8 ม.ค. 2547 .................... หนาวเอย หนาวเหน็บ เจ็บกระดูก ทั้งน้ำมูก น้ำลาย หมายเข่นฆ่า หรือเพราะเรา เข้าสู่ วัยชรา ไอ้หวัดบ้า เป็นง่ายง่าย หายยากจัง ไม่อาบน้ำ ไม่สระผม ตรมหัวอก โครตสกปรก ใครเข้าใกล้ ส่ายหน้าหนี เหม็นขี้เต่า เหม็นขี้ไคล หน่ายเต็มที หายคราวนี้ คงต้องอาบ น้ำนานนาน....(คุณคิดว่างั้นมั๊ย 555) ..................... 8 ม.ค. 2547 (ตอนค่ำๆ หลังซัดผัดไท) ..................... ผัดไทกุ้ง ของโปรด โดดขึ้นคีบ ค่อยค่อยหนีบ ทีละเส้น เป็นอาหาร ค่อยค่อยเคี้ยว ค่อยค่อยกลืน ฝืนทรมาน มีอาการ เจ็บคอ ก็ยังกิน ของอร่อย แบบนี้ ไม่มีพลาด ให้คอขาด เจ็บระบม ขมแค่ไหน ไม่มีทาง จะยอมอด รสผัดไท เจ็บให้ตาย ก็จะกิน สิ้นเกลี้ยงจาน ....................... (น่าน....ป่วยตะกละ)
18 มกราคม 2547 15:46 น. - comment id 204626
... รักษาตัวหน่อยคอยหาหมอ เช็คให้พอ อย่าเป็น ซารส์ น่าสงสาร เดี๋ยวจะถุก กักตัว..ไม่สำราญ อาจรำคาญ ต้องเขียนกลอน ผ่อนความเซ็ง ตอบ magic (กัญญา..) http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_44845.php
19 มกราคม 2547 17:36 น. - comment id 204971
ขอให้หายไวไวนะคนดี ฉันคนนี้ขอส่งกำลังใจให้ ขอให้คุณหายป่วยมากินผัดไท ตามแต่ชอบใจไม่ต้องไปฝืนทรมาน *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ แต่งเก่งดีนะค่ะ*-*
19 มกราคม 2547 17:42 น. - comment id 204974
ขอให้หายไวไว จะได้ทานผัดไทได้อีกหน ไม่ต้องมาเจ็บทรมานเหลือเกินทน แถมไม่ต้องทานแบบผอืดผอมด้วยนะคนดี *-*ขอให้หายเร็ว ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ*-*