อย่าปล่อยให้ฉันเป็นอย่างนี้

ข้าวปล้อง

ปล่อยให้ฉันว้าวุ่นอยู่อย่างนี้
เธอคนดีสิไม่รู้ไปอยู่ไหน
อยู่-อยู่เธอก็มาจากเงียบหายไป
รู้บ้างไหมว่ามีใครเค้าเฝ้าคอย
หัดส่งข่าว ถามไถ่กันมาบ้าง
แม้อยู่ห่างต่างตำบลซักหมื่นร้อย
รู้สึกหน่อย ว่ามีใครเค้ายังคอย
หายบ่อย-บ่อย อย่างนี้มันเหนื่อยใจ
เดี๋ยวก็มาเดี๋ยวก็ไปมันสับสน
เวียนหัวจนใจอ่อนล้าแล้วรู้ไหม
ทำอย่างนี้เหมือนไม่รักไม่ใส่ใจ
รู้บ้างไหมใจมันเหงาเพราะขาดเธอ				
comments powered by Disqus
  • ศิลป์สรา

    23 มกราคม 2547 16:50 น. - comment id 206542

    ...เขาไม่เห็นค่าของเราช่างโง่เขลา
    หลงมัวเมาสิ่งไม่ใช่มีความหมาย
    เหมือนความมืดมัวมนไม่พ้นภัย
    สุดแต่ใจเขาจะมีคิดได้เอง....
    ***เราจะต้องทำตัวเองให้มีค่าเสนอค่ะ****
  • ศิลป์สรา

    23 มกราคม 2547 16:54 น. - comment id 206545

    ...เขาไม่เห็นค่าของเราช่างโง่เขลา
    หลงมัวเมาสิ่งไม่ใช่มีความหมาย
    เหมือนความมืดมัวมนไม่พ้นภัย
    สุดแต่ใจเขาจะมีคิดได้เอง....
    ***เราจะต้องทำตัวเองให้มีค่าเสนอค่ะ****
  • กวีบ้านนอก..*

    23 มกราคม 2547 17:52 น. - comment id 206578

    *****
    
    มากิน..ข้าว..(ปล้อง)
    
    หิวๆๆๆ
    
    --------
  • ardin

    23 มกราคม 2547 18:21 น. - comment id 206586

    เห็นเขาอย่างนี้อย่าไปรอ
    ให้เขาง้อให้เข็ดเสียดีกว่า
    เขาไม่มาก็ไม่สนไม่ตัดพ้อ
    เพราะถึงเขาไม่รักเรา เราก็รักตัวเราเอง
    
    ***แวะมาทักทายกันคะ
  • ราชิกา

    23 มกราคม 2547 18:30 น. - comment id 206587

    แม้จะเหงาในบางครั้งช่างมันเถิด
    อย่าให้เกิดท้อใจไร้เหตุผล
    กำลังใจมีไว้ให้แก่ตน
    เพื่อผจญความเจ็บช้ำที่กล้ำกราย....ฯ
    
    มาเป็นกำลังใจ..ให้คุณนะคะ...
    
  • 100 เหตุผล

    23 มกราคม 2547 18:58 น. - comment id 206593

    กลอนเพราะมากค่ะ
    
    มาทักทายอีกแล้ว
    
    *___________*
    
    
  • เด็กหญิงสานฝัน

    23 มกราคม 2547 20:54 น. - comment id 206656

    ถึงตัวอยุ่ไกลแต่ส่งข่าวมาให้หายคิดถึงก็ยังดีนะค่ะ
    ******ความหมายดีค่ะ******
  • พี่พุด

    23 มกราคม 2547 21:30 น. - comment id 206669

    พี่พุดเพิ่งดีใจไปหยกๆ
    กับรักของน้อง..
    วันนี้พ่อตัวดีมีปัญหาพาน้องเหงาอีกแย้ว
    ทำไงดี..
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 มกราคม 2547 23:38 น. - comment id 206736

    อย่าปล่อยให้ฉันเป็นอย่างนี้
    รู้ไหมคนดีฉันทนไม่ไหว
    กับการเธอมาจากกันไกล
    แล้วไม่ส่งข่าวคราวใดให้รับรู้
    
    *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-*
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    24 มกราคม 2547 02:01 น. - comment id 206799

    แวะมาเยี่ยม..ข้าวปล้อง...
    ใครน่ะ...ใจร้าย...ทำกันได้ลงคอ...
    
    ยังไง..เด๋ว..ก็กลับมาตายรัง...
    พวกเดี่ยวมาเดี่ยวไป...
    เชื่อพี่เถอะ
  • ..สีน้ำฟ้า..

    24 มกราคม 2547 02:42 น. - comment id 206812

    เศร้าจัง.. ก๊วนเดียวกันกะพี่อ่ะจิ
    
    
  • ชัยชนะ

    24 มกราคม 2547 07:19 น. - comment id 206862

    ว้าวุ่นใจ ไยเจ้า ข้าวปล้องจ๋า(หวานไปมั๊ง)
    พี่ชัยมา เป็นประจำ ไม่ถามไถ่
    มาทักทาย กันบ่อย น่าน้อยใจ
    คงแกล้งหาย หน้าไป ดีไหมเอย
    
    (ไม่ยักกะรู้ว่าแต่งเป็นกลอนได้ไพเราะ มาก 
    ขอเก็บไว้หน้าส่วนตั๊ว ส่วนตัวนะครับ)
    
  • ซอมพลอ

    24 มกราคม 2547 16:00 น. - comment id 207054

    ...สวัสดีค่ะ..
    
    ..มาแล้ว....มาแล้ว..
    แว่วๆ เสียงครวญหา
    แม้ไม่ได้ส่งข่าวมา
    มีเวลา....ก้อ...รีบมาเยือน....
    
    ...~-~....
  • คลื่นหัวใจ

    24 มกราคม 2547 17:24 น. - comment id 207119

    ไม่ปล่อยให้เป็นอย่างนี้หรอก
    
    
    มาทักทายแล้วค่ะ
    
    
    ***************
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    25 มกราคม 2547 14:03 น. - comment id 207503

    เร้าอารมณ์ถมความรักฝากด้วยจิต
    ถึงมิ่งมิตรด้วยดวงจิตสุดหวั่นไหว
    ไกลตัวเขาเอาอารมณ์จิตที่ห่างไป
    ยังห่วงใยในตัวเขาคอยเฝ้าหวนคืน
    
               แสนสะอื้นตื้นตันอกฟกช้ำจิต
    ด้วยชีวิตที่ต้องจากยากสุดจะฝืน
    คืนตัวเจ้าเขาก็คอยยากกลับคืน
    ให้พลิกฟื้นคืนสู่เก่าเฝ้าอาลัย.
    
                        แก้วประเสริฐ.
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    25 มกราคม 2547 16:00 น. - comment id 207563

    อิอิ เขาคงมีหลายบ้านมั้ง บ้านเล็กบ้านน้อย
    ก็ต้องไปให้ครบ อิอิ ตาม ตรางสอน เอ๊ยไม่ใช่ สอน อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน