คิดถึงเมื่อก่อน ภาพความสุขที่คิดย้อนก็ยิ่งเหงา คืนฝนตกฉันมานั่งตากลมที่พัดเบา อยากให้ลมพัดเรื่องวันเก่า ไปให้หมดใจ เคยกินข้าวด้วยกัน 2 คน เคยจับมือเดินฝ่าฝนเธอกางร่มให้ เคยนั่งซบบ่า เคยมีเธอเสมอมาเป็นกำลังใจ เคยตะลอนไปไหนมาไหนกัน 2 คนเรา ยังคงคิดถึงเธอเมื่อก่อน ยังโหยหาทุกบทตอน สลัดไม่พ้นเศร้า มองดอกไม้โรยรา ลมโชยพัดน้ำฝนมาเบาๆ แล้วน้ำฝนก็หล่นจากดวงตาฉันจนรุ่งเช้าอีกคืน
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม 24 ม.ค. 2547 01:38 น. - ID 45224 
811
7
0
24 มกราคม 2547 01:56 น. - comment id 206796
เห็นด้วย .. ที่ว่าเศร้าอีกแล้วอ่ะ แต่ชอบประโยคนี้จัง แล้วน้ำฝนก็หล่นจากดวงตาของฉันจนรุ่งขึ้นอีกคืน
24 มกราคม 2547 02:16 น. - comment id 206803
คิดถึงวันเก่าๆ ที่เคยมีแต่เราสอง แต่เมื่อย้อนกลับไปมอง ไม่เราทั้งสองในปัจจุบัน --------------------------------- ความรัก+ความสุข+อบอุ่น ไม่มีใครที่จะลืมได้ง่ายๆๆ คงมีแต่คความทรงจำที่มีค่าที่เก็บไว้ไม่มีใครลืม
24 มกราคม 2547 02:18 น. - comment id 206805
ไม่มีเราทั้งสองในปัจจุบัน ;p ;p ;p ;p ;p ;p ;p ;p พอดีตกคำว่มีอะแฮะๆๆ ;P
24 มกราคม 2547 07:15 น. - comment id 206861
หน้าส่วนตัว
ไพเราะมากเลยค่ะ...
..เรน..แวะมา..ทักทาย..นะคะ..
24 มกราคม 2547 10:31 น. - comment id 206901
โห คงเศร้าน่าดู โถๆ!
24 มกราคม 2547 13:30 น. - comment id 206990
น้ำฝนหล่นจากฟ้ามาพรมแผ่ว ไหลเป็นแนวเซ็นซ่านผ่านใบหน้า เปื้อนเปียกปอนน้ำฝนปนน้ำตา ลมพลิ้วมาเยียบเย็นเห็นภาพลวง ภาพความหลังเมื่อครั้งยังชื่นรัก มาทายทักแจ่มชัดแม้เลยล่วง กลุ่มผองเพื่อนรู้ซึ้งถึงคู่ควง ทั้งหวงห่วงเพียงเธอเฝ้าเปรอปรน บุญหรือกรรมนำเรามาพานพบ ได้อิงซบเคลียไหล่ในม่านฝน ตะลอนเที่ยวขึ้นล่องกันสองคน หวังกันว่าคงไม่พ้นคู่เคียงครอง สรรพสิ่งทั้งหลายในโลกหล้า จะแกร่งกล้ายิ่งกว่ารักของเราสอง สัจจธรรมแห่งชีวิตควรคิดตรอง ไม่จีรังเรืองรองนิรันดร์กาล ฤดูเปลี่ยนแปรผันเลยผ่านพ้น หัวใจคนขัดเขินเกินประสาน รักร้างลาเหมือนดอกไม้ได้เบ่งบาน ไม่ทนทานแห้งโหยต้องโรยรา เมื่อสายฝนหล่นพรมใจซมเศร้า นั่งหงอยเหงาผู้เดียวเปลี่ยวผวา หยาดน้ำฝนล่วงหล่นปนน้ำตา เธออาจหวนคืนมาตั่งหน้าคอย....... ความหวังช่างเลือนลาง...จริง ๆ
24 มกราคม 2547 16:05 น. - comment id 207060
เศร้าจังเลยอ่ะ
24 มกราคม 2547 17:53 น. - comment id 207145
มาทักทายนะครับ สุขสมอารมณ์หมาย ขอบคุณเคียงกายภายฉับพลัน รักของสองเรานั้นมันสั้น ความผูกพันธ์เจือจางนางจากลา ทิ้งน้ำตาอาลัยไว้หน้าฝน ให้อาบล้นปนเคล้าใบหน้า ถึงอย่างไรฉันจะไม่ขอลา เพื่อสักวันเธอมา ฉันคงดีใจ
24 มกราคม 2547 20:05 น. - comment id 207195
คิดถึงเมื่อก่อน มีเราเคยอ้อนซะเซ้า คอยปลอบและห่วงใยเป็นเงา แต่มันก็แค่ความรักครั้งเก่าเท่านั้นเอง *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่งเก่งมาก ชอบค่ะชอบ*-*
22 กุมภาพันธ์ 2547 13:58 น. - comment id 219667
เดินตากฝน....น้ำตานองหน้า... ฉันเลย..ไม่รู้ว่า... ไหน..คือน้ำตา...ไหน...คือน้ำฝน... มาเดินฝนถนนสายเก่า....ในวันที่ฝนตก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด