ทนเดินทางอย่างเดี่ยวแลเปลี่ยวเปล่า มีแต่เหงาเคียงข้างมิห่างหาย เกาะเก็บความอ้างว้างแนบข้างกาย แม้ที่หมายไม่รู้ว่าอยู่ใด ท่ามกลางม่านหมองมัวสลัวครึ้ม ยากจะลืมความหลังฝังใจได้ แม้ชังชิงนิ่งฝืนกล้ำกลืนไป จะผลักไสไล่จากนั้นยากเกิน ถูกหยามค่าว่าต่ำไม่ล้ำเลิศ จะชูเชิดชวนชิดจิตคงเขิน สิ่งเคยหวังพังทลายไปยับเยิน จึงจำเดินทางไกลที่ไร้ฝัน คนเดินทางใช่ดีกว่าที่เห็น ยังขื่นเข็ญประสาคนบ้ารั้น ตราบวันนี้แม้ร้างจางสัมพันธ์ คงสักวันเมตตา..ฟ้าปรานี
14 มกราคม 2547 15:19 น. - comment id 202555
มองเห็นเธอเดินลำพังบนทางเปลี่ยว ไม่มีใครแลเหลียวเลยเชียวหนอ เห็นคร่ำครวญครวญคร่ำรำพันพอ อยากไปเดินเป็นเพื่อนหนอรอหน่อยซี.. ให้ตะแหง่วเดินเป็นเพื่อนมั้ยคะ อาผี....
14 มกราคม 2547 15:37 น. - comment id 202563
http://www.bangkokcity.com/2003/member/index/index.php?home=tiki บ้านหลังนี้ยินดีต้อนรับคุณผีเสมอ บ้านน้อยหลังนี้ถึงมีคนที่เธอชัง โปรดรู้ว่ายังแง้มบ้านประตูเสมอ เตียงตู้กระถางยังวางที่เก่า เก้าอี้ว่างเปล่ายังเฝ้ารอเธอ หน้าต่างก็เพ้อถึงเธอทุกวัน ตรงนั้นตรงนี้ก็มีเพียงแต่ความหลัง กับภาพเมื่อครั้งที่เธอยังเคียงกับฉัน กอดหมอนใบนี้ที่เธอเคยกอด กระเง้ากระงอดออดอ้อนจำนรรจ์ ร่องรอยเหล่านั้นมันตรึงติดใจ หากวันพรุ่งนี้เธอเจ้บจากคนที่รัก กลับมาซบตักคนที่รักเธอมิคลาย อกนี้ยังอุ่น อ้อมแขนยังอุ่นละมุนละไม ช้ำมาจากมือคนไหน ขอทำให้เธอหายดี บ้านน้อยหลังนี้ถึงมีคนที่เธอชัง แต่ฉันก็ยังแหงนคอรอคอยอย่างนี้ วันไหนที่ช้ำน้ำตาท่วมเข่า กลับบ้านหลังเก่าเรานะคนดี ผู้ชายคนนี้ยินดีปลอบใจ ............................................. หากวันพรุ่งนี้ เธอเจ็บจากคนที่รัก กลับมาซบตักคนที่รักเธอมิคลาย อกนี้ยังอุ่น อ้อมแขนยังอุ่น ละมุนละไม ช้ำมาจากมือ คนไหน ขอทำให้เธอหายดี บ้านน้อยหลังนี้ถึงมีคนที่เธอชัง แต่ฉันก็ยังแหงนคอรอคอยอย่างนี้ วันไหนที่ช้ำน้ำตาท่วมเข่า กลับบ้านหลังเก่าเรานะคนดี ผู้ชายคนนี้ยินดีปลอบใจ
14 มกราคม 2547 15:54 น. - comment id 202572
********** หนทางชีวิตยาวไกล เหนื่อยบ้างไหม..เจ้าขา สุข-ทุกข์ พบผ่านมา ล้วนมีค่าต่อจิตใจ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ เพื่อทอสานฝันวันใหม่ ก้าวเดินต่อแม้ท้อใจ ทิ้งเหนื่อยไว้ที่นี่..เถิดเอย เป็นกำลังใจให้ แม้ไม่เห็นตัว หุๆๆ -------------salaworld.cjb.net-------------
14 มกราคม 2547 16:28 น. - comment id 202587
หน้าตาดูไม่เมาเท่าไหร่เนอะ
14 มกราคม 2547 16:37 น. - comment id 202592
ตะแหง่ว.....ดีซีนะจะได้ช่วยซื้อกับแกล้มบ้าง..อิอิ คุณทิกิ.......โห...ไม่น่ากลายเป็นชายเลยเนอะ..อิอิ คุณกวีบ้านนอก...ขอบคุณครับ คุณละอองน้ำ....ยังไม่เย็นขอรับ
14 มกราคม 2547 16:40 น. - comment id 202596
รอความหวังจากฟ้ามาประทาน จนคางยานไม่ได้สมอารมณ์หวัง ด้วยสองมือสองขามีพลัง จะหยุดยั้งอยู่ทำไมไปหาเธอ... ให้รู้ดำรู้แดงไปเลย..อิอิ
14 มกราคม 2547 16:59 น. - comment id 202614
เดินทางแบบ เมา เมา ก็แสดงว่า ต้องเป็นผู้โดยสาร ห้าม ขับเอง นะค่ะ ไม่ดีค่ะ เป็นห่วงค่ะ *___________*
14 มกราคม 2547 19:41 น. - comment id 202706
ฟ้ามีตา มาจ้อง คงมองเห็น รักซ่อนเร้น เดินทาง ท่องเที่ยวหา คงประสบ พบยาใจ วิไลตา หวังเพียงว่า สักวัน ฝันเป็นจริง
14 มกราคม 2547 21:07 น. - comment id 202741
โอ้โห คุณผีขี้เมา เดินทางคนเดียวหรือครับ นึกว่ามีขวดเหล้าข้างกายเสียอีก มาเดี๋ยวผมดื่มเป็นเพื่อน ให้คลายความอ้างว้าง
14 มกราคม 2547 22:11 น. - comment id 202779
จุดมุ่งหมายปลายทางที่ว่างเปล่า ไม่มีเค้าความนัยให้ใฝ่หา กระทั่งเราแรมร้างเดินทางมา ก็ไม่มีคุณค่าไว้ท่ารอ.. แวะมาทักทายครับ ส.ธนฺวนฺตรี
14 มกราคม 2547 23:55 น. - comment id 202813
น้าสิบคะ .. อย่าเดินเพ่นพ่านช่วงตรุษจีนเชียวนา .. ประเดี๋ยวอยู่บนโต๊ะเคียงคู่กับน้องไก่ ไม่รู้ด้วย .. กิ..กิ..
15 มกราคม 2547 08:01 น. - comment id 202871
คุณฤกษ์.....ก็อยากทำแบบนั้นนะ..แต่ว่า... คุณ 100เหตุผล....ขอดบคุณครับ น้องชาย.....ขอให้เป็นจริงๆ เนอะ คุณพิกุลทอง.....หลอกให้รออีกแล้ว..เมาคนเดียว...อิอิ. คุณส.....ยินดีและขอบคุณครับ
15 มกราคม 2547 08:03 น. - comment id 202872
หลานสาว.....ก้ออยากตายนี่นา..ทำไงได้...อิอิ
15 มกราคม 2547 11:08 น. - comment id 202900
นักเดินทางเดินต่อไปคงได้พบ และประสบสาวสวยด้วยเสน่ห์ เป็นคนดีน่ารักและสนเท่ห์ และทำให้ผีขี้เมาไม่ต้องเตร่อีกต่อไป *-*เดินไปสักพักคงเจอนะค่ะ อิอิ กลอนไพเราะเสมอค่ะ ชื่นชอบผลงานเสมอค่ะ*-*
15 มกราคม 2547 11:18 น. - comment id 202904
...เห็นเธอเดินมาเหงาๆ ไอ้เราก็อยากทักถาม เหตุใดไม่ไปพบคนงาม หรือความไม่กล้าคว้าเธอไว้ ...หรือเคยช้ำมาจากอดีต รักกรีดรอยลึกหม่นไหม้ ทำไมเธอไม่ลบมันจากใจ ยากแค่ไหนแต่เธอจะทำใด้ ฉันเชียร์.
15 มกราคม 2547 12:41 น. - comment id 202948
คุณผู้หญิงไร้เงา.....ไม่แน่นะเพราะบางทีเดินตั้งนานไม่มีร้านเหล้าเลยน่ะ... คุณนางมารพเนจร......ขอบคุณครับ
15 มกราคม 2547 16:37 น. - comment id 203061
เดินทางไกลดวงใจต้องต่อสู้ หากมีคู่คงเข้าใจความใฝ่ฝัน ร่วมทางเดินเผชิญสุขทุกข์ด้วยกัน และฝ่าฟันเคียงข้างไม่ห่างไกล.....ฯ มาเป็นกำลังใจ..ในการเดินทางไกลค่ะ... เดินทางได้..แต่อย่าไร้ฝันนะคะ...เพราะทุกคนอยู่ได้ด้วยความหวัง...และพลังใจ...ค่ะ..