ปล่อยให้ฉันว้าวุ่นอยู่อย่างนี้ เธอคนดีสิไม่รู้ไปอยู่ไหน อยู่-อยู่เธอก็มาจากเงียบหายไป รู้บ้างไหมว่ามีใครเค้าเฝ้าคอย หัดส่งข่าว ถามไถ่กันมาบ้าง แม้อยู่ห่างต่างตำบลซักหมื่นร้อย รู้สึกหน่อย ว่ามีใครเค้ายังคอย หายบ่อย-บ่อย อย่างนี้มันเหนื่อยใจ เดี๋ยวก็มาเดี๋ยวก็ไปมันสับสน เวียนหัวจนใจอ่อนล้าแล้วรู้ไหม ทำอย่างนี้เหมือนไม่รักไม่ใส่ใจ รู้บ้างไหมใจมันเหงาเพราะขาดเธอ
23 มกราคม 2547 16:50 น. - comment id 206542
...เขาไม่เห็นค่าของเราช่างโง่เขลา หลงมัวเมาสิ่งไม่ใช่มีความหมาย เหมือนความมืดมัวมนไม่พ้นภัย สุดแต่ใจเขาจะมีคิดได้เอง.... ***เราจะต้องทำตัวเองให้มีค่าเสนอค่ะ****
23 มกราคม 2547 16:54 น. - comment id 206545
...เขาไม่เห็นค่าของเราช่างโง่เขลา หลงมัวเมาสิ่งไม่ใช่มีความหมาย เหมือนความมืดมัวมนไม่พ้นภัย สุดแต่ใจเขาจะมีคิดได้เอง.... ***เราจะต้องทำตัวเองให้มีค่าเสนอค่ะ****
23 มกราคม 2547 17:52 น. - comment id 206578
***** มากิน..ข้าว..(ปล้อง) หิวๆๆๆ --------
23 มกราคม 2547 18:21 น. - comment id 206586
เห็นเขาอย่างนี้อย่าไปรอ ให้เขาง้อให้เข็ดเสียดีกว่า เขาไม่มาก็ไม่สนไม่ตัดพ้อ เพราะถึงเขาไม่รักเรา เราก็รักตัวเราเอง ***แวะมาทักทายกันคะ
23 มกราคม 2547 18:30 น. - comment id 206587
แม้จะเหงาในบางครั้งช่างมันเถิด อย่าให้เกิดท้อใจไร้เหตุผล กำลังใจมีไว้ให้แก่ตน เพื่อผจญความเจ็บช้ำที่กล้ำกราย....ฯ มาเป็นกำลังใจ..ให้คุณนะคะ...
23 มกราคม 2547 18:58 น. - comment id 206593
กลอนเพราะมากค่ะ มาทักทายอีกแล้ว *___________*
23 มกราคม 2547 20:54 น. - comment id 206656
ถึงตัวอยุ่ไกลแต่ส่งข่าวมาให้หายคิดถึงก็ยังดีนะค่ะ ******ความหมายดีค่ะ******
23 มกราคม 2547 21:30 น. - comment id 206669
พี่พุดเพิ่งดีใจไปหยกๆ กับรักของน้อง.. วันนี้พ่อตัวดีมีปัญหาพาน้องเหงาอีกแย้ว ทำไงดี..
23 มกราคม 2547 23:38 น. - comment id 206736
อย่าปล่อยให้ฉันเป็นอย่างนี้ รู้ไหมคนดีฉันทนไม่ไหว กับการเธอมาจากกันไกล แล้วไม่ส่งข่าวคราวใดให้รับรู้ *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-*
24 มกราคม 2547 02:01 น. - comment id 206799
แวะมาเยี่ยม..ข้าวปล้อง... ใครน่ะ...ใจร้าย...ทำกันได้ลงคอ... ยังไง..เด๋ว..ก็กลับมาตายรัง... พวกเดี่ยวมาเดี่ยวไป... เชื่อพี่เถอะ
24 มกราคม 2547 02:42 น. - comment id 206812
เศร้าจัง.. ก๊วนเดียวกันกะพี่อ่ะจิ
24 มกราคม 2547 07:19 น. - comment id 206862
ว้าวุ่นใจ ไยเจ้า ข้าวปล้องจ๋า(หวานไปมั๊ง) พี่ชัยมา เป็นประจำ ไม่ถามไถ่ มาทักทาย กันบ่อย น่าน้อยใจ คงแกล้งหาย หน้าไป ดีไหมเอย (ไม่ยักกะรู้ว่าแต่งเป็นกลอนได้ไพเราะ มาก ขอเก็บไว้หน้าส่วนตั๊ว ส่วนตัวนะครับ)
24 มกราคม 2547 16:00 น. - comment id 207054
...สวัสดีค่ะ.. ..มาแล้ว....มาแล้ว.. แว่วๆ เสียงครวญหา แม้ไม่ได้ส่งข่าวมา มีเวลา....ก้อ...รีบมาเยือน.... ...~-~....
24 มกราคม 2547 17:24 น. - comment id 207119
ไม่ปล่อยให้เป็นอย่างนี้หรอก มาทักทายแล้วค่ะ ***************
25 มกราคม 2547 14:03 น. - comment id 207503
เร้าอารมณ์ถมความรักฝากด้วยจิต ถึงมิ่งมิตรด้วยดวงจิตสุดหวั่นไหว ไกลตัวเขาเอาอารมณ์จิตที่ห่างไป ยังห่วงใยในตัวเขาคอยเฝ้าหวนคืน แสนสะอื้นตื้นตันอกฟกช้ำจิต ด้วยชีวิตที่ต้องจากยากสุดจะฝืน คืนตัวเจ้าเขาก็คอยยากกลับคืน ให้พลิกฟื้นคืนสู่เก่าเฝ้าอาลัย. แก้วประเสริฐ.
25 มกราคม 2547 16:00 น. - comment id 207563
อิอิ เขาคงมีหลายบ้านมั้ง บ้านเล็กบ้านน้อย ก็ต้องไปให้ครบ อิอิ ตาม ตรางสอน เอ๊ยไม่ใช่ สอน อิอิ