาดภาชนะ ต้มน้ำ ชงอาหารซีรีลมาแก้วหนึ่งแล้วมานั่งหน้าจอคอมพ์เพื่อจะฟังเพลงหวาน.....สลายจิตขมของเรา........ ..... มาเปิดหน้าไดอารีที่ฟื้นขึ้นมาได้ หลังจากถูกคนใจร้ายมากลั่นแกล้งวางระบบให้เมื่อเราแก้ใชข้อมูล หรือ ลบหน้านั่น ..ก็จะมาลบไดอารีเราย้อนหลังออกเป็นสิบๆหน้า ! อโหสิกรรม....... เข้าไปพบงานที่เขียนไว้ในชุด อโหสิกรรม เทวีไร้ใจ ภาค ๕ ภาคจบแล้วต้องคัดมาเขียนไว้ เพราะนี่คือสิ่งที่อยากทำมาตลอดชีวิตที่รสัมผัสความหมาย..แห่งใจ....ว่าเราเป็นใคร.......จากไหนมา.... ข้าฯยอบกาย......ลงเทียบพื้น.....พสุธา แนบพักตรา.........แทบพระบาท........อยู่เคียงใกล้ สยายผม........คลี่ปูพื้น.......ให้.ชื่นใจ ขอจงได้........อโหสิกรรม........ที่พร่ำครวญ......(๕๕ ) ..... ความรู้สึกรินหลั่งมาในยามนี้คือ......สุข...สงบ...ระงับจริงๆ ดั่งว่าได้ชดใช้ให้พระองค์ท่านไปจริง....... . .ขอพระองค์.....จงคลายทุกข์.........ให้สุขอุรา บำเพ็ญธรรม......เพื่อชีวา......อ่าอำไพ.......(๕๔ ) ........ .......?? หาก..ไม่เข้าใจโลก..จักรวาล..ภพซ้อนภพ..สภาวะที่บางคนอยู่ในภพที่จิตบริสุทธิ์ถูกแยกไปเก็บไว้.....ในอารักขา..แห่งเมตตามหาศาล..... . แต่ด้วยเหตุแห่งนฤพานยังไกลสุดที่จะได้พบ ด้วยยังมีเยื่อใยแห่งตัวตน..ความรักฝังจิตใจ..ความผูกพัน..รักใคร่เยื่อใยแห่งเสน่หาอันสุดที่มนุษย์จะหยั่งไนภาวะมนุษย์... ในความรัก.....ผูกพันห่วงหา.....และภพสูงด้วยธรรม...ซึ่งยังไม่หลุดพ้นก็ด้วยเยื่อใยแห่งรัก......ห่วงหา....กังวล.....อันแสนบริสุทธิ์นี้เอง...... ความรักแห่งจักรวาล......... ฉันคงต้องบันทึกความรู้สึกนี้ไว้........นั่นคือเยื่อใยภพภาวะที่ฉันได้เคยสัมผัสความรักสะเทือนอารมณ์ ของธิดาน้อยซึ่งลอยข้ามฟ้ามาให้ตระกองกอด .....So Real in my Dream.... ในภาวะที่ สัมผัสทั้งห้านั้นครบถ้วน บริบูรณ์ทั้งรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส !! ภาวะที่หยั่งลึกเกินฝัน...เกินภาวะ ตกภวังค์....ภาวะที่เปิดได้ด้วยจิตอันบริสุทธิ์แจ่มจ้ากระจ่างนั้น ............................ พระเดชพระคุณสุดที่รัก........ ................................. ข้าฯยอบกาย......ลงเทียบพื้น.....พสุธา แนบพักตรา.........แทบพระบาท........อยู่เคียงใกล้ สยายผม........คลี่ปูพื้น.......ให้.ชื่นใจ ขอจงได้........อโหสิกรรม........ที่พร่ำครวญ......( . ฉันฝากรอยจูบผ่านไปใน....กระแสลม... ให้ประดุจกำลังแนบหน้าฝ่าพระบาทจริงๆ...ในมุมไหน หรือนอกมุมของจักรวาล..ในมิติที่ปิดสงบมา..ไม่ต้องสัมผัสความโหยหา.....พ้อ.....เข้ม.....เจ็บ......อย่างที่เคยได้....สัมผัส......แล้วกระตุกใจนั้น ฝึกหัดเข้าเถิด........อารมณ์สบายๆที่ประสบ.......รักเมตตาดุจกระแสธาราวารีหลั่งสยายไปในบทฟ้าและจักรวาล...... เป็นกระแสคลื่น.....ที่เหนือกระแส Fm หรือ Short Wave ใดใด เทียบได้ ว่าสูงกว่า Lazor ที่มนุย์เพิ่งค้นพบในศตวรรษนี้ ......... แต่มันอยู่มานานหนักหนา กี่ภพ กี่จักรวาล ......... แม้นพระพุทธเจ้า.หลายพระองค์ได้ตรัสรู้..ปรินิพพานผ่านกาลเวลาไป ............... ................................. .....ความผูกพันคลื่นแห่งจักรวาล ก็ยังคงอยู่...เป็นพลังที่ทำให้ ....... พระอาทิตย์ส่งแสง.... พระจันทร์เปิดเผยโฉม....... เหตุที่ทำให้คนไม่ยอมพากเพียรให้ทะลุทะลวงไปสู่ห้วงพระนิพพานได้ !!! ยังคงติดใจในเยื่อมวลแห่งอารมณ์หวานมหัศจรรย์นี้แหละ ......เฮ้อ++ .. ...........คำหวานจารไว้ดุจวางยา หากคนทุกข์ผ่านมาได้หยั่งได้ ได้รสธรรมหวานละมุนอุ่นดวงใจ ได้สัมผัสความเย็นใสกระจ่างดวง ที่คุมแค้นเกาะกุมที่สุมไว้ จะกระเทาะโชนใจให้ลุล่วง ที่ขมไหม้กลับใสเย็นเห็นเงินยวง หยุดจาบจ้วงใจตนให้ข้นคำ ............... ........................ . ขอ....ให้ เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้ เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข........ขอ.ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข........ขอ.ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข........ขอ.ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข........ขอ.ให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข.........ขอให้เป็นสุข เป็นสุข เป็นสุข ..เป็นสุข
27 มกราคม 2547 09:54 น. - comment id 208249
และเวลาจบบทไดอารีขณะนี้ 8:59 นาที เช้าอังคาร 27 มกราคม พ.ศ 2547
27 มกราคม 2547 10:21 น. - comment id 208258
หว่านหวานกังวานภพจบหน้า ดีกว่าหว่านขรึมซึมเศร้า หวานฉะนี้มีในใจเร้า ซ้อนเงาเซาซมขมไย..... หวานออกฉะนี้ดีกว่าน่ะ........^_^ ขอตัวไปเดินเล่นก่อน.....
27 มกราคม 2547 10:34 น. - comment id 208261
ไร้ใจที่รัก พันธนาการความคั่งแค้นคุโชนมิเคยได้ดับแม้นสักกระผีกร้นของเมตตาที่หลั่งให้ ด้วยปิดใจมิรับพลังเมตตาใดๆ ออดอ้อนหวั่นไหวแต่ในความเก่าที่ผ่านพ้นไป เกินไปหยุดค้นหา.ณ.แหล่งไหนในจักรวาล และด้วยเหตุที่ใครที่ได้เห็นพ้องพานก็มิอยากได้จะไปเก็บอารมณ์อันขมขื่นใจนั้นมาจับใส่ไว้ในห้องใจแห่งเมตตา ยากจะปลอบขวัญที่ร้างลา......ด้วยโฉมพิศมัยแต่กระไรหนา.....ไม่เห็นเยื่อใยใจนี้ที่เฝ้าดู..เฝ้ามีกรุณามหาศาล......ที่หลั่งล้นให้แด่เธอทุกทิวา.......ราตรีกาล เธอก็เพียงบ่มสะท้านอยู่แต่ในทรมาณแห่งกามา... อันเริงล้นระส่ำระส่ายในใจน้อย แต่โชนแสงสว่างด้วยสีดำข้นเข้มแดงน่าผวา พี่เข้าใกล้........แม้นโอบไว้ด้วยเมตตา แม้นห่มเธอทั้งปีกฟ้า........เธอก็ยังไม่ฟื้นใจ แม้นสอยดาวทุกดวงในห้วงหาว มาเก็บราวเรื่องเรียงร้อยไว้ใกล้ เธอก็ยังพร่ำพรรณนาทุกคราไป กระไรหนอไร้ใจไม่ปรานี ว่าถ้อยคำของจอมขวัญมันคายจิต ขมสนิทด้วยถ้อยคำ..ซึ่งเข้มสี หากนิ่งบ้าง.....รับกระแสแห่งอารี และเมตตา......ล้นที่.....ใครมีใจ ก็จะพบ......ประสบค่า......มหาศาล . พี่เพียงผ่าน.....มาครานี้.......จึงเคียงใกล้ สงบเถิด......ขนิษฐา........เจ้ายาใจ สงบใน.......รสพระธรรม........ซึ่งนำมา....... ทิกิ..ผู้หวังให้ไร้ใจได้เปิดภาวะใจสงบให้ตนเองเสียที
27 มกราคม 2547 10:41 น. - comment id 208266
หว่านหวานกังวานภพจบหน้า ดีกว่าหว่านขรึมซึมเศร้า หวานฉะนี้มีในใจเร้า ซ้อนเงาเซาซมขมไย..... หวานออกฉะนี้ดีกว่าน่ะ........^_^ ขอตัวไปเดินเล่นก่อน..... จาก : toneliu รหัส - วัน เวลา : 211810 - 27 ม.ค. 47 - 10:21 คำหวานจารไว้ดุจวางยา หากคนทุกข์ผ่านมาได้หยั่งได้ ได้รสธรรมหวานละมุนอุ่นดวงใจ ได้สัมผัสความเย็นใสกระจ่างดวง ที่คุมแค้นเกาะกุมที่สุมไว้ จะกระเทาะโชนใจให้ลุล่วง ที่ขมไหม้กลับใสเย็นเห็นเงินยวง หยุดจาบจ้วงใจตนให้ข้นคำ
27 มกราคม 2547 11:03 น. - comment id 208268
มาอ่านครับ เขียนบันทึกก็ดีเนอะ ไม่ใช่บันทึกธรรมดาๆด้วย เป็นความเรียงที่พูดถึงความคิดตน เก่งครับ อย่าเพิ่งไปเลยนิพพาน ที่นั่นไม่มันหรอก ไม่มีกิเลสทั้งหลายให้ดื่มด่ำครับ
27 มกราคม 2547 11:04 น. - comment id 208269
มาอ่านครับ เขียนบันทึกก็ดีเนอะ ไม่ใช่บันทึกธรรมดาๆด้วย เป็นความเรียงที่พูดถึงความคิดตน เก่งครับ อย่าเพิ่งไปเลยนิพพาน ที่นั่นไม่มันหรอก ไม่มีกิเลสทั้งหลายให้ดื่มด่ำครับ จาก : หมี่เป็ด โลกียชน รหัส - วัน เวลา : 211820 - 27 ม.ค. 47 - 11:03 ขอบพระคุณคุณหมี่เสียเวลาค้าขายมาตอบคำค่ะ
27 มกราคม 2547 11:38 น. - comment id 208276
จ้า
27 มกราคม 2547 11:38 น. - comment id 208277
กระแสกิเลศมารในใจแม้นฝุ่นธุลีเกาะกุมใจอยู่มิรู้คลาย เกินมนุษย์ธรรมดาจะเอื้อมได้ แม้นองค์มหาเทพสารพัดยังไปมิได้ ด้วยติดอยู่ในภาวะเมตตาเสน่หา....ยากที่จะข้ามสู่อุเบกขาธรรม เต็มร้อย เยื่อใยแม้นสักนิดก็ปิดข้ามกระแส ยากส์ที่คนอย่างเราจะไปได้ อยู่ไปวันวันอย่างคนธรรมดาสามัญเนี่ยแหละ แบบศีลหล่นหายเสมอ อิอิ หาไม่เจอ ไม่รู้ไปทำหล่นตอนไหน ในความเป็นความจริง....ใจอาจพุ่งเต็มร้อยแบบสละทั้งขาติแล้ว แต่ศีลขาด ก็เสร็จกันอะ หล่นคว้างเลย อิอิ
27 มกราคม 2547 11:41 น. - comment id 208278
เพราะใจเป็นต้นเหตุแห่งกรรม เมื่อกายสงบ..แต่ใจร้อนรน..ในศีลข้อนั้น ความอยากแม้นนิด ปิดกั้นทันที จบ// // อ้าวกำลังเทศนากันอยู่ คุณผีมาพอดี สวัสดีค่ะ คุณผีขา มารับธรรมด้วยเร้ว เย้ เย้
27 มกราคม 2547 14:02 น. - comment id 208328
คำหวานจารไว้ดุจวางยา หากคนทุกข์ผ่านมาได้หยั่งได้ ได้รสธรรมหวานละมุนอุ่นดวงใจ ได้สัมผัสความเย็นใสกระจ่างดวง ที่คุมแค้นเกาะกุมที่สุมไว้ จะกระเทาะโชนใจให้ลุล่วง ที่ขมไหม้กลับใสเย็นเห็นเงินยวง หยุดจาบจ้วงใจตนให้ข้นคำ จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki รหัส - วัน เวลา : 211818 - 27 ม.ค. 47 - 10:41
27 มกราคม 2547 14:35 น. - comment id 208334
:] :> :D
27 มกราคม 2547 14:37 น. - comment id 208335
:] :> :D จาก : korokoso รหัส - วัน เวลา : 211888 - 27 ม.ค. 47 - 14:35 ขอบคุณค่ะ โกโรโกโส
27 มกราคม 2547 14:55 น. - comment id 208343
เพ้อเจ้อดีอ่ะ.... ถูกใครทิ้งมาเหรอ...
27 มกราคม 2547 15:24 น. - comment id 208351
เพ้อเจ้อดีอ่ะ.... ถูกใครทิ้งมาเหรอ... จาก : รอยร้าวฯ...(ไม่ได้ล๊อกอิน) รหัส - วัน เวลา : 211897 - 27 ม.ค. 47 - 14:55 5555
27 มกราคม 2547 16:47 น. - comment id 208364
นึกว่าโกนผมแล้ว อิอิ ยังนี่นา อิอิ คงคล้าย ๆ แม่ชีเซ็ทผม ที่เกาะอะไรนั่น ที่กำลังเป็นความบุกรุกป่าไม้อยู่น่ะ อิอิ
27 มกราคม 2547 17:08 น. - comment id 208368
นึกว่าโกนผมแล้ว อิอิ ยังนี่นา อิอิ คงคล้าย ๆ แม่ชีเซ็ทผม ที่เกาะอะไรนั่น ที่กำลังเป็นความบุกรุกป่าไม้อยู่น่ะ อิอิ จาก : ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน) รหัส - วัน เวลา : 211918 - 27 ม.ค. 47 - 16:47 ยืมวิกหน่อยซิ คิก คิก ฮิ ฮิ
27 มกราคม 2547 19:32 น. - comment id 208378
เหอะๆๆๆ ฟ่างชอบธรรมะอ่ะ พี่แต่งแบบนี้อีกนะคะ ซึ้งในรสพระธรรม ฟ่าง..ถูกปลูกฝังแบบอนุรักษ์นิยม...ผสมกับตะวันตก เลยบ้าบอๆอย่างนี้ล่ะค่ะ..อิอิ
27 มกราคม 2547 19:42 น. - comment id 208386
เหอะๆๆๆ ฟ่างชอบธรรมะอ่ะ พี่แต่งแบบนี้อีกนะคะ ซึ้งในรสพระธรรม ฟ่าง..ถูกปลูกฝังแบบอนุรักษ์นิยม...ผสมกับตะวันตก เลยบ้าบอๆอย่างนี้ล่ะค่ะ..อิอิ จาก : น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม รหัส - วัน เวลา : 211934 - 27 ม.ค. 47 - 19:32 ดีดี เราคุยกันได้อิอิ
27 มกราคม 2547 20:29 น. - comment id 208411
งามพริ้งเหมือนเดิม...
27 มกราคม 2547 20:34 น. - comment id 208412
งามพริ้งเหมือนเดิม... จาก : รหัสสมาชิก : 6077 - แทนคุณแทนไท รหัส - วัน เวลา : 211969 - 27 ม.ค. 47 - 20:29 วาย..... คุรแทนมาไม่บอกเลยเงียบมาก......
27 มกราคม 2547 21:11 น. - comment id 208421
อุอุ.... เล่นเอานางมารอย่างเราซาบซึ้งในรสพระธรรมไปเลยแฮะ^^
27 มกราคม 2547 21:17 น. - comment id 208423
***** ลองทายสิ ใครเอ่ย ????? -----------------
27 มกราคม 2547 22:01 น. - comment id 208439
อุอุ.... เล่นเอานางมารอย่างเราซาบซึ้งในรสพระธรรมไปเลยแฮะ^^ จาก : ~::นางมารพเนจร::~ unlogin. รหัส - วัน เวลา : 211980 - 27 ม.ค. 47 - 21:11 vอะนะยินดีต้อนรับ เราก็มารไม่น้อยหรอก อิอิ
27 มกราคม 2547 22:03 น. - comment id 208441
***** ลองทายสิ ใครเอ่ย ????? ----------------- จาก : รหัสสมาชิก : 6459 - กวีบ้านนอก..* รหัส - วัน เวลา : 211982 - 27 ม.ค. 47 - 21:17 โห ทายไม่ถูกหรอกเพ่ สงสัยว่าเป็นเจ้าหนี้เก่า อิอิ
27 มกราคม 2547 23:15 น. - comment id 208471
เป็นสุข เป็นสุข ชีวิต แค่นี้ก็เป็นสุข ไม่ต้องถึงนิพพาน เพียงเพราะ ยังคงไม่อาจละกิเลสได้
27 มกราคม 2547 23:29 น. - comment id 208479
จิตสงบจะพบสุขสันต์ หากจิตหวั่นไหวคงพบปัญหา หากจิตนั้นเศร้าคงมีเจ้าน้ำตา มาเป็นเพื่อนชิดอุราแน่นอน *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-*
27 มกราคม 2547 23:58 น. - comment id 208497
เป็นสุข เป็นสุข ชีวิต แค่นี้ก็เป็นสุข ไม่ต้องถึงนิพพาน เพียงเพราะ ยังคงไม่อาจละกิเลสได้ จาก : ดินสอ รหัส - วัน เวลา : 212030 - 27 ม.ค. 47 - 23:15 ใช่ค่ะจ๋า ให้เรามีความสุข ไม่กินทุกข์ก็พอใจไปตามสภาพ อะนะ
27 มกราคม 2547 23:59 น. - comment id 208498
จิตสงบจะพบสุขสันต์ หากจิตหวั่นไหวคงพบปัญหา หากจิตนั้นเศร้าคงมีเจ้าน้ำตา มาเป็นเพื่อนชิดอุราแน่นอน *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 212038 - 27 ม.ค. 47 - 23:29 เขียนดีจริงๆค่ะ