อย่าโศรกซึ้งตรึงใจใฝ่ถึงเขา อันคนเราเกิดมาน่าขวนขวาย อุปสรรคยากยิ่งอันมากมาย รอเราคลายในปัญหาที่พึงมี หากตรึงจิตพินิจตรองเพียงแค่นี้ ยากที่ผ่านพ้นวิกฤตกาลอันเสียดสี โลกเราใบใหญ่มากด้วยปัญหาที่มี เครื่องบ่งชี้มีแก้ด้วยปัญญาของเรา พึงศึกษาขวนขวายใฝ่ปองหาความรู้ ศึกษาดูขยันเล่าเรียนอย่าโง่เขลา สร้างปัญญาให้ทันโลกมิบางเบา เพื่อสร้างเราให้เป็นเด่นในโลกา อนึ่งนั้นพลันให้ตรึกระลึกคุณแม่ เพราะท่านแท้เลี้ยงเราลำบากยากจะหา คนทั้งโลกไม่มีใครรักเราเท่ากับมารดา ท่านอุสส่าห์ถนอมกล่อมเลี้ยงเราแท้แท้ บาปยิ่งใหญ่ไม่มีใครเขาสรรเสริญ ไม่เจริญเพราะชอบเถียงพระคุณแม่ คนที่แม้เชื่อรักยังแหน่งหน่ายไม่เหลียวแล ที่จริงแน่เธอควรหันกลับรั้งใจคืน หันหลังกลับพากเพียรเรียนหนังสือ ให้ระบือลือลั่นสะท้านโลกาอย่าจิตฝืน ทดแทนพระคุณพ่อแม่ให้ท่านยั่งยืน แล้วนึกคืนพระคุณท่านทุกลมหายใจ. แก้วประเสริฐ.
19 มกราคม 2547 15:03 น. - comment id 204896
....สวัสดีค่ะ..... ...รับฟังคำสอน แต่ขอเว้าวอนหน่อยได้ไหม ห้ามโศก...ห้ามซึ้งตรึงใจ... ห้ามคิดถึงคนไกล...กว่าจะทำได้.......คงนาน ..รักพ่อ..รักแม่.... รักมั่นคงแท้....รักแน่วแน่จากดวงมาน เป็นรักที่ไม่เคยแปรเปลี่ยนตลอดกาล พระคุณท่านมากล้น ..คณนา... ..รักพี่ชาย... คงมีความหมายมากเกินกว่า จะร่ำบทกลอน...พร่ำพรรณา.. พี่ชายคงทราบดีว่า...มากเพียงไร......... .....ูู^-^........
19 มกราคม 2547 16:26 น. - comment id 204930
เพราะมากครับ
19 มกราคม 2547 16:41 น. - comment id 204938
เรียนคุณ ซอมพลอ ช่างซาบซึ้งตรึงใจในครั้งนี้ ที่คุณส่งมอบให้ไมตรีมีแก่ฉัน บทกลอนนั้นหวานซึ้งตรึงใจกัน ช่างเสกสรรค์พรรณาสุดเปรียบเปรย อันพี่ชายเธอนั้นพลันปลื้มจิต เขาพินิจกลอนของเธอคงเฉลย เพราะไม่เคยรับได้จากเธอเลย ยากเปรียบเปรยหวานซึ้งตรึงใจจำ. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับที่กรุณาแก่แก้วประเสริฐ.
19 มกราคม 2547 16:43 น. - comment id 204939
เรียน คุณพิกุลทอง ด้วยหัวใจน้อยๆของดวงนี้ แสนยินดีปรีเปรมเกษมศรี ต่อคำชมด้วยหัวใจและไมตรี ขอโชคดีมีแก่คุณตลอดไป. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับ.
19 มกราคม 2547 17:46 น. - comment id 204978
เป็นคำสอนที่ดีนะค่ะ ^-^
19 มกราคม 2547 19:02 น. - comment id 205018
....ถ้อยคำพร่ำสอนชะอ้อนคิด ยิ่งพิศยิ่งว่าน่าสงสัย ใจเราเปลี่ยนง่ายหรือฉันใด ยอมได้หรือหักรักออกจากทรวง.... ♥รักพ่อ แม่น่ะปราจำอยู่แล้วค่ะ แต่ตัดรักจากคนนั้นนี่สิ ยากจัง^^♥
20 มกราคม 2547 16:11 น. - comment id 205319
เรียน คุณ ข้าวปล้อง ขอบคุณครับ จากใจไม่มีวันลืม...แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2547 16:22 น. - comment id 205327
เรียน คุณ พเนจร... อันพ่อแม่แน่แท้ควรประจักษ์ ย่อมต้องรักผูกพันประจำไว้ ในโลกนี้ไม่มีใครทดแทนได้ ฉนั้นไซร้ควรถนอมรักสุดบูชา อันชื่อมารพเนจรสุดห่อนในจิต มาเพ่งพิศพินิจคิดดูแปลกหนักหนา คงสวยสดสุดลึกล้ำจนเหลือคณา จึงหันมาใช้ชื่อว่ามารพเนจร. แก้วประเสริฐ. ขอบคุณมากครับ....จากใจ
20 มกราคม 2547 16:29 น. - comment id 205332
พ่อแม่มีพระคุณกว่าสิ่งใด ฉะนั้นจึงต้องดูแลใส่ใจท่านเสมอ เพื่อให้ท่านได้เจอะเจอ กับความสุขสบายเสมอตลอดไป *-*กลอนไพเราะ ความหมายดีมากเลยค่ะ แต่งเก่งมากเลยค่ะ ชื่นชมเสมอนะค่ะ*-*
29 มกราคม 2547 11:42 น. - comment id 209044
เรียน ท่านผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากครับอันไมตรีที่มอบให้ ผมจะไม่มีวันลืมเลือนเด็ดขาก แก้วประเสริฐ.