ชีวิตรันทดท้อกับต่อสู้ ทนเป็นอยู่ผู้เดียวเที่ยวแคะค้น ดังเศษเดนเร้นค่าด้วยว่าจน สุดหนีพ้นคนข่มขย่มเท้า ดูไปคล้ายขยะที่ฟะเฟะ แต่ชีวิตใช้เละเทะก็เปล่า ไม่เบียดบังตั้งตัวหลงมัวเมา ผิดจากเผ่าฉ้อฉลชาญกลโกง เมืองนี้แค่อาศัยยามไร้ยาก มิอาจจักร้องสิทธิ์คิดดังโด่ง คนต่ำชั้นฝันได้แค่ชายโลง เพียงจะโก้งโค้งมองยังตรองนาน แค่อิ่มมื้อหิวมื้อคือพอแล้ว อยู่กับแนวศักดิ์ศรีที่สืบสาน งดงอนง้อขอให้ใครเจือจาน แม้นซมซานจนวายอย่าหมายแล นอนเพียงตื่นฟื้นมาค่าดังเก่า ใต้เงื้อมเงาเอาเปรียบที่เพียบแปร้ กลางสังคมกลิ้งกลอกจ้อกจอแจ อย่าหวังแม้เศษกากสำลากใคร..ฯ
ผีขี้เมา 21 ม.ค. 2547 08:31 น. - ID 45014 
1191
13
0
21 มกราคม 2547 08:49 น. - comment id 205632
คำพี่เริ่มกราก..กระชากกระชั้น ด้วยพี่อยาก....แต่งเช่นนั้น..ใช่หรือไม่ แต่ก็บอก...มันกระชาก...ออกจากใจ ความเจ็บปวด..แผ่วแหบใน..ใจตัวเอง เขียนคำแรงได้ดีตามใจปราถนาแล้วมังคะ
21 มกราคม 2547 09:24 น. - comment id 205641
ปลุกใจมากเลยครับ...ผมเองก็ไม่ง้อแล้วเหมือนกัน...(เป็นเพื่อนกัน)...ดีมะคับ... มาเยี่ยมนะครับ...*-*
21 มกราคม 2547 09:42 น. - comment id 205644
ชีวิตเรายืนด้วยขาของเรามาตั้งแต่ยืนได้แล้วง้อทำไมคนอื่นเนาะ..เห็นด้วย
21 มกราคม 2547 09:43 น. - comment id 205645
จะง้อใครสักคนไม๊น๊ะ...?!!
21 มกราคม 2547 09:50 น. - comment id 205649
อิอิฉลองตรุษจีนกันนะพี่ เอาเล่ายามาฉลอง ดื่มทดลองแคะสามจอก แล้วอวยชัยเพื่อเป็นศอก คำบอกว่า โชกดีตลอดปี **ซิ่งเจียยู่อี ซิงนี้ฮวดใช้**
21 มกราคม 2547 09:54 น. - comment id 205650
เข้าใจความรู้สึกของคุณดีค่ะ...ในสังคม..ก็เป็นเช่นนี้แหล่ะ..ทำใจนะคะ..ปรับที่ใจเรา...เพราะเราปรับสังคมไม่ได้..... มาเป็นกำลังใจให้นะคะ...
21 มกราคม 2547 10:30 น. - comment id 205674
มีศักดิ์ศรีที่แน่นหนักจักนับถือ ให้คนลือว่าเนื้อในใครน่ะแท้ ดีกว่าปลอมเปลือกนอกหลอกคนแล ทำได้แค่ปลิ้นปล้อนกะล่อนไป จะเอาทองมาเคลือบตัวไม่มัวนอก แต่พอลอกเห็นเนื้อเน่า...ไม่เอาไหน คนที่เบ่งเก่งลำพองใจ...ไม่ตรองใจ ใช่ว่ามีดีอะไร...ให้คนจำ ไม่ง้อ ดีกว่าเนอะ : )
21 มกราคม 2547 10:33 น. - comment id 205677
ขอแก้หน่อย คนที่เบ่งเก่งลำพอง...ไม่ตรองใจ ใช่ว่ามีดีอะไร...ให้คนจำ
21 มกราคม 2547 11:17 น. - comment id 205692
คุณทิกิ........ไม่ใช่ครับ....มันไม่หวาน คุณพู่กันฯ...ยินดีมากครับ คุณกะหนุงกะหนิง......บางครั้งยืนไม่อยู่เหมือนกัน...เซไปมาเลย...อิอิ คุณรดา.....นั่นซีนะ...อิอิ คุณน้ำ...อยากกินไก่...ปีนี้หายากจัง..อิอิ คุณราชิกา.....ขอบคุณนะครับ คุณละอองน้ำ....ถูกใจจังครับ..อิอิ
21 มกราคม 2547 11:24 น. - comment id 205698
ถึงแม้จนตัวฉันก็ไม่ง้อ จะไม่ขอใครกินให้เสื่อมเสีย แม้จะเหนื่ออ่นล้าแขนขาเพลีย ไม่ยอมเสียศักดิ์ศรีความเป็นคน. ***กลอนมีความหมายดีมากครับ เข้ากับชีวิตผมด้วย***
21 มกราคม 2547 13:14 น. - comment id 205760
นึกตอนแรก แปลกใจ ไม่ง้อสาว อ่านเรื่องราว รับรู้ ดูสับสน สังคมเมือง ที่แก่งแย่ง แฝงเล่ห์กล บุญผมล้น เกิดที่บ้าน ห่างชานกรุง
21 มกราคม 2547 14:09 น. - comment id 205782
หน้าส่วนตัว
ง้อสักนิดอย่าคิดไปใจหายเศร้า
ให้ใจเราสุขเกษมเปรมเหลือหลาย
เหลือชีวิตที่ยากจนอย่ากลับกลาย
แม้นเดียวดายจงมีสุขให้ทุกข์เมิน
เผอิญเรามีมากไว้ด้วยศักดิ์ศรี
ก็เปรมปรีดิ์ดีกว่าเขาที่ห่างเหิน
เชิญเขาว่าถ้าทำตัวไว้เพื่อนไม่เมิน
มิตรสรรเสริญถ้ายังว่าเขาบ้าเอง.
แก้วประเสริฐ.
21 มกราคม 2547 14:41 น. - comment id 205790
สังคมเมืองถ้าไม่สู้ก็ตาย เพราะมีแต่การแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน เสียดสีได้ดีนะค่ะ
21 มกราคม 2547 15:11 น. - comment id 205817
พิกุลทอง แวะมาอ่าน เลือดพล่านหน้า หลงนึกว่า คุณผี ที่ห่วงหา แต่งกลอนรัก ให้อ่าน สำราญตา แหมมันน่า ไม่ให้ดื่ม ลืมความเพลิน แต่แต่งได้ ดีเยี่ยม เอกเอี่ยมผล น้อมกมล เห็นด้วย ช่วมส่งเสริม อยู่เมืองกรุง ยุ่งลำบาก ยากเหลือเกิน ผู้คนเดิน ขวักไขว่ ไร้ศีลธรรม
21 มกราคม 2547 16:30 น. - comment id 205872
ก๊..อดน่ะสิเล่า อิอิ
22 มกราคม 2547 09:48 น. - comment id 205960
ต๋องแต๋ง..น้องชาย..คุณแก้วฯ..ข้าวปล้อง...พิกุลทอง คุณฤกษ์......สวัสดีและขอบคุณนะครับ..
22 มกราคม 2547 15:57 น. - comment id 206039
มาทักทายคุณผีขี้เมา กลอนตรงชีวิตจังค่ะ ภาพ เมา ๆ ของคุณ ผีขี้เมา *___________*
22 มกราคม 2547 16:44 น. - comment id 206059
คุณ100 เหตุผล......ก็นะ..แหะๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
