สูงเอยสูงเลียดเสียดฟ้า ต่ำเอยแทบพื้นพสุธาสุดสอย หมายเอยหมายดอกฟ้าตั้งตาคอย สูงเอยสูงสุดสอยจากฟ้าสุราลัย เด่นเอยเด่นดวงงามจิต เพ่งเอยเพ่งพิศพิศมัย มองเอยมองเฝ้าเจ้าอยู่ร่ำไป ลอยเอยลอยลิ่วไปเกินคว้ามาครอง
อัญชา 14 ม.ค. 2547 16:00 น. - ID 44598 
1134
4
0
14 มกราคม 2547 17:18 น. - comment id 202628
ไปแล้วในอากาศ ความว่างเปล่าา. . . ลอยลับตา มองเห็นแต่ฟ้าเบื้องบน...และดินเบื้องล่างเท่านั้น อะไรอยู่ในความสูง อาจจะมีมากกว่านั้น ใครจะรู้...
14 มกราคม 2547 21:18 น. - comment id 202750
ใจอยากเอื้อมคว้า แต่ยังมิทันไร...กลับคว้างหายไปต่อหน้า เป็นแบบนี้ทุกที ทดท้อและอ่อนล้า...
15 มกราคม 2547 08:28 น. - comment id 202876
สูงสุดยื้อยุดถึง ควรคำนึงฐานะน้อย ต้องละจำปละปล่อย อย่าเศร้าสร้อยสอยอย่าไกล
15 มกราคม 2547 11:47 น. - comment id 202926
สูงเอยอยู่สูงสุดสอย เราต่ำต้อยเกินไปให้เศร้าหมอง แม้อยู่ใกล้เพียงได้แค่แอบมอง ไม่มีสิทธิ์เป็นเจ้าของห้องใจเธอ *-*กลอนคุณไพเราะเสมอค่ะ*-*
15 มกราคม 2547 19:09 น. - comment id 203158
เพราะรู้ตัวเองรู้ดีว่า พสุธา ดาราสูงเพียงไหน เศษธุลีอย่างฉันต้องตัดใจ เลิกหวังไปเลิกหวังดาวอย่างเธอ -----------------------------------------------
16 มกราคม 2547 00:12 น. - comment id 203294
...เป็นต้นไม้ใหญ่ยูงสูงเฉียดฟ้า หรือเป็นหญ้าต่ำต้อยไม่ค่อยเห็น สูงหรือต่ำน้ำค้างพร่างกระเด็น ยังคงเป็นพันธุ์ไม้เกิดในดิน... ................สวัสดีครับ.................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
